تعمیم برجام امکانپذیر است؟
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، رئیسجمهور محترم در سفر به ایتالیا الگوی برجام را واجد تعمیم به حوزههای دیگر دانستند و در روز فناوری فضایی نیز اعلام کردند که «ایران امروز به برجام ملی نیاز دارد». علاوه بر آن رسانههای اصلاحات و نزدیک به دولت نیز بر تعمیمپذیری برجام در چند ماه گذشته تأکید کردند و از هر اتفاق کوچکی (مانند اسارت سربازان امریکایی) به عنوان مدلی مشابه برجام ذکر مینمایند. آیا این تعمیمخواهی امکانپذیر است؟ و اصولاً مطالبه تعمیمپذیری مبتنی بر عزت و منافع ملی است؟ برای فهم این مهم ابتدا باید «مسئلهها»ی فیمابین مرور شود و نسبت دشمنان و ما با این مسائل شفاف گردد، آنگاه به این قضاوت برسیم که میتوان در بقیه موارد مانند برجام عمل نمود؟ در حوزه داخلی که رئیسجمهور چهارشنبه گذشته بدان اشاره کردند نیز مسئلهیابی مقدم بر تعمیم است. در برجام، مسئله چه بود؟ در مسئله هستهای ایران متهم بود که از NPT عبور کرده و به سمت تکنولوژی نظامی هستهای پیش میرود.
در واقع ایران در مسئله هستهای «متهم» بود و باید برای رفع این اتهام تلاش و شفافسازی میکرد. بنابراین مسئله به صورتی بود که میتوانستیم برای رفع اتهام اقدام نماییم و بهانه را از دشمن بگیریم یا حداقل در عرصه بینالمللی آمادگی ما برای رفع اتهام دیده شود. آیا ما در عرصههای دیگر متهم هستیم؟ و اگر هستیم شرایط به گونهای هست که برای رفع اتهام گام برداریم؟ آیا در حوزههای دیگر متهم به عدول از قوانین بینالمللی هستیم و باید رفع اتهام نماییم؟ برای درک این مهم باید مسئلههای مدنظر غرب را یادآوری نماییم.
از دیدگاه غرب ایران متهم به نقض حقوق بشر است. به این معنا که به صورت مرتب سرپلهای رسانهای غرب در ایران را میسوزاند و یا اینکه طبق قوانین خود، حکم قصاص که به صورت یک اصل بدیهی قرآنی است را اجرا میکند. حالا اگر بخواهیم برجام را در اینجا تعمیم بدهیم باید چه کاری انجام دهیم؟ باید آقای ظریف در مقابل قدرتهای غربی بنشیند و بگوید ببخشید ما دیگر حکم قصاص را اجرا نمیکنیم؟ مورد دوم تولید موشکی است. آیا ما در تولید موشک نقض تعهدات بینالمللی کردهایم؟ اگر نکردهایم باید از چه چیزی رفع اتهام نماییم؟
پس درموشکی نیز مسئله برجام تعمیمپذیر نیست. مسئله سوم حمایت ایران از تروریسم است، آیا ما از تروریسم در سوریه، افغانستان، پاکستان، سومالی، لیبی، نیجریه، عراق و... حمایت میکنیم؟ و آیا گروههایی مانند حزبالله(که الان در سوریه با تروریسم میجنگد) و حماس که برای دفاع از میلیونها آواره فلسطینی مبارزه میکنند، تروریست هستند؟ بنابراین تعمیم برجام به مسائلی مانند حقوق بشر، تروریسم و موشکی نوعی توهین به نظام جمهوری اسلامی است و هرگونه تلاش برای گفتوگو بر سر آن- به این معنی که چیزی بدهیم و چیزی بستانیم- تحقیر ملی و عدول از حقوقی است که اسلام برای مقتول در قصاص یا قوانین بینالمللی برای دفاع مشروع قائل شده است. با این مقدمه باید تعجب کرد که دولت جمهوری اسلامی بخواهد بر سر این سه مسئله به عنوان متهم بر سر میز مذاکره بنشیند و رفع اتهام کند.
تعمیم داخلی برجام نیز به همین صورت است. ضمیر سخن رئیسجمهور قطعاً فتنه 88 است که برپاکنندگان آن هنوز در شعلههای آتش آن دست و پا میزنند. اگر مدل برجام در اینجا قابل تعمیم است، ابتدا باید متهم مشخص شود. آیا متهم حاکمیت است که رئیسجمهور از این خاستگاه تعمیمپذیری را توصیه میکند یا به دنبال ترحم بر متهم است؟ ابتدا باید متهم مشخص شود آنگاه برای رفع اتهام خود تلاش کند. اتهام چیست: اتهام عبارت است از نسبت آگاهانه و برنامهریزی شده تقلب به نظام جمهوری اسلامی ایران و طراحی کودتای رنگی(براساس اسناد قطعی).
حال اگر متهم پذیرفته است که انحراف سیاسی داشته است، باید اسناد خود را به «آژانس تعمیم» (بخوانید دولت) نشان دهد. امید است رئیسجمهور محترم مسئله را در حد یک سوءتفاهم تلقی نکند و دست به خودفریبی آگاهانه در فهم فتنه 1388 نزند. اگر دولت درصدد تعمیم برجام است، پاسخ سؤالات مقام معظم رهبری که بارها در فضای عمومی طرح کرده را از طرف مقابل اخذ و به افکار عمومی ارائه دهد. چرایی طرح تقلب و اتهام به نظام، چرایی عدم برائت از شعارهای ساختارشکن، چرایی عدم تمکین به قوانین کشور و چرایی اعتراف به عدم تقلب در پستوها و عدم اعلام علنی آن و چرایی عدم توجه به پیامهای خصوصی مقام معظم رهبری به سران اصلاحات درباره عدم همراهی با شعارهایی که آرمانهای امام را هدف قرار داده بود. اگر رئیسجمهور پاسخ این سؤالات را اخذ(نقش آژانس انرژی اتمی را در مدل تعمیم بازی کند) و به افکار عمومی ارائه کرد شاید نیروهای مؤمن به انقلاب بپذیرند که میتوان متهم را در آینده با کنترلهای مستمر و سرزده نظارت کرد و اتهام آن را به تعلیق درآورد./998/102/ب3
منبع : روزنامه جوان