یادداشت؛
تابستان و تشدید معضلی به نام بدحجابی
از عجایب کشور اسلامی این است که برای کلاه‌گیس و غذای سگ و گربه ارز دولتی اختصاص می‌یابد، اما قیمت چادر به دلیل عدم تخصیص ارز، به صورت تصاعدی بالا می‌رود.
باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | محمدجواد سلیمانی قمی
تابستان و تشدید معضلی به نام بدحجابی
چند شب پیش در حال تماشای تلویزیون بودم که یک برنامه جنجالی نظرم را جلب کرد. حجاب، موضوع بحث حاضرین در این گفتگو بود. عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، رئیس اتحادیه پوشاک و یک استاد دانشگاه مهمان این برنامه گفتگو محور بودند. با وجود ضیق وقت؛ اما ابعاد مختلف و پراکنده‌ای را پیرامون این موضوع چالشی مطرح کردند.
بعد از گذشت دقایقی از اظهار نظر مهمانان پیرامون نواقص، خلاء‌ها و وظایف دستگاه‌های فرهنگی در رابطه با حجاب، با اعلام مجری، گزارش جالبی از داخل فروشگاه‌های لباس بانوان در کف بازار تهران پخش شد. گزارش به شدت تکان دهنده و حاکی از اوضاع نابسامان و فَشَل نهاد‌های نظارتی و فرهنگی بود.
گزارشگر با حضور در یکی از پاساژ‌های لباس‌فروشی سطح شهر و بازدید از چند مغازه‌ی مانتو فروشی، صحنه‌های متاثر کننده و البته عجیبی را به نمایش گذاشت. شاید باورتان نشود، اما تقریبا در هیچ‌کدام از مغازه‌های مذکور، مانتو دکمه‌دار و یا به اصطلاح جلو بسته پیدا نمی‌شد! به اذعان مهمانان برنامه، اکثر قریب به اتفاق فروشگاه‌های شهر، در یک چنین وضعیتی بسر می‌برند!
یعنی فروشگاه‌های لباس زنانه پر شده از مانتو‌های جلو باز، تنها روی دوش بانوان می‌افتد و قسمت جلوی بدن، کاملا باز و بدون پوشش می‌ماند!
از این مسئله هم که بگذریم، به بهانه گرمی هوا و رسیدن فصل تابستان، تمامی مانتو‌ها از جنس‌های نازک و به قول خودشان شیشه‌ای دوخته شده، که نظر هر مخاطبی را از صد متر آن‌طرف‌تر به خود جلب می‌کند! این معضل به گونه‌ای است که اگر کسی بخواهد مانتوی مناسب و با پوشش کامل تهیه کند باید یک هفته وقت خود را صرف گشت و گذار در پاساژ‌های شهر کند تا بلکه یک چیز درست و حسابی گیرش بیاید.
باید پرسید که متولی این آشفته‌بازار پوشش در جامعه اسلامی کیست؟ چه کسی بر روند تولید، واردات و عرضه پوشاک در بازار نظارت می‌کند؟ متکفل طرح‌های تشویقی و معافیت‌های مالیاتیِ تولیدکنندگانی که کالای مناسب و سالم وارد بازار می‌کنند دقیقا کجاست؟
از عجایب کشور اسلامی این است که برای کلاه‌گیس و غذای سگ و گربه ارز دولتی اختصاص می‌یابد، اما قیمت چادر به دلیل عدم تخصیص ارز، به صورت تصاعدی بالا می‌رود! به طوری که اگر در سال‌های گذشته با صد هزار تومان می‌شد یک قواره چادر خرید، اما امسال می‌بایست بابت همان چادر چهارصد هزار تومان پول پرداخت.
از سوی دیگر باید به این فکر کرد که چه چیزی باعث شده تا خریدار، این نوع پوشش را برای خود انتخاب کند؟ چرا او حاضر می‌شود پول خود را بابت خرید لباس‌هایی هزینه کند که با هیچ‌کدام از موازین عرفی و شرعی سازگار نیست و با پوشیدن آن خود را در معرض دید همگان قرار دهد؟ اگر مشتری کالایی را نخواهد، فروشنده هرگز مغازه خود را از آن جنس پر نخواهد کرد! به بیان دیگر، این تقاضاست که عرضه را تنظیم می‌کند.
هرساله با رسیدن فصل تابستان حال و روز حجاب بیش از سایر فصول نگران‌کننده می‌شود و ما شاهد صحنه‌های ناخوشایندی در نحوه پوشش بانوان جامعه هستیم. معضلی که هر ساله تکرار می‌شود و هیچ تدبیری در قبال آن اندیشیده نمی‌شود. یقینا همه ما در قبال این آسیب اجتماعی مسئولیم و باید پاسخگو باشیم./918/ی702/س
ارسال نظرات