۰۱ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۸:۰۲
کد خبر: ۲۰۶۹۲۹

توسعه بعد از انقلاب دوران پر تلاطمی را سپری کرد

خبرگزاری رسا - عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به نقش دولت‌ها در فرآیند توسعه گفت: بدون دستیابی به ریشه‌های فکری فرهنگی برنامه‌های توسعه‌ای در ایران نمی‌توان درباره روند توسعه در کشور اظهارنظر کرد.
الگوي اسلامي ايراني

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، فرشاد مهدی پور عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در سومین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در کتابخانه ملی ایران درباره ریشه‌یابی فکری فرهنگی برنامه‌های توسعه در ایران پس از انقلاب اسلامی به ارایه مقاله پرداخت.

مهدی پور با اشاره به این‌که سابقه برنامه‌های توسعه در ایران به چند دهه می‌رسد افزود: سبک و سیاق این برنامه‌ها و مشخصاً برنامه‌نویسان آن‌ها، مسیر پیشرفت و تعالی کشور را روشن می‌کند و بدون دستیابی به ریشه‌های فکری فرهنگی برنامه‌های توسعه‌ای در ایران نمی‌توان درباره روند توسعه در کشور اظهارنظر کرد.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، تحریر پژوهش حاضر را متکی به تحقیقات پیشین و واکاوی تحولات سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های توسعه‌ای دوره جمهوری اسلامی و طرح چند سؤال خواند و اذعان داشت: با طرح این سؤال که کدام یک از بنیادهای فکری فرهنگی در توسعه حکم فرما بوده است؟ وفق گرایش مجریان، توسعه چه سمت و سویی داشته و کشور را در چه مسیری به حرکت درآورده است؟ این پژوهش به رشته تحریر در آمده است تا در قالب بررسی دوره‌های برنامه‌ریزی توسعه و جریان شناسی برنامه‌نویسان توسعه‌ای «منطق با تحولات دولت‌ها در ایران» به بررسی بنیان‌ها یا ریشه‌های نظری طراحی برنامه‌های توسعه در ایران بپردازد.

وی در ادامه با اشاره به فرآیندهای توسعه در ایران قبل و بعد از انقلاب تصریح کرد: الگوهای حاکم توسعه در ایران شامل مواردی نظیر الگوهای کلاسیک، الگوهای انتقادی، توسعه از منظر امام(ره)، توسعه از منظر رهبری و توسعه در قانون اساسی بوده است، البته توسعه ایران بعد از انقلاب را می‌توان در فواصل تاریخی 57-67، 68-76، 76-84 و 84 تا کنون پیگیری کرد.

مهدی پور با بیان این‌که در الگوی کلاسیک، فرآیند نوسازی سنت‌ها یا جای خود را باید واگذارد و یا در وضعیت مدرن مستحیل شود، ابراز داشت: در این مدل نوسازی فرآیندی درون‌زاست، اولین برنامه توسعه در ایران برگرفته از الگوی نوسازی و در دوران پهلوی اول ایجاد شد که همگی نشانه‌های پذیرش این چارچوب توسعه‌ای برای کشور از سوی دیکتاتوری رضاخانی بود.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اشاره داشت به این‌که نخستین دوره توسعه بعد از انقلاب دوران پر تلاطمی را سپری کرد و توضیح داد: در این زمان پاره‌ای از تصمیم‌گیران سیاسی - اقتصادی جنگ را دربردارنده مشکلات زیادی برای کشور نمی‌دانستند و در صدد نبودند که سیاست‌های اقتصادی را مطابق شرایط تغییر دهند، مهم‌ترین اقدامات اقتصادی این دوره ایجاد نظام کوپنی عرضه کالا و پایین نگه داشتن نرخ ارز بود.

وی در پایان مطرح کرد نخستین سیاست‌های کلی نظام در دوران بازسازی از سوی امام(ه) در مهر 67 ارایه شد و خاطرنشان کرد: در برنامه دوم توسعه تغییرات عمده در هدف‌گذاری کلان صورت گرفت، برنامه سوم توسعه هم درصدد ایجاد پیوند با اقتصاد جهانی بود، برنامه چهارم توسعه با شعار اقتصاد دانایی محور تنظیم شد و در نهایت برنامه پنجم توسعه تغییرات چندانی نسبت به برنامه‌های قبلی نداشت./9667/پ203/ن

 

ارسال نظرات