تفقه در دین انسان را از خطر گمراهی نجات می دهد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، خانم رابودان، کارشناس رادیو معارف امروز در آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان این که انسان نباید در دین برخورد سلیقه ای داشته و سلیقه ای عمل کند، گفت: خداوند در آیه 150 سوره نساء می فرماید« إِنَّ الَّذينَ يَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُريدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُريدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذلِکَ سَبيلاً» یعنی البته کسانی که به خدا و فرستادگانش کفر می ورزند و می خواهند میان خدا و فرستادگانش( در حقانیّت و اعتقاد ) جدایی افکنند و می گویند ما به برخی ایمان می آوریم و به برخی کفر می ورزیم، و می خواهند میان آنها ( میان ایمان به همه و کفر به همه ) راهی پیش گیرند.
وی افزود: همانطور که در این آیه بیان شده است برخورد سلیقه ای در دین راهی به سوی کفر است بنابراین انسان اگر به خدا، رسالت و معاد قیامت اعتقاد داشته باشد باید به ولایت اهل بیت(ع) نیز ایمان داشته باشد؛ پس از ایشان در عصر غیبت کبری باید ولایت فقهای جامع شرایط را نیز بپذیرد.
کارشناس رادیو معارف با اشاره به این که امام صادق(ع) اولین شرط دینداری را معرفت عمیق در دین و تفقه در دین می دانند، تصریح کرد: تفقه در دین انسان را از خطر گمراهی نجات می دهد به همین دلیل اولین شرط دینداری است.
خانم رابودان با تأکید بر این که معرفت عمیق در دین به معنای شناخت وظایف و تکالیف خود نسبت به دین است، گفت: کسی که نظر دین را نداند به مرور براساس عمل به فتوای خویش دچار انحراف می شود.
وی با بیان این که اولین مرحله ورود به وادی گناه سبک شمردن نماز و ترک گناه است، گفت: اگر انسان نماز و تلاوت قرآن را ترک کرد شیطان در او نفوذ کرده و نفوذ شیطان باطن انسان را تیره کرده و زمانی که باطن انسان تیره شد قلب، گوش و چشمش بر روی فهم حق و حقیقت بسته شده و دچار قساوت می شود.
کارشناس رادیو معارف با تأکید بر این که انسان در اثر گناه دچار افسردگی و فشار روحی می شود، یادآور شد: حضرت رسول(ص) می فرمایند«هر گاه دچار احساس گناه و افسردگی شدید، سجده طولانی کنید زیرا سجده همانند باد پاییزی که برگ درختان را می ریزد، گناهان انسان را می ریزد» و باید دقت کرد که انسان در حالت سجده بسیار به خدا نزدیک می شود و به تعبیر دیگر سجده پناه بردن به آغوش خداوند و بازگشت به سوی او و نشانه ادب بندگی است./968/پ۲۰۳/ج