رفتار امام حسین همانند قرآن قانون زندگی بشر است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام رضا محمدی، استاد حوزه و دانشگاه شب گذشته در دوره کوتاه مدت امام حسین(ع) شناسی که با حضور طلاب، روحانیان و اقشار مختلف مردم در شبستان نجمه خاتون حرم مطهر حضرت معصومه(س) برگزار شد با بیان این‌که دین اسلام حجت‌های خدا را مشخص کرده است، گفت: در روایت آمده «کسی که بمیرد و امام زمان(ع) خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است».

وی ادامه داد: معرفت نسبت به امام(ع) بسیار مهم است، امام زمان(عج) چون نسبت به سیدالشهدا(ع) معرفت داشتند می‌فرمایند «یا اباعبدالله من صبح تا شب برای تو گریه می‌کنم و اگر اشکم خشک شود خون گریه می‌کنم»، این سقف معرفت ولی عصر(ع) نسبت به امام حسین(ع) است.

پژوهشگر تاریخ اسلام با تأکید بر این‌که اگر افراد به جایگاه امام سوم(ع) در نظام هستی پی‌ببرند خون گریه می‌کنند، اظهار داشت: شناخت حداقلی کافی نیست، چرا که افرادی در کربلا بودند که پدر، مادر و جد سیدالشهدا(ع) را می‌شناختند ولی ایشان را به شهادت رساندند، شمر فرد جاهلی نسبت به خاندان نبی‌اکرم(ص) نبود و حتی از طریقی با امیرمؤمنان(ع) قوم و خویش بود ولی امام حسین(ع) را به شهادت رساند.

گریه و عزاداری بر امام حسین فرد را بهشتی می‌کند

وی افزود: مأمون عباسی نیز امام رضا(ع) را می‌شناخت ولی ایشان را به شهادت رساند، سطح معرفت مؤثر است و اگر انسان به آن سطح برسد دو رکعت نماز او به اندازه هزاران سال و یا هزار رکعت نماز ارزش دارد، براساس روایت متواتر و صحیح سند، عزاداری برای امام حسین(ع) فرد را بهشتی می‌کند، ولی برخی به ظاهر روشنفکران می‌گویند این سخنان با عقل جور در نمی‌آید، هر علمی یک متود و روشی دارد، علم حدیث و درایه نیز برای خود متود دارد و این جا جای عقل نیست، البته روایتی که با بدیهیات عقل سازگاری نداشته باشد کنار گذاشته می‌شود.

حجت‌الاسلام محمدی با بیان این‌‌که یک زیارت یا اشک برای امام حسین(ع) دریاهای آتش را خاموش می‌کند، بیان داشت:جهنم حتی جرأت نمی‌کند به محبان امام حسین(ع) نزدیک شود، در قیامت جهنم به مؤمنان می‌گوید سریع عبور کنید چرا که نور شما آتش من را خاموش می‌کند.

کلام معصوم نیز همانند قرآن دارای ظاهر و باطن است

این استاد حوزه با بیان این‌که در تمام سطوح سیره و سبک ائمه(ع) باید مورد بررسی قرار گیرد، خاطرنشان کرد: گاهی ممکن است یک حرکت امام حسین(ع) در سطوح مختلف نزد مخاطب‌های مختلف برداشت‌ها و آثار گوناگونی داشته باشد، کلام، وجود و موضع‌گیری اهل‌بیت(ع) همانند قرآن می‌ماند و همان‌گونه که قرآن ظاهر و باطن دارد کلام ائمه(ع) نیز ظاهر و باطن دارد.

وی تصریح کرد: متأسفانه ما فرمایش و موضع گیری سیاسی امام حسین(ع) در برابر معاویه را در حد تاریخ مطالعه می‌کنیم، در تاریخ نقل شده سیدالشهدا(ع) پس از این‌که معاویه چند تن از یاران امیرمؤمنان(ع) را به شهادت رساند در مذمت او نامه نوشتند، این نامه افزون‌بر این‌که در سیره اجتماعی مبارزه با ظالم و حفظ اسلام را نشان می‌دهد یک قانون است.

رفتار امام حسین همانند قرآن قانون زندگی است

خطیب توانای کشور با بیان این‌که رفتار امام حسین(ع) همانند آیه قرآن قانون است، بیان کرد: برخی‌ از افراد می‌گویند تاریخ حاکم بر قانون نیست، اگر قانونمندی تاریخ پذیرفته شود می‌توان کربلا را تا قیامت سبک زندگی معرفی کرد ولی اگر قانونمندی تاریخ پذیرفته نشود پس باید گفت که کربلا یک حادثه‌ای بود که زمانی رخ داد و تمام شد، قرآن نیز قانونمندی تاریخ را پذیرفته است.

