معماری اماکن مقدس قم سرشار از زیبایی اسلام شیعی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، کاردینال پیترترکسون در همایش نقش ادیان در تحقق عدالت و صلح از دیدگاه اسلام و مسیحیت که امشب در سالن همایش‌های مجتمع فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد، اظهار داشت: در این کنفرانس در صددم که نقش «دو دین آسمانی» در تثبیت صلح و عدالت در جهان را تبیین کنم.
رییس شورای پاپی عدالت و صلح واتیکان ادامه داد: ملاقات رییس جمهور ایران از واتیکان به قدری اهمیت داشت که تمام رسانه‌های دنیا آن را بازتاب دادند و همین امر نوید بخش برقراری صلح و عدالت در جهان بود.
کاردینال پیترترکسون با ابراز خرسندی از تشرف به شهر مقدس قم ابراز کرد: حضور در حرم مطهر حضرت معصومه(س) و اماکن مقدسه قم مرا یاد معماری اسلام شیعی انداخت؛ معماری که پیام‌های سرشار از زیبایی اسلام شیعی و دعوت به صلح و عدالت دارد.
وی افزود: از آن‌جا که اکثر ساکنان زمین را معتقدان ادیان آسمانی تشکیل می‌دهند، در این کنفرانس حضور یافتیم تا برای رسیدن به آرمان‌های مشترکی جهت حفاظت از بشریت و محیط زیست از طریق صلح و عدالت همفکری کنیم.
رییس شورای پاپی عدالت و صلح واتیکان خاطرنشان کرد: شهر قم با در بر داشتن معماری اسلامی، هر بیننده‌ای را به یاد نظمی الهی و آسمانی می‌اندازد؛ از دهه 1960 میلادی که جنگ سرد بهبهه خودش را پشت سر می‌گذاشت، به این نتیجه رسیدیم که تنها زمانی جنگ‌های جهانی فروکش می‌کند که همگی یکدیگر را به رسمیت بشناسیم.
وی یادآور شد: جهان از دهه 1960 با خطر جنگ اتمی روبه‌رو بود و از همان ایام صاحبان ادیان به فکر مقابله با چنین رخداد مهمی بودند.
کاردینال پیترترکسون تأکید کرد: امروز چالش‌هایی همچون گرسنگی، بزه‌های جهانی، عضو فروشی، فساد جنسی، نابودی منابع طبیعی و سوء استفاده‌های رنگارنگ در بشریت رایج شده است که می‌طلبد صاحبان ادیان فکری به حال جهانیان کرده و نظم الهی را بازگردانند.
وی گفت: ادیان بزرگی که ما پیرو آن هستیم یعنی اسلام و مسیحیت و یهودیت، احترام ویژه‌ای برای حضرت ابراهیم قائل هستند زیرا رساننده و ابلاغ گر پیام نظم جهانی برای ساکنان کره زمین بود؛ قرآن و انجیل و تورات بشریت را برای تن دادن به نظم جهانی فرا می‌خوانند.
رییس شورای پاپی عدالت و صلح واتیکان تصریح کرد: وقتی به محتوای کتاب آسمانی قرآن در مبحث صلح و عدالت نظر می‌شود، درمی‌یابیم که خداوند متعال با ربوبیت تکوینی و تشریعی خود، جهان را به سمتی هدایت می‌کند که از آن، خلیفه الله بپا خیزد.
وی تأکید کرد: فلسفه آفرینش آدمی رسیدن به مقام خلیفه اللهی است؛ بنابراین فرشتگان از روز آغازین در برابر اعتلای جهانی، معتقد بودند که بشر، نظم الهی آنان را در هم می‌ریزد؛ پس در تحقق نظم باید به آفرینش زمین برگردیم.
کاردینال پیترترکسون عنوان کرد: در مبحث آفرینش جهان در کتاب آسمانی انجیل، اصول‌هایی راجع به نظم جهانی مطرح شده که مربوط به حفاظت از محیط زیست و ساکنان آن است؛ صلح و عدالت دو مورد از این اصول است.
وی اظهار داشت: صلح و عدالت دو آرمانی هستند که انبیاء الهی به تحقق آنان می‌اندیشیدند و ما نیز باید پیرو آنان باشیم؛ در انجیل گفته شده که برای تحقق صلح و عدالت چند عمود وجود دارد که به ربوبیت تکوینی خداوند بر می‌گردد.
رییس شورای پاپی عدالت و صلح واتیکان بیان کرد: عمود اول صحبت کردن از کرامت ذاتی انسان‌ها است و اگر بازگشت به کرامت ذاتی داشته باشیم، در می‌یابیم که صلح در جهان می‌بایست پایدار باشد؛ بازگشت به کرامت ذاتی یعنی خداوند طوری ما را خلق کرده که کسی حق ندارد کرامت را از ما بگیرد.
وی ادامه داد: کرامت ذاتی انسان‌ها نخستین مبنایی است که می‌توان با تکیه بر آن، صلح را بر زمین سایه افکن کرد؛ کرامت ذاتی ابزار تحقق نمی‌خواهد.
