مراقبت بر صحبت و سخنان روزمره دستور اکید خداوند است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد آیت الله اشرفی شاهرودی ظهر امروز در جلسه تفسیر سوره نور که در مسجد گوهرشاهد حرم مطهر رضوی برگزار شد گفت: زبان یکی از مهم ترین و خطرناک ترین آفت ها برای انسان است و در روایات آمده است که صبحگاهان زبان به دیگر اعضا می گوید حال شما چطور است و آنان می گویند اگر تو ما را رها کنی حال ما خوب است و اگر رها نکنی بیچاره خواهیم شد! متاسفانه برای ما ارتکاب گناهان زبانی بسیار راحت و معمولی شده است.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با اشاره به آیه ۱۱ سوره نور افزود: تمام افرادی که غیبت و تهمتی را نشر می دهند طبق این آیه و سخن خداوند گناهکارند. امروزه کوچکترین حرف به سرعت منتشر می شود در حالی که اصلا صدق و کذب آن معلوم نیست.

وی خاطر نشان کرد: در زبان عربی ضرب المثل معروفی هست که می گوید در دروغ گویی انسان همین بس که هر آنچه می شنود می گوید. بنا نیست انسان هر آنچه راست شنید را به دیگران بگوید مخصوصا اینکه آن مطلب در رابطه با آبروی کسی باشد که این امر موجب عقاب شدید در آخرت خواهد شد.

آیت الله اشرفی با بیان لزوم حسن ظن داشتن مومنان نسبت به یکدیگر تصریح کرد: علمای اخلاق سوء ظن و بدگمانی را از رذائل اخلاقی می شمارند. انسان هایی که نفس خوش و خوبی دارند خود به خود به دیگران گمان بد نمی برند در حالی که نفوس بد به دیگران بد گمانی بیشتری دارند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با اشاره به رابطه مومنان با یکدیگر در جامعه اسلامی به مثابه یک خانواده افزود: اعضای خانواده همه درصدد حفظ آبرو و کمک یکدیگراند و مسلمانان نیز باید مانند اعضای یک خانواده به حفظ آبرو و یاری یکدیگر همت بگمارند، مخصوصا در هنگامی که به مومن و مسلمانی تهمت زده می شود.

وی خاطرنشان کرد: افرادی که دچار بدگمانی اند آسان تر نسبت به دیگر افراد مرتکب غیبت، فحاشی و گناهان زبانی می شوند. 

آیت الله اشرفی با بیان اینکه اسلام دین خوش نفسی و خوش رنگی اجتماعی است ادامه داد: وظیفه مومنان در هنگام شنیدن غیبت و یا تهمت نسبت به برادر یا خواهر مومن خود دفاع از او است، هر چند که موضوع غیبت واقعیت داشته باشد. باید دانست که شنیدن غیبت نیز حرام است و دفاع از فردی که غیبت او می شود نیز واجب است.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با اشاره به اینکه کلمه «لولا» در زبان عرب به معنای تحذیر و وادار کردن برای دست داشتن از کار بد است افزود: خداوند چهار مرتبه این کلمه را در قرآن به کار می برد که در آیه «لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْرًا وَقَالُوا هَذَا إِفْكٌ مُبِينٌ» مومنین را سرزنش می کند و به آنان می فهماند که دفاع از فرد مورد غیبت و تهمت واجب است. 

وی با ذکر آیه «إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُمْ مَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ» خاطر نشان کرد: قبل از این آیه خداوند افرادی را به عذاب بشارت می دهد و این آیه مصادیق این افراد را مشخص می کند. در این آیه خداوند افرادی را که به راحتی و بدون توجه سخن می گویند را سرزنش می کند چرا که آن سخن نزد آنان بسیار کوچک است و به اصطلاح در ذهن و دل آنان چیزی نیست، اما در نزد خداوند بسیار بزرگ است.

آیت الله اشرفی تصریح کرد: بسیار بسیار باید در صحبت کردن های معمولی و عادی مراقب بود، چرا که یک حرف ممکن است از دید ما چیز خاصی نباشد اما در قیامت می بینیم که به عنوان گناهی بزرگ در نامه ما نوشته شده است./861/پ202/ب1