بخل سبب قطع رحم می شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام والمسلمین سید مجتبی میردامادی در سخنرانی شب گذشته که در مسجد الغفور خیابان سروش برگزار شد، گفت: توقع داشتن از دیگران در برابر عملی که برای آن ها انجام داده ایم، یکی از نمایه های عمل ناخالص است.
وی در ادامه تفسیر حکمت های نهج البلاغه، حکمت 247 که امیرمؤمنان(ع) در آن می فرمایند، سخاوت از خویشاوندی بهتر مردم را جذب می کند، افزود: انسان بخیل در هر شرایطی غریب است، چرا که بخل او باعث دور شدن انسان ها از او می شود؛ خویشاوندان انسان بخیل از او دوری می کنند و این بخل سبب قطع رحم می شود.
حجت الاسلام والمسلمین میردامادی با بیان این که قاطع رحم از سوی خداوند لعن شده است، اظهار کرد: خداوند در آیه ای از قرآن انسانی که قاطع رحم است را لعن فرموده و از انسان ها خواسته است که قاطع رحم را لعن کنند؛ بخل یک خصلت بد اخلاقی است که خویشاوندان را از انسان دور می کند.
امام جمعه موقت اصفهان بیان کرد: پیامبر(ص) در روایتی می فرمایند، انسان سخی به خداوند، به دل های مردم و به بهشت نزدیک است ولی انسان بخیل از خداوند، از دل های مردم و از بهشت دور است.
استاد اخلاق حوزه علمیه با اشاره به آیه دویست و شصت و چهارم سوره بقره که می فرماید «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالْأَذَىٰ كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ...»، اظهار کرد: انسان سخی نباید به سبب سخاوتمندی که دارد به دیگران فخر فروشی کند؛ فخر فروشی سبب بطلان عمل می شود؛ قرآن در آیه ای که تلاوت شد فخر فروشی و ریاکاری را از عوامل باطل کننده صدقه معرفی می کند.
وی با توجه به آیات معروف سوره انسان که راجع به احسان اهل بیت(ع) در حق فقیر و مسکین و اسیر است، تشریح کرد: انسان نباید در برابر کسی که در حق او احسان کرده است، توقعی از او داشته باشد؛ توقع داشتن از دیگران در برابر عملی که برای آن ها انجام داده ایم، یکی از نمایه های عمل ناخالص است و ناخالصی سبب بطلان عمل خواهد شد.
حجت الاسلام والمسلمین میردامادی در پایان با بیان این که انسان باید خود سنجی کند، اظهار کرد: انسان ها چهار دسته هستند، سخی، کریم، بخیل و لعیم؛ سخی کسی است که آن چه خودش دارد به دیگران هم می دهد، کریم کسی است که از چیزی که خودش نیاز دارد به دیگران می دهد، بخیل کسی است که می خورد و به دیگران نمی دهد و لعیم کسی است که نه خودش می خورد و نه به دیگران انفاق می کند./867/۲۰۲/ب2