۲۴ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۹
کد خبر: ۴۳۲۱۰۲
پای درس استاد مرحوم آیت الله آقا مجتبی تهرانی؛

تطهیر روح و شیوه بیان دو اصل تأثیرگذار در اجابت دعا

انسان باید متوجه باشد که چه دعایی، از چه کسی و چه چیزی را طلب می کند؛ این دعا که خدایا ما را مورد امتحان قرار مده، درست نیست؛ امتحان الهی بی برو برگرد برای تمام انسان ها وجود دارد.
آیت الله آقا مجتبی تهرانی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، برنامه حقیقت بندگی هر شب در ماه مبارک رمضان از رادیو معارف با موضوع توصیه های عرفانی از آیت الله آقا مجتبی تهرانی(ره) درباره دعا و نیایش و آثار معنوی آن پخش می شود که گزیده مباحث آن برای علاقه مندان منتشر می شود.

 

در روایاتی آمده که عبد برای رفع ضرر از خود ابتدا باید طلب عفو کند؛ چرا که گناهان، موانعی در راه اجابت دعا هستند؛ نکته دیگر این است که  رفع ضرر بر دفع ضرر اولی است و به این مطلب در روایات تأکید شده است.

 

از جمله آداب دعا این است که هر طور سفارش شده همانگونه انجام شود؛ ما هیچ گاه به طور مطلق به حال خودمان واگذار نشده ایم که هر کار می خواهیم بکنیم و به هر روش ابداعی به حل مشکلات بپردازیم.

 

برخی مسائل و خواسته های انسان مادی و برخی معنوی است و برای هر نوع یک سفارش خاص ذکر شده است؛ انسان ابتدا باید بفهمد که می خواهد خواسته اش را از چه کسی طلب کند؛ در روایتی آمده که پیامبر اکرم(ص) در مسجد در حال نماز خواندن بودند و فرد دیگری نیز پشت سر ایشان نماز می خواند.

 

آن فرد با صدای بلند در نماز دعا می کرد که خدایا دنیا را آنگونه به من نشان بده که تو می بینی؛ پیامبر اکرم(ص) بعد از نماز خطاب به آن فرد فرمودند که تو هیچ گاه نمی توانی که آنگونه که خداوند متعال دنیا را می بیند، ببینی؛ باید از خداوند متعال بخواهی که دنیا را آنگونه که صالحان می بینند، ببینی؛ مخلوق هیچ گاه نمی تواند مانند خالق، دنیا را ببیند؛ بُرد دید خالق خیلی گسترده تر از مخلوق است.

 

انسان باید متوجه باشد که چه دعایی، از چه کسی و چه چیزی را طلب می کند؛ پیامبر اکرم(ص) سراغ یکی از اصحاب گرفتند؛ یکی از یاران پاسخ داد که وی چند روزی است که حالش خوب نیست؛ پیامبر اکرم(ص) به دیدار وی رفت و از او پرسید که زمانی که سالم بودی، دعایی کرده ای؟

 

وی پاسخ داد که بله به خداوند متعال گفتم که من طاقت آخرت را ندارم و هر چه سختی هست در همین دنیا بر من نازل کن؛ پیامبر اکرم(ص) فرمودند که این چه دعایی بوده که کردی، باید می گفتی «ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الآخرة حسنه و قنا عذاب النار»؛ آدم باید بفهمد چه از دهانش بیرون می آید.

 

حضرت علی(ع) مشاهده کردند که فردی دارد دعا می کند که خداوندا به تو پناه می برم از فتنه؛ فتنه در واقع به معنای امتحانات و آزمایش الهی است؛ حضرت به وی فرمودند که انگار داری از مال و فرزندانت به خدا پناه می بری؛ ایشان در ادامه به وی فرمودند که اینگونه بخواه که خدایا به تو پناه می برم از فتنه های گمراه کننده.

 

این دعا که خدایا ما را مورد امتحان قرار مده، درست نیست؛ امتحان الهی بی برو برگرد برای تمام انسان ها وجود دارد؛ انسان باید از خدا بخواهد که از معظلات فتن در پناه باشد؛ بسیاری از کسانی که خودشان را در راه مستقیم می دیدند، زمانی که مورد امتحان قرار می گرفتند، سر از جهنم در می آوردند؛ نمونه بارز آن دوازده هزار نامه کوفیان به امام حسین(ع) بود./840/پ202/ی

ارسال نظرات