ایمان به خدا عنصر اساسی مقاومت رزمندگان در دوران اسارت بود
کاظم شهریاری رزمنده و آزاده دفاع مقدس در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، با بیان اینکه توکل به خدا، ایمان به هدف و عشق به مردم بود که اسارت را برای ما قابل تحمل کرده بود، اظهار داشت: ایمان به خدا و عشق به مردم بود که 7 سال در اسارت روحیه ما را حفظ کرده بود.
وی با اشاره به رحلت امام خمینی(ره) در دوران دفاع مقدس، آن را تلخ ترین خبر در دوران اسارت خواند و ابراز داشت: دشمن از ترس عکس العمل رزمندگان نسبت به خبر رحلت امام راحل تا 16 خرداد ماه این خبر را اعلام نکرده بود تا اینکه در 16 خرداد این خبر در حالی که سربازان عراقی محوطه اوردگاه را ترک کرره بودند به اردوگاه رسید.
شهریاری ایثار، خودگذشتی، محبت و مهربانی را عامل فضای شیرینی در فضای اردوگاه دانست و بیان داشت: در قطعنامه 598 عراقیها به جهت ترس از رسوایی در طول 7 سال در برابر مجامع بین المللی به فکر ایجاد اردوی زیارتی شدند، اما نمایندگان اسراء جواب رد به این اردو دادند.
وی ادامه داد: ما نسبت به حرکت سیاسی این اقدام آگاه بودیم، ما به خاطر حفظ آبروی جمهوری اسلامی ایران از رفتن به زیارت سرباز زدیم، در نهایت برخی فشارها به اسراء با شرط عدم حضور خبرنگاران خارجی و عکس صدام بر روی اتوبوسها این سفر قبول شد، اما اسراء با عشق وصف ناپذیری به زیارت رفتند به طوری که عراقیها از ترس قیام خود مردم نجف و کربلاء این اردوها را تعطیل کردند و به اهداف شوم خود نرسیدند، این بهترین خاطره ما در دوران اسارت بود.
این آزاده دوران دفاع مقدس با اشاره به همدلی و همبستگی میان اسراء، خاطرنشان کرد: این همبستگی و اتحاد میان اسراء بود که سبب شد توطئه های صدام و رژیم بعث عقیم بماند و به اهداف شوم خود در تطهیر چهره کریه شان نرسند و آبروی نظام اسلامی حفظ شود.
وی با بیان اینکه صلح میان کفر و ایمان معنی ندارد، افزود: اعتقاد ما این بود که در دوران اسارت یا به دست رزمندگان آزاد خواهیم شد و یا به دست عراقیها به شهادت خواهیم رسید، تصور صلح نبود، اما درشبی ما صدای شادی عراقیها را شنیدیم، تا این که با اطلاع یک سرباز عراقی فهمیدیم جنگ تمام شده است.
شهریاری با اشاره به پذیرش قطعنامه 598، ادامه داد: بعد از دوسال از این توافق در مرداد 69 قرار بر این شد که بدون شرط اسرای دو طرف آزاد شوند، اسرای عراق اغلب ایرانی بودند، اما اسرای ایران هم خارجی بودند و هم ضریب اسرای ما از عراق یک به بیست بود، اسرای دشمن در ایران بسیار بود.
وی عذابها و شکنجه های دوران اسارت را یکی از تلخترین و بدترین خاطرات دوران اسارت خواند و گفت: بدترین و وحشی ترین ارتش جهان، ارتش رژیم بعث بود، شکنجه های دردناکی که یاد آن خاطرات نیز دل انسان را دچار عذاب و ناراحتی می کند، دشمنان با پوتین خود بر روی زخم اسراء می کوبیدند.
این رزمنده جنگ تحمیلی با اشاره به استقبال گرم مردم از اسراء، تصریح کرد: استقبال پرشوری از اسراء شد، به طوری که حتی از شب در آنجا مردم اجتماع داشتند و نسبت به ما ابراز محبت و عشق می کردند./854/302/ب2