۲۰ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۹:۳۳
کد خبر: ۵۵۸۴۴۸

عدم پذیرش توبه در دنیا از پیامدهای استهزاء مؤمنان است

استاد حوزه علمیه قم یکی از مهم ترین صفت های منافقان را استهزاء مؤمنان به خاطر دادن صدقه در راه خدا عنوان کرد و گفت: خداوند این دسته از منافقان را به عذاب دردناک گرفتار کرده و توبه آنها در دنیا هرگز مورد پذیرش خداوند قرار نمی گیرد.
فقیهی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین سید احمد فقیهی امروز در آستان مقدس حضرت معصومه(س) با اشاره آیه 78 سوره توبه گفت: خداوند در این آیه از سوره توبه علام الغیوب بودن خود را به منافقان یادآوری کرده و می فرماید«أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ » یعنی آیا نمی دانند که خدا راز نهانی و گفتگویی پنهانی شان را می داند، و او دانای غیب است.

وی افزود: خداوند در آیه خطاب به منافقان می فرماید که نسبت به کردار و گفتار مخفیانه آدمیان آگاه است و اگر کسی حقیقت را بداند و در مقابل حقیقت به خاطر منفعت خود سکوت کند شاید در ظاهر تصور می کند که کسی از این مطلب آگاه نیست، اما این سکوت در برابر حقیقت خود نوعی دروغ بوده و نشان از نفاق است زیرا کسی که خداوند را آگاه می داند در برابر حقیقت سکوت نمی کند

استاد حوزه علمیه قم علت عملکرد غلط منافقان و خلف وعده آنها را در غفلت و بى توجّهى نسبت به علم غیب و آگاهى گسترده خدا نسبت به اسرار و سخنان پنهانى دانست، گفت: عامل گرایش آنان به تخلف از وظایف خود در برابر خداوند همین غفلت از علام الغیوب بودن خداوند است.

حجت الاسلام و المسلمین فقیهی خداشناسى ناقص و غلط را موجب عملکرد نادرست به وظایف در برابر خداوند توصیف کرد، افزود: اگر منافقان به علم گسترده الهى آگاهی داشتند، از وظایف خویش تخلف نمى کردند.

وی تصریح کرد: منافقان در صدر اسلام تلاش زیادی برای مخفى نگهداشتن طرح ها و نقشه هاى خائنانه خود علیه اسلام و مسلمانان داشتند و خداوند در آیه به منافقان هشدار می دهد که می تواند اسرار و سخنان مخفی آنها را آشکار کند.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به تفاوت سر و نجوا، گفت: نجوا سخن پوشیده است ولی سر سخنی است که انسان به زبان نمی آورد و در دل دارد و خداوند نه تنها از نجواها بلکه از سر درون انسان نیز با خبر است.

حجت الاسلام والمسلمین فقیهی با بیان این که گروه دیگری از منافقان افرادی هستند که اغنیاء و افراد فقیر را به خاطر دادن صدقه در راه خدا مورد استهزاء قرار می دادند.

وی افزود: قرآن کریم در توصیف این منافقان می فرماید این منافق کسانی هستند که با زخم زبان و گاهی با حرکات چشم مؤمنانی را مسخره می کردند که با میل رغبت در راه خدا با صدقات مستحب از فقیران دستگیری می کردند.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: خداوند این دسته از منافقان را به عذاب الیم مبتلا می کند و عذاب الیم عذابی است که روح انسان با تمام هستی خود آن را درک می کند و همچنین کسانی که به عذاب الیم گرفتار می شوند در دنیا نیز توبه آنها هیچ گاه پذیرفته نمی شود./968/پ۲۰۲/ج

ارسال نظرات