۳۱ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۵:۲۲
کد خبر: ۲۶۸۶۵۸
آیت‌الله زنجانی در شرح دعای روز چهارم ماه رمضان؛

طاعت و بندگی خدا شکر نعمت الهی است

خبرگزاری رسا ـ آیت الله زنجانی به پا داشتن دستورات الهی را با تمام شرایطش، طاعت و بندگی دانست و گفت: این مسأله نوعی شکر نعمت خداوند محسوب می شود.
طاعت و بندگی خدا شکر نعمت الهی است

آیت الله سید محمدحسینی الموسوی زنجانی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، در مشهد پیرامون شرح دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان بیان داشت: «اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یـا أبْصَرَ النّاظرین.» خدایا در این روز مرا برای انجام فرمانت نیرومند ساز و شیرینی یادت را به من بچشان و برای سپاسگزاریت آماده ساز. در این روز مرا با نگاهداری و پرده‌پوشی‌ات، محافظت فرما، ای بیناترین بینایان.

 

آیت الله زنجانی گفت: در این فراز از دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان از خدا درخواست می کنیم که خدایا قدرت و توفیقی به ما بده که امر و دستور تو را در این روز برپا داریم.

 

وی افزود: امر خدا چیست؟ نماز با تمام شرایطش مثلا نماز با حضور قلب و یا روزه با تمام شرایطش که امساک از خوردن و آشامیدن به همراه حفظ اعضا و جوارح از گناه و معصیت خدا و یا اوامر دیگر حق تعالی که در شریعت به آن و امر و نهی شده است.

 

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان در بیان فراز «واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ » گفت: این ماه ماه خدا و ماه مهمانی اوست بنابراین از خدا تقاضا می کنیم که حلاوت و شیرینی ذکر و یاد خود را به ما بچشاند که اگر چنین شد بعد از این همه خدا در همه زوایای زندگی ما حضور دارد که این همان راه هدایت است.

 

وی در ادامه با بیان «وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ» اظهار داشت: ما در این بخش از دعا از خدا می خواهیم که خدایا من را وادار کن در مقابل نعمات فراوانی که به ما ارزانی داشتی موفق به شکر و سپاس از تو شویم. همین طاعت و بندگی خدا نوعی شکر از خالق است و عکس آن معصیت و نافرمانی خدا نوعی ناشکری محسوب می شود.

 

وی افزود: خدایا شرایطی پیش بیاید که ما یادمان باشد شکرانه نعمات را به جا بیاوریم و همین که توفیق شکر نعمت های خود را به دست بیاوریم نیز خود نعمت دیگری است که باید قدر دانست و شکر آن را هم بجا آورد.

 

آیت الله زنجانی در شرح فراز پایانی « واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یـا أبْصَرَ النّاظرین» بیان داشت: می گوئیم خدایا مرا در این روز از ماه مهمانی خودت از شرشیاطین و بلایا حفظ کن و معایبی را که دارم بپوشان ای خدایی که از همه بیناتری به حال و احوال و زندگی بندگان.

 

وی افزود: خداوند ستارالعیوب است بنابراین می گوییم ای کسی که از همه بیشتر به زندگی بندگان بیناتری من رو در مقابل گناه و معصیت حفظ کن وعیوبی که در من وجود دارد را از دید بندگان بپوشان./933/ت302/ب4

ارسال نظرات