پیام سیاسی افزایش قیمت ارز چیست؟

به گزارش خبرگزاری رسا، در مورد بالا رفتن قیمت دلار دو فرضیه قابل طرح است؛اول: تأثیر آرایش جدید دولت آمریکا برای فشار آوردن به ایران و دوم بی‌عملی دولت؛ فرضیه نخست را انتصاب جان بولتون، احتمال خروج آمریکا از برجام، انتصاب پمپئو به وزارت خارجه، تحریم‌های قابل پیش‌بینی اروپا و در کل فکت‌هایی که به خارج شدن از شرایط برجامی اشاره دارند، حمایت می‌کنند.

منظور از شرایط برجامی، حضور رسمی آمریکا در برجام، فروش عادی نفت ایران، بیمه نفتکش‌ها و ورود پول نفت به کشور است. اقدامات ترامپ اما به گونه‌ای بار روانی تولید می‌کند که هراسی پس از برجام برای بازار سرمایه و پول ایران تولید شود. بستن راه‌های ورود ارز به کشور هم غیر از فضای روانی احتمالاً به کمک طرفداران این فرضیه می‌آید. بیشتر اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان حامی این فرضیه‌اند.فرضیه دوم اما تختی و سنگینی دولت روحانی را عامل بی‌نظمی بازار ارز می‌داند.

در نظر این گروه، دولت می‌تواند با تزریق ارز به بازار و مدیریت فضای کلی حاکم بر بازار از بالارفتن قیمت ارز جلوگیری کند، اما به‌واسطه کمبود بودجه چندان مخالفتی با افزایش قیمت ارز ندارد و با بی‌تفاوتی صحنه مدیریتی را خالی گذاشته است‌. نوعی سیاست نولیبرالی که انگار بازار ارز ایران را نوعی از بازار «‌لسه فر» می‌داند و برای آن دست نامرئی و نظم خودجوش قائل است.

بیشتر منتقدان دولت معتقد به این فرضیه هستند.منصفانه اگر نگاه کنیم فرضیه دوم بیشتر به واقعیت نزدیک است چرا که فضای روانی ساخته شده توسط ترامپ قابلیت افزایش هزار تومانی دلار در یک ماه را ندارد؛ در‌حالی‌که بی‌تفاوتی برخی مدیران اقتصادی دولت شاید محسوس‌تر از فضای روانی پسابرجام باشد.افزایش قیمت دلار به نوعی شاید از پیش باختن دولت روحانی مقابل تهدیدهای ترامپ است، اینکه فشار بیشتر مساوی نابسامانی بیشتر در اقتصاد است.

این پیامی است که طرف غربی از دل افزایش قیمت دلار استنباط می‌کند. دولت باید در مقابل چنین پیامی از خود واکنش نشان دهد و فعالانه‌تر در بازار ارز مداخله کند. ژست بازار«لسه فر» مخابره این پیام است که فشار بیشتر مساوی است با ناهنجاری بیشتر اقتصادی. افزایش قیمت دلار بیشتر از آنکه امری اقتصادی باشد، امری سیاسی است./۹۶۹/۱۰۲/خ

منبع: صبح‌نو