وی ادامه داد: گاهی یک جامعه مقتدر، پرجمعیت و ثروتمند همانند کوفه به سبب مرتکب شدن به شهادت امام حسین(ع) نابود می‌شود، کوفه‌ای که توان مقابله با شام را داشت در حالی که حتی مکه، مدینه، بصره نمی‌توانست در مقابل شام بایستد، مدینه یک سال بعد از کربلا نابود شد، مکه نیز در برابر شام نتوانست دوام بیاورد، البته هر چند کوفه از نظر لشگر از شام شکست نخورد، ولی سیاسی شکست خورد.

حجت‌الاسلام محمدی با اشاره به این‌که قرآن می‌فرماید «قانون خدا این است که اگر جامعه‌ای تقوا را رعایت کند برکات از آسمان و زمین بر آن‌ها نازل می‌شود»، گفت: اگر جامعه‌ای آیات خدا را تکذیب کند همانند امویان مأخذه می‌شوند.

پژوهشگر حوزوی درباره سیره امام حسین(ع) در شاخص‌های مختلف همانند تربیت، اخلاق، سیاست، سبک زندگی خانوادگی، اقتصاد و اجتماع نیز اظهار داشت: امام حسین(ع) در خانواده به گونه‌ای رفتار می‌کردند که اعضای خانواده عاشق به تمام معنی ایشان بودند، رباب تربیت شده سیدالشهدا(ع) است.

حجت‌الاسلام محمدی در ادامه سخنان خود به سیره فردی و عبادی امام حسین(ع) پرداخت و بیان داشت: فردی به امام سجاد می‌گوید «من تعجب می‌کنم چرا پدر شما اینقدر فرزند کم دارند»، امام(ع) در جواب می‌فرمایند «من تعجب می‌کنم که چرا امام حسین(ع) با آن‌ همه عبادت فرزند دارند»، یعنی سیدالشهدا(ع) شبانه و روز به عبادت مشغول بودند.

وی ادامه داد: در سیره عبادی امام حسین(ع) آمده که ایشان همانند امیرمؤمنان(ع) گاهی در شبانه و روز هزار رکعت نماز می‌خواندند، سیدالشهدا(ع) در روایتی می‌فرمایند «خدایا من به نماز عشق می‌وزم، خدایا من چون تو را دوست دارم عبادت می‌کنم نه برای رسیدن به بهشت یا دوری از جهنم».

امام حسین بیست و پنج بار با پای پیاده به حج رفتند

استا حوزه و دانشگاه با بیان این‌که امام حسین بیست و پنج بار پیاده به زیارت خانه خدا رفته‌اند، یادآور شد: امام(ع) گاهی پا برهنه در حالی که مرکب‌ها در کاروان بودند به حج می‌رفتند، سیدالشهدا(ع) اهل تقاضا نبودند ولی شب عاشورا به برادرشان می‌فرمایند «عباس جان خدا می‌داند من نماز، قرآن، راز و نیاز با خدا را دوست دارم امشب را برای ما مهلت بگیر».

دعای عرفه مهم‌ترین منبع پی بردن به چگونگی رابطه عبادی امام حسین(ع) با خدا

وی تأکید کرد: اگر خدا می‌گفت که بهشت و جهنمی در کار نیست باز هم سیدالشهدا(ع) خدا را عبادت می‌کرد چرا که او را دوست دارد؛ حتی در کربلا آثار پینه بر کتف امام حسین(ع) مشاهده می‌شد که امام سجاد(ع) می‌فرمایند «این آثار به سبب حمل کیسه‌های غذا برای فقرا در کتف پدرم جا مانده است».

پژوهشگر تاریخ اسلام دعای عرفه را مهم‌ترین منبع پی بردن به چگونگی رابطه عبادی امام حسین(ع) با خدا و یک دائرالمعارف دانست و بیان کرد: سیره اخلاقی اباعبدالله الحسین(ع) نیز شامل شجاعت، قوت قلب و همانند آن‌ها بوده است، امام حسین(ع) در زمان شهادت امام علی(ع) فرمانده یک لشگر 10 هزار نفری بودند، امیرمؤمنان(ع) یک لشگر 40 هزار نفری برای مقابله با معاویه آماده کرده بودند که سیدالشهدا(ع) فرمانده 10 هزار نفر بودند ولی امام علی(ع) قبل از مقابله با معاویه به شهادت رسیدند.

وی افزود: در جنگ صفین و جمل امیرمؤمنان(ع) اجازه ندادند که حسنین(ع) جنگ کنند،‌ حتی وقتی امام حسن(ع) حمله می‌کنند،‌ امام علی(ع) می‌فرمایند«نگذارید این جوان بجنگد، من نسبت به جان این دو نفر حساس هستم و نمی‌خواهم با شهادت حسنین(ع) نسل نبی‌اکرم(ع) قطع شود»،‌ ولی امام حسین(ع) چون در کربلا فرصت جنگ پیدا کردند شجاعت خود را نشان دادند، گاهی حضرت وقتی حمله می‌کردند سپاه دشمن تا نزدیک‌های کوفه فرار می‌کرده است، البته امام(ع) تنها می‌خواستند از خیمه‌ها حفاظت کرده و دشمن را دور کنند.

