دوست و دشمن، امیرمؤمنان را ستوده اند/ شکرگزار نعمت ولایت اهل بیت باشیم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی از مراجع تقلید در پیامی به کنگره بین المللی سیره اهل بیت(ع) با محوریت امیرمؤمنان که در مدرسه علمیه امام کاظم(ع) برگزار شد، بر ضرورت نشر معارف علوی تأکید کرد.

متن پیام این مرجع تقلید به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ

ماذا يقُولُ النّاسُ في مَدْحِ مَنْ اَتَتْ * مَدائِحُهُ الغَرّاءَ فـي مُحْکَـمِ الذِّکْرِ

اگر انسان همه زبان های گویای جهان را در دهان داشته باشد و با هرکدام از آن ها بخواهد جاودانه مدح و ثنا بگوید از حرف اول مدح آن شخصیت عظیمی که بعد از رسول خدا(ص) اشرف کلمات الهیه، اکبر آیات ربانیه، ادل دلایل جامعه، اتم براهین ساطعه، و مظهرالعجائب و معدن الغرائب است و مالک کل عظمت های انسان مافوق و برتر و خلیفة الله بر حق بیشتر نخواهد گفت.

این شرح بی نهایت کز وصف یار گفتند* حرفی است از هزاران کاندر عبارت آمد

چطور می توان درباره آن یگانه دوران و حقیقت و عدل قران سخنی گفت که پیامبر عالیقدر اسلام(ص) درباره ایشان فرمودند«وْ أَنَّ الرِّيَاضَ أَقْلَامٌ وَ الْبَحْرَ مِدَادٌ وَ الْجِنَّ حُسَّابٌ وَ الْإِنْسَ كُتَّابٌ مَا أَحْصَوْا فضائلک یا اباالحسن.»

آیا می توان با جمله ها و کلمانی که حروف آن ها بیست و نه حرف بیشتر نیست از بزرگ برنده خاص و مخلص خدا که در آیات بسیاری از قرآن، خداوند متعال خود، او را وصف و مدح فرموده است، توصیف و ستایش کرد.

وَ إن قَمِیصاً خیطَ مِنْ نَسْجِ تِسْعَهٍ * وَ عِشْـرینَ حَرْفاً عَنْ مَعالیهِ قَاصِرٌ

و تا به امروز آنچه از آن امام عظیم و و رهبر موحدان و پیشوای مجاهدان مدح و ستایش شده، هرچه رسا و شیوا بوده تنها به ناحیه ای از نواحی آن حضرت اشاره شده است، آن که در مجلس معاویه به درخواست و اصرار او، امام را به این سخنان توصیف کرد:

كان والله بعيد المدى و شديد القوى، تتفجَّر الحكمة من جوانبه، والعلم من نواحيه، يستوحش من الدنيا وزهرتها، ويستأنس بالليل ووحشته، وكان والله غزير الدمعة، طويل الفكرة، يحاسب نفسه إذا خلا ، ويقلِّب كفّيه على ما مضى ، يعجبه من اللباس القصير، ومن المعاش الخشن  وكان فينا كأحدنا، او را ستود و آن بانوی شجاع و با معرفتی که آن حضرت را در حضور معاویه با این دوشعر مدح نمود:

صلى الإلَه على روح تضمنه .... قبر فَأصْبح فِيهِ الْعدْل مَدْفُونا

قد حَالف الْحق لا يبغى بِهِ .... ثمنا فَصَارَ بِالْحَقِّ وَالْإِيمَان مَقْرُونا

و هزاران و هزاران شاعر و مادح و عالم و نویسنده هر یک به منقبتی از مناقب آن حضرت اشارتی کرده اند، چهارده قرن است که دانشمندان و حکیمان دوست و دشمن از فضائل او گفته اند و تا علم، فضیلت، زهد، عدل، و کمالات انسانی مورد ستایش است آیندگان نیز او را ستایش خواهند کرد.

سخن را باید کوتاه کرد و به ناچیزی خود اعتراف نمود و بالاخره باید علی(ع) را معجزه ای خواند که خداوند به رسول گرامی اش حضرت خاتم الانبیا(ص) عطا فرمود، معجزه ای که از همه معجزات انبیای گذشته بزرگ تر و حیرت انگیزتر است.

پس سزاوار است که زمین ادب را ببوسیم و خداوند متعال را به نعمت ولایت آن حضرت و فرزندان بزرگوارش تا حضرت صاحب وقت و ولی عصر و مالک امر مولانا المهدی ارواح العالمین له الفدا حمد و سپاس بگوییم.

حقیر از خامان دربار آسمانی علوی که توفیق برگزاری این همایش با عظمت را یافته اندو به ساحت مقدس آن عرض ادب می نمایندتشکر ویژه دارم و از محضر مقدسشان درخواست دارم که این کمترین را به عنوان کوچک ترین خادم خادمان قبول کنند و و مرا در ثواب و اجر عظیم خدمت خودشان سهیم نمایندو السلام علیکم و رحمة الله.

لطف الله صافی

/1323/۲۰۲/ح