۱۱ تير ۱۳۹۴ - ۰۱:۵۰
کد خبر: ۲۷۱۴۵۹
استاد دانشگاه:

شکر واقعی، استفاده صحیح از نعمت های الهی است

خبرگزاری رسا ـ استاد دانشگاه علوم قرآنی گفت: شکر واقعی یعنی شناخت منعم، شناخت نعمت و استفاده صحیح از نعمت ها و انسان شاکر کسی است که از نعمت های خداوند آن طور که در اختیارش گذاشته شده، در مسیری که او می گوید، در زمانی که او می گوید و به اندازه ای که او می گوید استفاده کند.
دکتر سعيديان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محمد حسین سعیدیان استاد دانشگاه علوم قرآنی شامگاه چهارشنبه دهم تیرماه در همایش ماه خوب خدا که در سالن همایش مجموعه شهدای انقلاب برگزار شد، گفت: قدردانی از نعمت های بی شمار خداوند باریتعالی موجب جاری و ساری شدن نعمت های الهی می شود.


این قاری بین المللی با اشاره به اینکه شکر قلبی شکری است که انسان با قلب و روح خود به نعمت‌هایی که خدا به او داده خشنود شود و سپاسگزاری کند، اظهار کرد: به‌کار بردن هر نعمت به جای خود، شکر عملی آن نعمت است برای مثال چشم یکی از نعمت‌های الهی است و شکر عملی آن این است که آثار عظمت الهی را در عالم هستی مشاهده کرده و معرفت بیشتر نسبت به خدا کسب کنیم و آلوده ساختن این عضو به گناه کفران نعمت است.


استاد دانشگاه علوم قرآنی در ادامه با بیان اینکه شکر بر سه قسم زبانی، قلبی و عملی است، افزود: در شکر زبانی فرد با زبان خود کلماتی مانند الحمدلله که بیان‌کننده تشکر از ولی نعمت حقیقی خداست را بر زبان جاری می‌کند و از جمله مصداق‌های شکر زبانی اظهار عجز و ناتوانی از شکر الهی در برابر نعمت‌های اوست.

 

وی با بیان اینکه شکر، یادآوری نعمت و اظهار آن و ضد آن کفر به معنای فراموشی و پوشاندن نعمت است، اظهار کرد: شکر بیشتر از مقوله عمل بوده و باید آن را در اعمال انسان دریافت و به همین علت قرآن کریم تعداد شکرگزاران واقعی را اندک شمرده است.

 

استاد دانشگاه علوم قرآنی افزود: ولایت از بارزترین مصداق های نعمات خداست و چون شکر هر نعمتی مناسب با آن نعمت است، ولایت مداری، معرفت عدل قرآن یعنی اهل بیت، حمایت و دفاع از آن و تبیین ضرورت رعایت آن در همه شئون فردی، اجتماعی امت اسلامی، از مصادیق روشن سپاس این نعمت عظیم خدا است.

 
وی در پایان خاطرنشان کرد: شکر واقعی یعنی شناخت منعم، شناخت نعمت و استفاده صحیح از نعمت ها. انسان شاکر کسی است که از نعمت های خداوند آن طور که در اختیارش گذاشته شده، در مسیری که او می گوید، در زمانی که او می گوید و به اندازه ای که او می گوید استفاده کند. به این ترتیب شکر حقیقی شکری است که از سطح زبانی و قلبی خارج شود و به سطح عملی برسد./817/پ203/ب4

ارسال نظرات