استاد حوزه خاطرنشان کرد: در کربلا در حمله نخست پنجاه نفر از یاران امام حسین(ع) شهید می‌شوند، حتی شدت تیرباران به گونه‌ای بوده که افزون‌بر اثابت به بدن مطهر امام(ع) در خیمه‌ها نیز گاهی به لباس بانوان برخورد می‌کرده است، با این وجود در روز عاشورا هر چقدر کار سخت‌تر می‌شده است چهره امام حسین(ع) و برخی از یاران روشن‌تر می‌شده است و این نشان از قوت قلب بالای ایشان دارد.

شجاعت امام حسین ژنتیکی نبوده است

حجت‌الاسلام محمدی با بیان این‌که صفات حسنه اهل‌بیت(ع) تنها قهری و جبری نبوده بلکه با تربیت حاصل شده بود، گفت: امام حسین(ع) می‌فرمایند «دامن‌های عزیز ما را تربیت کردند»، شجاعت سیدالشهدا(ع) ژنتیکی نبوده بلکه بخشی از تربیت بوده است، وقتی مربی پیامبر(ص)، امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) باشد مسلما نتیجه تربیت حسنین(ع) خواهند بود.

وی ادامه داد: گاهی پیامبر(ص) حسنین(ع) را به کشتی می‌انداختند و امام حسن(ع) را تشویق می‌کردند، حضرت زهرا(س) روزی می‌فرمایند «پدر جان مردم فرزند کوچک را تشویق می‌کنند ولی شما حسن(ع) را تشویق کرده و می‌گوید جانم حسن بگیر حسین را»، نبی‌اکرم(ص) می‌فرمایند «زهرا جان جبرئیل نیز حسین(ع) را تشویق کرده و می‌گوید جانم حسین بگیر حسن را» این نشان‌گر آن است که امام حسین(ع) جبرئیل را می‌دیدند و تشویق او را می‌شنیدند، چرا که اگر نمی‌دیدند و یا صدا او را نمی‌شنیدند تشویق جبرئیل نیز بی‌فایده بوده است.

کمک خلیفه سوم به مرد فقیر در مقایسه با کمک حسنین به چه میزان بوده است؟

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این‌که حضرت زهرا(ع) شب‌های قدر نمی‌گذاشتند کودکان بخوابند و از روز قبل آن‌ها را آماده می‌کردند، خاطرنشان کرد: این یعنی تربیت و سبک زندگی ائمه(ع)، سخاوت و بخشش از سیره اجتماعی و فردی امام حسین(ع) بوده است، در منابع روایی ما نیز بخشش و سخاوت سیدالشهدا(ع) زیاد بیان شده است.

وی یادآور شد: در تاریخ نقل شده است «فردی در زمان خلیفه سوم به مدینه آمد و از خلیفه درخواست کمک کرد، خلیفه به او پنج درهم داد، مرد فقیر گفت این مبلغ درد من را دوا نمی‌کند، خلیفه سوم با دست حسنین(ع) را نشان می‌دهد و می‌گوید برو نزد آن جوانان، وقتی مرد از حسنین(ع) در خواست کمک می‌کند امام حسن(ع) می‌فرمایند «از تو چند سؤال می‌پرسم اگر جواب بدهی کمکت می‌کنم»، وقتی امام(ع) سؤال‌ها را بیان می‌کنند مرد جواب می‌دهد، امام مجتبی(ع) نیز به آن مرد 50 دینار کمک می‌کند، امام حسین(ع) نیز به احترام و ادب امام حسن(ع) که برادر بزرگتر بودند به فقیر 49 دینار و عبدالله بن جعفر، شوهر حضرت زینب(ع) که فرد ثروتمندی بوده به احترام حسنین(ع) 48 دینار کمک می‌کند.

شایان ذکر است، دینار، سکه‌ای از جنس طلا و درهم از نقره بوده، لذا با دانستن وزن طلا و نقره‌ای که در درهم و دینار به کار می رفته، به قیمت این دو سکه در امروز پی خواهیم برد و گفته می‌شود که دینار شرعی تقریباً 24/4 گرم و بنابر نظر برخی دیگر، تقریباً 46/4 گرم است، هر درهم نیز برابر است با نیم مثقال نقره، که قیمت آن برابر با قیمت روز مشخص می‌شود و علاقمندان خود می‌توانند با حساب و کتاب میزان کمک خلیفه در مقایسه با حسنین(ع) را به دست بیاورند./993/پ201/ی