کتب شیعی مرجعی عظیم برای پاسخ به سوالات و شبهات شبهه افکنان
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سالمی تولیت مدرسه علمیه امام صادق(ع)، امروز در جلسه درس اخلاق که در همین حوزه علمیه برگزار شد، گفت: گاهی ما در جامعه با شبهاتی همچون این کلام که چطور شیعه معتقد هستند که امامان معصوم علم غیب دارند ولی در عین حال غذای مسمومی که به آن بزرگان داده می‌شد، تناول می‌کردند؛ آیا این کار خودکشی محسوب نمی شود؟
وی در پاسخ ادامه داد: این سوال به روش‌های مختلف صدها سال است که در کتب اعتقادی و حدیثی شیعه مطرح است و مشکل ما با مخالفانمان بیشتر از این جهت است که آن‌ها با کتاب‌های ما بیگانه هستند و آن را به قصد فهمیدن و رفع اشکال مطالعه نمی‌کنند و حتی کتاب‌های ما در کتابخانه‌های آن ها یا نیست و یا اگر هست مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
حجت الاسلام سالمی اضافه کرد: هر کس که از راه معمولی (نه علم غیب) به مسموم بودن غذایی واقف شود خوردن آن غذا بر او حرام است چون با اختیارش بوده است اما علمی که از راه‌های غیر معمولی مثل علم غیب باشد مسؤولیت آور نیست و لذا هیچ موضوعی بر آن مترتّب نمی‌شود.
تولیت مدرسه علمیه امام صادق(ع) در توضیح این کلام اظهار داشت: شیعه معتقد است که امامان علم غیب دارند و مثلا می‌دانند که چه کسی دزدی کرده است ولی به این علم غیب نباید ترتیب اثر دهند و به خاطر این کار انگشت دستان او را قطع کنند.
این استاد برجسته اخلاق ادامه داد: شیعه معتقد است امام هر وقت اراده کند می‌داند و هر وقت اراده نکند نمی‌داند و به تعبیر حضرت آیت الله مکارم شیرازی ممکن است که در آن وقتی که غذای مسموم میل می‌کردند از علم غیب خود استفاده نکرده بودند و اراده نکرده باشند که بدانند.
وی در اهمیت احسان به مردم و ذوی القربی، عنوان کرد: خداوند در قرآن انسان‌ها را به 6 چیز امر می‌کند«اِنَّ اللهَ یَأمُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسانِ وَ ایتآئِ ذِی‌القُربی وَ یَنهی عَنِ الفَحشآءِ وَ المُنکَرِ وَ البَغی. خداوند (مردم را) به عدل و احسان و دادن (حق) خويشاوندان، فرمان مى‌دهد و از كارهاى زشت و ناپسند و تجاوز، نهى مى‌فرمايد او شما را موعظه مى‌كند باشد كه متذكّر شويد».
حجت الاسلام سالمی با استناد به سوره نحل آیه 90، خاطرنشان کرد: یکی از مواردی که در این آیه شریفه به آن اشاره شده است امر به احسان است. امام صادق(ع) می‌فرمایند: شش چیز از مصادیق احسان محسوب می‌شود که مردم اگر آن را در این دنیا انجام دهند در آخرت از ثمرات آن بهره‌مند می شوند و آن شش مصداق شامل فرزند صالحی که برای پدر دعا کند، قرآنی که خوانده می‌شود، چاهی که برای استفاده مردم حفر می‌کنند، درختی که غرس می‌کنند، نهری که برای استفاده دیگران احداث می‌شود و سنّت حسنه‌ای که مردم بعدها از آن استفاده کنند، می‌شود./813/پ۲۰۲/ب۱