چرا دولت به اشتباهات خود اعتراف نمی‌کند
به گزارش خبرگزاری رسا، بیانات روز دوشنبه رهبر معظم انقلاب در جمع اقشار مختلف مردم از آن حیث که دو موضوع بسیار مهم اقتصادی و مذاکره با امریکا را کالبدشکافی کرد و برای هرکدام از این دو موضوع دلایل مستدل و منطقی ارائه شد، از اهمیت زیادی برخوردار است.
در کنار طرح مشکلات کشور در حوزه اقتصاد و بیان ریشه آنکه بخش زیادی را باید در بی‌تدبیری مجموعه تیم اقتصادی دولت و حتی بخش‌های خارج از دولت در میان قوای دیگر دانست، هرچند موضوع بسیار مهمی است، اما ممنوعیت مذاکره با امریکا و نهی رهبر معظم انقلاب اسلامی از این امر یکی از محور‌های اصلی بیانات رهبری در روز دوشنبه بود. رهبری انقلاب در این سخنان با ذکر تجربه برجام و عمل نکردن امریکا به تعهداتش و خیانت آشکار امریکا به برجام متذکر شدند که ایران اسلامی هرگز با دولت کنونی امریکا مذاکره نخواهد کرد و در باب کلیت مذاکره با امریکا نیز مذاکره را تا شرایط آن به کلی تغییر نکند و به تعبیر امام خمینی (ره) تا امریکا آدم نشود، ممنوع دانستند.
در میان همه این مباحث مسئله تجربه برجام و خیانت امریکا به آن و رعایت نشدن شرایطی که رهبری برای اجرای برجام در نظر گرفته بودند از اهمیت خاصی برخوردار است. می‌دانیم که در مسئله برجام رهبری از ابتدا به طرف امریکایی بدبین بودند و از همان ابتدا نیز گفته بودند که نباید بر اساس خوش‌بینی با دشمن مذاکره کرد و حتی در طول مذاکرات بار‌ها و بار‌ها خط قرمز‌هایی را تعیین کردند که از امتیازدهی بی‌ملاحظه تیم مذاکره‌کننده جلوگیری به عمل آید.
در نهایت نیز رهبری مسئله مذاکرات و نتیجه آن را به صورت مشروط با ۹ شرط تأیید کردند. اما آنچه در عمل رخ داد این بود که مذاکره‌کنندگان ایرانی برخی از خطوط قرمز تصریح شده را رد کردند و با اصرار فراوان مدعی شدند که عدم رعایت این خطوط قرمز به نتیجه مذاکرات صدمه‌ای نخواهد زد.
عدم رعایت همان خطوط قرمزی که رهبری از ابتدا تعیین کرده بودند باعث شد که دشمن خیانتکاری که از ابتدا به دنبال خیانت بود از ایران امتیاز نقد بگیرد و وعده‌هایی نسیه بدهد و در عمل به هیچ‌یک از وعده‌های خود عمل نکند.
اینکه رهبری از این مسئله تعبیر به اشتباه کردند البته نشان‌دهنده کمال تقوا و مسئولیت‌پذیری ایشان است که حتی در جایی که مذاکره‌کنندگان برای کاری که ایشان صلاح نمی‌دانند اصرار می‌کنند، بار اشتباه این گروه را بر دوش می‌کشند، اوج از خود گذشتگی و مسئولیت شناسی ایشان است و این در حالی است که هستند هنوز افرادی در آن جمع که بر انجام همه اقدامات خود در برجام و مذاکرات آن صحه می‌گذارند و حاضر نیستند ذره‌ای اشتباهات خود را بپذیرند.
تصریحات رهبر معظم انقلاب اسلامی در طول سال‌های اخیر بر اینکه امریکا شایسته مذاکره نیست و اعتمادی را که در یک مذاکره و بده و بستان سیاسی لازم است، نمی‌توان به دولتمردان امریکا داشت، به حدی زیاد است که افکار عمومی همچون نوار همه آن‌ها را در ذهن خود مرور می‌کنند. همگان به خاطر دارند که از روز اول مذاکرات برجام و حتی قبل از آن رهبری بار‌ها و بار‌ها در جلسات علنی و عمومی متذکر شدند که امریکا خائن است و نباید به آن خوش‌بین بود و مسئولان امریکایی به تعهدات خود عمل نمی‌کنند.
اخبار برخی جلسات غیررسانه‌ای حکایت از آن دارد که رهبری ده‌ها برابر این تذکرات را در جلسات خصوصی به مسئولان کشور گفته‌اند. در اینجا برای قرابت ذهنی مخاطبان صرفاً به چند مورد از این تذکرات اشاره می‌شود:
۱-رهبری معظم انقلاب در سخنرانی علنی خود در ابتدای مذاکرات تصریح کردند: «من به این گفت‌وگو‌ها خوش‌بین نیستم. چرا؟ چون تجربه‌های گذشته ما نشان می‌دهد که گفت‌وگو در منطق حضرات امریکایی به این معنی نیست که بنشینیم تا به یک راه حل منطقی دست پیدا کنیم.»