کاردینال پیترترکسون ابراز کرد: کرامت ذاتی انسان‌ها عقلانیت و فلسفه آفرینش آن‌ها بوده و همین کرامت ذاتی است که ما را برای تحقق صلح و عدالت در کنار هم جمع کرده است.
وی با بیان این‌که درصدد موعظه کسی نیست، افزود: ما به دنبال کشف راه‌های همزیستی و تعامل با یکدیگر هستیم؛ خداوند ما را کریم آفریده و از ما می‌خواهد با یکدیگر کریمانه زندگی کنیم.
رییس شورای پاپی عدالت و صلح واتیکان خاطرنشان کرد: زیست کریمانه یعنی حقوق انسانی یکدیگر را مدنظر داشته باشیم و هیچ‌گاه قصد کنار زدن دیگری را نداشته باشیم؛ حق زندگی کردن و بهره بری از مواهب الهی را به یکدیگر بدهیم.
وی یادآور شد: احترام به دیگران به معنای احترام به حقوق دیگران است و احترام به حقوق دیگران، راه‌های تحقق صلح و عدالت را می‌گشاید.
کاردینال پیترترکسون تأکید کرد: دومین عمود تحقق صلح و عدالت، بازشناسی سه نوع رابطه انسان با خدا، رابطه با خود و رابطه با محیط زیست و مواهب الهی است.
وی گفت: زندگی بهینه انسان‌ها چیزی جز تنظیم روابط سه گانه فوق و مهندسی بهینه آنان نیست؛ اگر شبکه روابط خودمان با مردم، خدا و محیط زیست را با محور عدالت تنظیم کنیم، به صلح پایدار خواهیم رسید.
رییس شورای پاپی عدالت و صلح واتیکان تصریح کرد: مهندسی و تنظیم روابط سه گانه، پیش نیازهایی دارد که مهم‌ترین آن، عدالت گرایی و عدالت محوری است.
وی تأکید کرد: ساکنان کره زمین همگی از یک خانواده هستند و این خانواده زمانی در صلح زندگی می‌کند که در تکاپویی عمومی برای رعایت مصلحت عمومی باشد؛ مصلحت عمومی همان به رسمیت شناختن حق یکدیگر و رفتار عادلانه است.
کاردینال پیترترکسون عنوان کرد: مصلحت عامه خانواده بشریت، چیزی جز به رسمیت شناختن یکدیگر و رعایت عدالت نیست؛ مصلحت عمومی برآیند تأمین مصالح فردی است اما باید به گونه‌ای افراد را تأمین مصلحت کنیم که مصلحت آنان ضربه‌ای به مصالح دیگران نزند.
وی اظهار داشت: خداوند ما را از روز نخست آفرینش، به عنوان یک خانواده آفرید؛ اگر امروز به دنبال تحقق صلح هستیم، باید به دنبال استحکام و برابری و هم گرایی ساکنان کره زمین باشیم.
رییس شورای پاپی عدالت و صلح واتیکان بیان کرد: تمام آن‌چیز که خداوند به عنوان مواهب بر کره خاکی خلق کرده است، ملک همه ما است و حق بهره بردای از آن را در کره زمین داریم.
وی ادامه داد: چنانچه حق بهره برداری از زمین و نعمت‌های الهی به رسمیت شناخته شود و عادلانه درباره آن تصمیم گرفته شود و مصلحت عامه برای انسان‌ها تأمین می‌شود.
کاردینال پیترترکسون ابراز کرد: دفتر حفاظت از صلح و عدالت در واتیکان در حال انجام وظایفی است که ترجیح می‌دهم به جای پرداختن به اصول پنج‌گانه، شما را دعوت به مطالعه آنان کنم.
وی افزود: کرامت انسانی، مصلحت عامه، رعایت حق افراد، دیدن مواهب الهی برای همه و دیدن افراد به عنوان یک خانواده، اصول پنج‌گانه‌ای است که ادیان الهی به آن معتقدند و بشریت را به صلح و عدالت می‌رسانند.
رییس شورای پاپی عدالت و صلح واتیکان خاطرنشان کرد: چیزی که بشریت را در کنار هم قرار داده و زندگی صلح آمیز آنان را به چالش کشانده است، تفاوت‌هایی است که در آن وجود دارد؛ یکی از این موارد، تفاوت ماهوی زن و مرد است که از نظر طبیعت هیچ تفاوتی در کرامت ذاتی ندارند.
وی یادآور شد: چالش‌های فراوانی که امروز بشریت با آن مواجه است، ناشی از ندیدن پنج اصل اساسی است که بیان شد؛ نسل کشی به معنای برادر کشی و قابیل گری است.
کاردینال پیترترکسون تأکید کرد: راه تحقق صلح و عدالت، یادآوری پنج اصل فوق به انسان‌ها است؛ همه چالش‌های زندگی بشری ما به نادیده گرفته شدن یک یا چند اصل، از اصول اساسی فوق است./997/201/ب2