۰۴ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۰
کد خبر: ۳۱۸۱۷۸
با جدایی اعتدال از اصلاح طلبان؛

رقابت سه ضلعی شد

خبرگزاری رسا ـ هر چه به 7 اسفند، زمان برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری نزدیک‌تر می‌شویم، مواضع و دیدگاه‌های جریان‌های موثر آشکار‌تر می‌شود و هر دسته و گروه سیاسی می‌کوشد از لاک محافظه‌کاری خارج شود و برای جلب آرای مردم تمام توان خود را به میدان آورد.
هيأت نظارت بر انتخابات

به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، رصد رفتار سیاسی برخی گروه‌ها طی یک‌سال گذشته گویای یک حرکت سینوسی است که تلاش کرده‌اند خود را در مسیر باد قرار دهند و مرتب به این سو و آن سو حرکت کنند. جریان اصلاحات مصداق روشنی از این رفتارهاست که پس از فتنه 88 و با روی کار آمدن دولت یازدهم، بدون اینکه بخواهد هزینه آن هنجارشکنی‌ها را بپردازد، کوشیده است خود را ذیل گروه‌های دیگر تعریف کند و با وام گرفتن از برخی شخصیت‌های موجه زمینه بازگشت بی سرو صدا به حاکمیت را فراهم سازد.

 

بازی با کارت دیگران

اصلاح‌طلبان برای این کار ابتدا سراغ برخی شخصیت‌های اصولگرا از جمله علی لاریجانی، ناطق نوری و شخصیت‌هایی از این دست رفتند تا ضمن ایجاد دودستگی و شکاف میان جریان اصولگرایی، ماهی مقصود خود را از این آب گل آلود بگیرند، اما بی اعتنایی این افراد خیلی زود آنها را در طراحی «تفرقه بینداز و حکومت کن‌» نا امید ساخت.

 

این در حالی بود که آنها به موازات این فعالیت‌های تفرقه‌افکنانه، تلاش کردند نوعی ارتباط «این همانی» بین اعتدال و اصلاحات را به جامعه تزریق و القا کنند که گویی اصلاحات عقبه اعتدال است.

 

هر چند توانستند در این مسیر توفیقاتی هم به‌دست آورند، اما کیست که نداند اصلاح طلبان به دولت یازدهم نگاه ابزاری دارند و همواره دولت روحانی را دولت محلل و رحم اجاره‌ای اصلاحات می‌دانند که به وقتش باید مولود آنها را متولد کند. همین نگاه که بارها از زبان فعالان و تئوریسین‌های اصلاح‌طلب تکرار شده، دولت اعتدال را به این نتیجه رسانده است که ولو کمرنگ با آنها مرزبندی داشته باشد.

 

مرزبندی اعتدال با اصلاحات

انتخابات مجلس دهم یکی از این مرزبندی‌هاست که نشانه‌های آن بیش از هرزمان دیگری در حال آشکار شدن است. امروز می‌توان به روشنی دید که سه لیست در تهران دارای هویت آشکاری است؛ یکی ائتلاف فراگیر اصولگرایان با سرلیستی غلامعلی حداد عادل، یکی ائتلاف اصلاح‌طلبان با سرلیستی دکتر محمدرضا عارف و دیگر صدای ملت با سرلیستی علی مطهری که چینش اعضا در آن نشان می‌دهد این لیست غیرمستقیم حامیان دولت و اعتدال را نمایندگی می‌کند. مطهری چند روز پیش در نشستی خبری به این نکته اذعان کرد که بنده و همفکرانم احساس کردیم یک نقاط ضعف در دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا وجود دارد که بر آن شدیم فهرست انتخاباتی صدای ملت را ارائه کنیم. وی با اشاره به نقاط ضعف در دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا ادامه داد: « در جریان اصولگرایی به مسئله حقوق شهروندی و آزادی بیان توجه کافی نمی‌شود که این آسیب‌هایی به کشور وارد کرده است و در میان اصلاح‌طلبان نیز به مسئله فرهنگی توجهی نمی‌شود و در برخی موارد تسامح و تساهل می‌شود.

 

در این فهرست تلاش شده که نقاط ضعف دو جریان برطرف و از نقاط قوت آنها نیز استفاده کنیم و احساس کردیم انحصار در دو جریان حاضر در کشور یک امر الزامی نیست و نیاز جامعه اقتضا می‌کند که جریان سوم دیگری نیز وجود داشته باشد که بر همین اساس در حوزه تهران و در برخی شهرستان‌ها کاندیداهای خود را معرفی کردیم.»

