ارزش انسان به روح الهی وجود او است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حضرت آیت الله حسین مظاهری در جلسه تفسیر قرآن صبح امروز که در مسجد امیرالمؤمنین(ع) خیابان جی برگزار شد، گفت: همه انسانها از لحاظ روحی خدا پرست هستند.

وی در ادامه تفسیر آیه سی ام سوره بقره که می فرماید «وَإِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأرْضِ خَلِیفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِیهَا مَنْ یُفْسِدُ فِیهَا وَیَسْفِکُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَنُقَدِّسُ لَکَ قَالَ إِنِّی أَعْلَمُ مَا لا تَعْلَمُونَ»، افزود: این آیه تشریح کننده مکالمه بین خداوند و ملائکه قبل از خلقت انسان است.

حضرت آیت الله مظاهری اظهار کرد: با محسوب کردن عالم زر معلوم می شود روح همه انسانها ازلی و ابدی است پس همه انسانها از لحاظ روحی خدا پرست هستند ولی جسمشان به صورت پیوسته و آرام در طول زمان از حضرت آدم(ع) و حضرت حوا(س) ایجاد شده است.

رییس حوزه علمیه اصفهان با بیان اینکه انسان از یک تک سلول ایجاد شده است، اذعان کرد: خداوند قبل از خلقت انسان خطاب به ملائکه می فرماید «می خواهم خلفیه ای روی زمین تعیین کنم»، واژه خلیفه به معنای کسی است که بتواند کارهای خدایی انجام دهد یا به عبارت دیگر کسی می تواند خلیفة الله شود که از لحاظ روحی تشبّه به خداوند داشته باشد.

استاد اخلاق حوزه علمیه با توجه به آیه «فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ»، ابراز کرد: بعد از دمیدن روح در وجود انسان، خداوند از ملائکه می خواهد که به انسان سجده کنند، دلیل درخواست سجده از ملائکه بر انسان به سبب دمیده شدن روح خداوند در وجود انسان است، یعنی خلیفة الله بودن انسان، نتیجه روح الله بودن او است.

وی با بیان اینکه خداوند در خلقت انسان از هیچ ملکی استفاده نکرده است، تشریح کرد: خداوند به صورت مستقیم انسان را آفرید و از روحش در وجود او دمید.

حضرت آیت الله مظاهری خاطرنشان کرد: زمانیکه ملائکه جسم مادی انسان را ملاحظه کردند، خطاب به خداوند عرضه داشتند چرا چنین موجودی که خونریزی می کند و مفسد فی الارض می شود را می آفرینی، ما برای تقدیس و تسبیح تو کافی هستیم، باید متذکر شوم چون ملائکه بُعد جسمانی ندارند هر آنچه خداوند به آنها دستور دهد، جامه عمل می پوشانند همچنین در طول شبانه روز عبادت خداوند را انجام می دهند.

رییس حوزه علمیه اصفهان ادامه داد: زمانیکه پروردگار با اعتراض ملائکه روبرو شد به آنها فرمود تنها به بُعد حیوانی انسان ننگرید، من می خواهم آدم خلق کنم، آدمی که با وجود نفس حیوانی خودش تقدس به دست می آورد و از شما بالاتر می رود، باز هم ملائکه متوجه سخنان خداوند نشدند تا اینکه خداوند روحش را در وجود حضرت آدم(ع) دمید و خطاب به ملائکه فرمود به این روح بنگرید.

استاد اخلاق حوزه علمیه در تفسیر آیه سی و یکم سوره بقره که می فرماید «وَعَلَّمَ آدَمَ الأسْمَاءَ کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِکَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِی بِأَسْمَاءِ هَؤُلاءِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ»، گفت: تفسیرعبارت «وَعَلَّمَ آدَمَ الأسْمَاءَ کُلَّهَا» در عبارت «وَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» آمده است.

وی با بیان اینکه خلقت حضرت حوا(س) شبیه خلقت حضرت آدم(ع) بوده است، اذعان کرد: زمانیکه خداوند دمیدن روح در وجود حضرت آدم(ع) را به ملائکه نشان داد، آنها به خداوند عرضه داشتند، ما چیزی نمی دانیم به جز چیزهایی که به ما تعلیم داده ای.

حضرت آیت الله مظاهری در پایان گفت: عبارت «ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِکَةِ» به معنای تعلیم و تعلّم نیست، بلکه به معنای نمایان کردن و نشان دادن آمیختن روح الهی با جسم حیوانی در انسان به ملائکه است./201/867/ب1