فراموشی وعده‌ها
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از صبح نو، حسن روحانی، تصمیم داشت آخرین نشست خبری خود را محلی برای نمایش عملکرد مناسب دولت یازدهم بدل سازد؛ اما سؤالات خبرنگاران مانع از دستیابی او به اهداف از پیش تعیین شده‌اش شد. رییس دولت یازدهم با تکرار واژه «من نگفتم» تاکتیک جدیدی را برای فرار از پاسخگویی به سؤالات افکارعمومی رونمایی کرد.
حسن روحانی که خرداد چهار سال قبل با شعارهای بهبود خواهی معیشتی اقبال مردمی را کسب کرد، این روزها به توصیه مشاوران آشنای رسانه‌ای خود، سؤالات مردمی معطوف به حقوق شهروندی را بی‌پاسخ می‌گذارد و از سوی دیگر«انکار» نسبت به وعده‌های معیشتی پیشین خود را بر «عذرخواهی» نسبت به ناکارآمدی کابینه فرتوت ترجیح می‌دهد و با صراحت تمام حل مشکلات را به 100سال آینده موکول می‌کند.
دروغ بزرگ؛ «من نگفتم»
چهار سال انتظار حسن روحانی پایان یافت؛ او بالاخره جواب «دروغ» یک عده مخرب نسبت به وعده‌های پیشین دولت یازدهم را داد و او فردی را که بگوید: «مشکلات را در صد روز حل می‌کنم» را «آدم بی‌عقل» برای جامعه معرفی کرد.
چهار سال قبل در کوران تبلیغات انتخاباتی برای صدارت پاستور، حسن روحانی کلید دولت خود را نماد حل مشکلات دانست و در برنامه تبلیغاتی خود اظهار داشت: «در برنامه مدون من افزون بر برنامه برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست داخلی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه‌مدت یک‌ماهه و صدروزه وجود دارد؛ اما می‌توان در یک‌زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آورد و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانه‌ها و مراکز تولیدی که امروز مشکل‌دارند، مشکلاتشان را حل‌وفصل کرد و با یک تفاهم بین بانک مرکزی و بانک‌های کارگشا، اجناسی که در گمرکات انبارشده است به‌سرعت به بازار برگرداند.» و خلاصه این اظهارات در سایت ایشان با تیتر «راه‌حل‌های 100 روزه برای حل مشکلات داخلی و خارجی دارم» درج شد.
پس از گذشت چهار سال حسن روحانی وعده حل مشکلات در صد روز را رد کرد و در روند خود فراموشی در قبال وعده‌های دولت یازدهم اظهار داشت: «بنده دقیقاً می‌دانم چه گفته‌ام، بنده گفته‌ام دولتی هستم که در برنامه صدروزه‌ام اعلام می‌کنم که در پایان صد روز چه‌کاری انجام داده‌ام. من که نگفتم در صد روزه حل می‌کنم مگر اینکه آدمی عقل نداشته باشد این حرف را بزند مگر می‌شود مشکلات را در صد روز حل کرد لذا مگر می‌شود مشکلات را در 40 سال حل کرد، این سؤال شما هم درست نیست زیرا تا صدسال دیگر مشکلات وجود دارد لذا مشکلات باید قدم‌به‌قدم حل شود.»
هرچند چنین اقداماتی پیش‌ازاین هم در کارنامه دولت یازدهم ثبت‌شده است و حسن روحانی در سال 1393 برخلاف اظهارات فعلی اظهار داشت: «امروز در کنار مضجع شریف علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) اعلام می‌کنیم که خوشبختانه از رکود عبور کرده‌ایم. محاسبات سه‌ماهه اول سال 93 به ما اعلام می‌کند که دولت از رکود عبور کرده است وامروز روزی است که باید برای رونق دست‌به‌دست هم بدهیم.» و این در حالی است که حامیان حسن روحانی برنامه دولت دوازدهم را عبور از رکود بیان می‌کنند!
روحانی رقیب روحانی
دنیای ما، دنیای انگاره‌هاست؛ درروند تبلیغات این انگاره‌سازی‌ها برای خلق هویت به‌منظور ترفیع یا تنزل دادن یک کاندیدای انتخاباتی درروند عملیات روانی استفاده می‌شود. دولت یازدهم پس از امتحان مدل‌های مختلف عملیات روانی از «برچسب‌زنی» به منتقدان دولت تا «گفتاردرمانی» و «اپوزیسیون در قدرت» رویکرد دیگری را مدنظر قرار داده است؛ حامیان دولت یازدهم درصدد هستند که مدل ناشیانه از «وارونه کردن واقعیت‌ها» نزد مخاطبان را با ارائه اطلاعات غیرواقعی و مخدوش برای تصویرسازی موجه دولت اعمال کنند؛ آنان در گام اول به رد وعده‌های پیشین حل مشکلات اقتصادی پرداختند که مقصد روانی عملیات روانی اخیر دولت مبتنی بر پاکسازی وعده‌ها باوجود قدرت بازخوانی همگانی با طرد جامعه هدف مواجه شد و احتمالاً در گام بعدی شاهد «مقصر‌سازی» عدم تحقق وعده‌های دولت در عرصه انتخابات باشیم.
در مقابل چنین رفتاری از سوی تیم تبلیغاتی دولت یازدهم، مهم‌ترین اقدام برای نمایش ناکارآمدی دولت یازدهم و خسارت محض استمرار آن، ترسیم زمین رقابت بر اساس «تحقق وعده‌ها» دولت یازدهم در چهارسال اخیر است؛ در شرایطی که «روحانی 92» رقیب «روحانی 96» است؛ احتمال اعتماد عمومی به چنین فردی کاهش می‌یابد و باید بار دیگر بازخوانی جدی نسبت به وعده‌های حسن روحانی در جامعه صورت بگیرد.
جایگزین‌های روحانی
در اردوگاه چپ نشینان سپهر سیاست کشور خبرهای جدیدی به گوش می‌رسد؛ اصلاح‌طلبان شرایط حاکم در فضای کشور را برای برتری حسن روحانی در رقابت اردیبهشت‌ماه نامناسب ارزیابی می‌کنند؛ حلقه تصمیم گیر جریان اصلاحات با توجه نوع پاسخگویی خاص حسن روحانی و گسترش نارضایتی عمومی، الزامات سیاست ورزی حرفه‌ای برای رقابت با نامزد اصلی اصولگرایان را خواهان هستند و حضور یک یا چند نفر یار کمکی برای دفاع از کارنامه دولت یازدهم را در قالب ایده« نامزد پوششی» با توافق حسن روحانی را خواهان هستند؛ هرچند حامیان دولت یازدهم در قبال نیت اصلی گردانندگان چنین ایده تردید جدی دارند و فعلاً از هراس عبور از حسن روحانی چراغ سبز نشان نداده‌اند؛ اما برخی دیگر از فعالان سیاسی جریان اصلاحات در برآیند تحلیلی خود نسبت به وضعیت حاکم کشور معتقدند که باید پرچم هویت خواهی اصلاحات برافراشته شود تا شکست محتوم دولت یازدهم منجر به پتک آخر حضور اصلاح‌طلبان در کشور نشود؛ این افراد از منظر دولتی‌ها آنان «نامزد شورشی» هستند و افرادی مانند آقایان مصطفی کواکبیان، مسعود پزشکیان و محمدرضا راه چمنی را مدنظر دارند./۱۳۲۵//۱۰۲/خ