۲- در ۱۳ آبان همان سال ابتدای مذاکرات خاطرنشان کردند: «این مذاکره‌اى که امروز دارد انجام می‌گیرد با شش کشور - که امریکا هم جزو این شش کشور است - فقط در مورد مسائل هسته‌اى است و لاغیر. بنده هم اوّلِ امسال در مشهد مقدس در سخنرانى گفتم [که]مذاکره در موضوعات خاص اشکالى ندارد؛ منتها گفتم من اعتماد ندارم، خوش‌بین نیستم به مذاکره، لکن می‌خواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذن الله ضررى نمی‌کنیم.»
۳- در آبان ماه سال ۹۲ فرمودند: «همچنان که گفتم خوش‌بین نیستم؛ من فکر نمی‌کنم از این مذاکرات آن نتیجه‌ای را که ملت ایران انتظار دارد، به دست بیاید، لکن تجربه‌ای است و پشتوانه تجربی ملت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادی ندارد، امّا لازم است ملت بیدار باشد، بداند چه اتفاقی دارد می‌افتد تا بعضی از تبلیغاتچی‌های مواجب‌بگیر دشمن و بعضی از تبلیغاتچی‌های بی مزد و مواجب از روی ساده‌لوحی نتوانند افکار عمومی را گمراه کنند.»
۴- در دیدار مداحان نیز درباره مذاکرات هسته‌ای تصریح کردند: «من البته هیچ‌وقت نسبت به مذاکره با امریکا خوش‌بین نبودم. نه از باب یک توهم بلکه از باب تجربه؛ تجربه کردیم. نه از باب یک حالا اگر یک روزی ــ ما که در آن روز قاعدتاً نخواهیم بود ــ شما‌ها ان‌شاءالله در جریان حوادث و جزئیات و یادداشت‌ها و نوشته‌های این روز‌ها قرار بگیرید، خواهید دید که این تجربه ما از کجا حاصل شده؛ تجربه کردیم. لکن با وجود اینکه من خوش‌بین نبودم به مذاکره با امریکا، با این مذاکرات موردی، مخالفت نکردم، موافقت کردم؛ از مذاکره‌کنندگان هم با همه وجود حمایت کردم، الان هم حمایت می‌کنم. از رسیدن به یک توافقی که منافع ملت ایران را تأمین کند و عزت ملت ایران را حفظ کند، صددرصد من حمایت می‌کنم و استقبال می‌کنم؛ این را همه بدانند.
اگر کسی بگوید که ما مثلاً با توافق یا با رسیدن به یک نقطه مخالفیم، نه، خلاف حق و خلاف واقع گفته است. اگر یک توافقی انجام بگیرد که این توافق توافقی باشد که منافع ملت را، منافع کشور را تأمین بکند، بنده کاملاً با آن موافقت خواهم کرد. البته این را هم ما گفتیم که توافق نکردن بهتر از توافق بد است ــ که این حرف را امریکایی‌ها هم می‌زنند ــ این فرمول، فرمول درستی است؛ توافق نکردن از توافق کردنی که در آن، منافع ملت پایمال بشود، عزت ملت از بین برود، ملت ایران با این عظمت، تحقیر بشود [بهتر است]، توافق نکردن شرف دارد بر یک چنین توافق کردنی.»
از این بیانات و صد‌ها مورد دیگر مشخص می‌شود که رهبری نظام از ابتدا با مذاکراتی که امروز نتایج آن را دیدیم و امریکایی‌ها زیر میز توافق زدند، موافق نبودند.
رهبری انقلاب که نسبت به مذاکره و رفتار امریکا در آن بدبین بودند، در نهایت به صورت مشروط حاضر شدند اجازه این تجربه را به مسئولان اجرایی کشور بدهند. از ابتدای مذاکرات تا انتهای آن رهبری همواره با تعیین خط قرمز‌هایی تلاش می‌کردند که از امتیاز دادن بیشتر به دشمن جلوگیری کنند. رهبری نظام بار‌ها متذکر شدند که باید عمل به تعهدات دو طرف مذاکرات به صورت گام به گام و همزمان باشد.
یعنی ایران تعهدی را با امریکا اجرا کند که طرف امریکایی خود را ملزم به اجرای گام اول آن بداند. اما دیدیم کسانی که خوش‌بین بودند که در مذاکره با امریکا بیش از ۱۳۰ میلیارد دلار پول آزاد شده و فقط مشکل اساسی این است که این حجم پول آزاد شده را چگونه باید در کشور هزینه کرد، امروز به یک جمله بسنده می‌کنند: «خب چکار باید کرد وقتی طرف امریکایی بد عهدی کرده است.»
امروز کسی به‌دنبال تسویه‌حساب با دولت نیست و قصد سرزنش دولت را هم ندارد.
فقط ملت انتظار دارند وقتی رهبری انقلاب که همه هشدار‌ها را در حین مذاکرات به تیم مذاکره‌کننده داده و بار‌ها بدبینی خود به امریکایی‌ها را گوشزد کرده‌اند، امروز بدون اینکه ذره‌ای تقصیر به گردنشان باشد، می‌گویند ما اشتباه کردیم، انتظار دارند دولت بابت این اشتباهات و اعتماد‌های بی جایی که داشته، پیشگام عذرخواهی از ملت باشد و از سوی دیگر، با کسانی که در مجموعه دولت با وجود مشاهده بد عهدی امریکا در برجام، به محض درخواست مذاکره مستقیم ترامپ با مقامات ایرانی، آب دهانشان سرازیر شده و بر طبل مذاکره می‌کوبند، برخورد قاطع کند./۹۶۹/د۱۰۲/ب۱
منبع: روزنامه جوان