 

قلم رد بر قاعده این همانی اصلاحات و اعتدال

همه اینها یعنی اینکه برخلاف آن قاعده «این همانی اصلاح طلبان » دولت به عنوان جریان سوم با شعار اعتدال که در این دوره از انتخابات علی مطهری آن را نمایندگی می‌کند، دنبال تعریف هویتی مستقل از اصلاح طلبی است. بنابراین وقتی علی مطهری مقابل این سوال قرار می‌گیرد که چرا عارف در لیست شما نیست، می‌گوید: «اگر اصلاح‌طلبان نام مرا در فهرست خود قرار داده‌اند نباید این‌گونه تصور شود که ما با آنها معامله کرده‌ایم، چون ما یک جریان جدیدی هستیم و نمی‌خواهیم تابلوی دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا باشیم، سعی کردیم فهرست ارائه شده، استقلال و جریان جدید بودن خود را حفظ کند.» البته لیست‌های دیگری در تهران با عناوین دیگر منتشر شده که به نوعی نمایندگی دولت را یدک می‌کشند لیکن شاخص‌ترین آنها لیست صدای ملت علی مطهری است که گفته می‌شود از سوی یکی از نزدیکان دولت حمایت مالی و پشتیبانی می‌شود. مواضع علی مطهری و در کنار آن مواضع دکتر روحانی در چینش کابینه یازدهم که همواره ادعا کرده است دولتش ترکیبی از دوجناح است و به زعم آنها افراطیون دو جناح در آن جای ندارند، کمترین تردید را باقی نمی‌گذارد که اعتدال خط خود را از اصلاحات جدا ساخته و برای خود هویتی مستقل از اصلاح‌طلبان قایل است. مقایسه دو لیست اصلاح‌طلب و نزدیک به دولت هم نشان می‌دهد این دو لیست تنها 10 نامزد مشترک دارند تا استقلال و هویت خود را بیش از پیش به رخ اصلاح طلبان بکشد.

  

مطالبات ملت با کدام لیست برآورده می‌شود؟

اما شعارها و جهت‌گیری‌های کدام جریان مطالبات ملت را در انتخابات نمایندگی می‌کند؟ بررسی تخصص‌ها در این سه لیست واقعیت‌ها را آشکار می‌سازد.

 

در لیست ائتلاف اصولگرایان به سرلیستی غلامعلی حداد عادل 10 اقتصاددان، 10 فعال فرهنگی و 10 فعال سیاسی حضور دارند و نشان می‌دهد اصولگرایان برای هرکدام از این زمینه‌ها برنامه دارند. این لیست با شعار بهبود معیشت و وضع اقتصاد پای به عرصه رقابت‌های انتخاباتی گذاشته است. در لیست منسوب به دولت (صدای ملت) سه اقتصاددان، سه فعال فرهنگی و 24 فعال سیاسی حضور دارند که به‌نظر می‌رسد علاوه بر اینکه برنامه روشنی برای پاسخ به مطالبات مردم ندارد، بیشتر دنبال حفظ وضع موجود است. این چینش و ترکیب در حالی است که معیشت، اشتغال و مشکلات اقتصادی همچنان مطالبه اساسی است و بر خلاف وعده و وعیدهای پسابرجامی دولت در برآوردن این مطالبات توفیق چندانی نداشته است. در لیست اصلاح طلبان هم یک اقتصاددان، هفت فعال فرهنگی و 22 فعال سیاسی جای گرفته‌اند. بنابراین در لیست اصلاح‌طلبان هم همچون گذشته آنچه که اصالت دارد، توسعه سیاسی است و نه چیز دیگر.

 

عبرت از گذشته، نگاه به آینده

در کنار اینها تجربه نشان داده است که مجلس همسو با دولت که بعضاً تا مرز وکیل الدولگی پیش رفته است، نه تنها از وظایف نظارتی خود فرسنگ‌ها فاصله گرفته است بلکه در وضع قوانین کشور و ترسیم نقشه راه و همچنین ریل‌گذاری برای دولت ناکام شده و عملاً به نهادی بی خاصیت در حل مشکلات مردم تبدیل شده است و چون از وظیفه اصلی دور شده لاجرم در وادی سیاست‌زدگی و حتی پیش رفتن تا مرز خروج از حاکمیت و تحمیل خسارات سنگین به نظام و ملت پیش رفته که مجلس ششم مصداق روشنی از چنین مجلسی است. مجلسی که اکنون برخی از نمایندگان آن در خارج از کشور تریبون ضد انقلاب شده و در پناه دشمن ترین دشمنان ملت جای گرفته‌اند./998/102/ب3

 

منبع : روزنامه جوان

 

ارسال نظرات