اسلام انقلابی تقیه ندارد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، حجت الاسلام نجدت، استاد حوزه و دانشگاه تبریز امروز در ششمین نشست از سلسله جلسات چشمه سار معرفت که در مسجد دارالسلام تبریز برگزار شد، با اشاره به خطبه ششم نهج البلاغه اظهار داشت: حضرت امیرالمومنین(ع) می فرمایند؛ به خدا سوگند، از آن زمان كه رسول اللّه(ص) رخت به سراى ديگر برده است تا به امروز، مرا از حقم بازداشته اند و ديگرى را بر من برترى داده اند و برگزيده اند.
وی با اشاره به فرموده امام علی(ع) و تطبیق با مسائل روز افزود: در مسیر خود اگر با مانع و ضربه ای برخورد کردید، اگر کفتارگونه برخورد کنید، عمل معنی دار دشمن را یک خطای ناگهانی و گذرا تلقی خواهید کرد و اگر علی گونه عمل کنید؛ باید جوابگو و جلودار چنین حرکت های نابسامانی باشید.
حجت الاسلام نجدت ادامه داد: در مسیر پیروی از اسلام؛ یک راه باز و دولت حق است و مسیر دیگر تقیه می باشد که افراد معتقد به مسیر دوم با وجود هر شرایطی و بدون اطلاع دشمن حرکت می کنند. باید از ترویج این نوع تفکر در جامعه نگران بود؛ چراکه هیچ واکنشی به مواضع دشمن نخواهد داشت.
وی افزود: رسول خدا فرمودند؛ به یهود و نصارا سلام بدهید؛ ولی به یهود و نصارای امت من سلام ندهید؛ چون صدای اذان را شنیده ولی حرکتی ندارند. رهبر انقلاب نیز می فرمایند؛ برجام مجرای نفوذ است و دشمن با حرکت های زیرکانه اش در داخل کشور نفوذ کرده و ما را دچار ضلت می کن، در این میان مشکل ما این است که، اجازه می دهیم دشمن ما را از درون شکار و شکست دهد.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: انسان در برابر ظلم و استکبار دو نوع رفتار می تواند داشته باشد؛ یا علی گونه که با اراده محکم حرکت می کند و یا کفتار گونه که فاقد اراده بوده و اختیار فکریش دست دشمن است. طبق فرمایش رهبری جنگ متقارن، جنگ اراده ها است، در میدان این جنگ اراده هر یک از طرف سست شود، قطعا شکست خواهد خورد.
وی با بیان اینکه اسلام حقیقی همان اسلام انقلابی بوده و نه اسلام آمریکایی تصریح کرد: اسلام انقلابی تقیه ندارد، امروز به دشمن نمی شود گفت که دشمنی نکن، طبیعت دشمن، دشمنی است و باید آگاه بود که نباید انتظار دوستی و خیر از دشمن دیرینه اسلام و تشیع داشته باشیم.
حجت الاسلام نجدت افزود: تا میان حق و باطل تناقض آشتی ناپذیری است، پیکار حق طلبان و دیگران اجتناب ناپذیر خواهد بود. آنگونه که اگر انسانی بتواند هست را به نیست و نیست را به هست تبدیل کند، با امکان چنین فرض محالی می توان حق و باطل را آشتی داد، بنابراین حق و باطل قابل اجتماع نیست./935/202/ب3