بذرپاش:
مجلس امروز با مجموعه‌ای از قوانین اجرا نشده روبرو است
نماینده سابق مجلس با تأکید بر نظارت بر حسن اجرای قانون، گفت: اگر مجلس فقط وضع قانون کند و نظارتش را جدی نگیریم با یک مجموعه بزرگی از قوانینی روبرو هستیم که اجرا نمی‌شود.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری رسا، مهرداد بذرپاش معاون رئیس‌جمهور در دولت نهم با حضور در ۲۲۰ قسمت از برنامه تلویزیونی «بدون توقف» که ۲۴ بهمن‌ماه برگزار شد، به مسائل پیرامونی در خصوص انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی با موضوع کارآمدی و یا ناکارآمدی مجلس پرداخت.
بذرپاش در برنامه «بدون توقف» با اشاره به اینکه، مجلس دو وظیفه اصلی وضع قانون و نظارت بر حسن اجرای قانون را دارد، گفت: همان قدر که قانونگذاری مهم است همان قدر هم نظارت بر حسن اجرای آنها مهم است، اگر مجلسی را فقط برای وضع قانون ببینیم و نظارتش را جدی قلمداد نکنیم با یک مجموعه بزرگی از قوانینی روبرو هستیم که اجرا نمی‌شود مثل همین الان.
وی ادامه داد: کاندیداهایی که به صحنه انتخابات می‌آیند یکی از حرف‌هایی که همیشه می‌زنند و در همه دوره‌ها هم زده می‌شود این است که ما می‌خواهیم حجم قوانین را کم کرده و آنها را کارآمدتر کنیم و از آن طرف هم پیگیری کنیم برای اجرای خوب قوانین که اگر اجرا نشده اجرا شود و اگر هم اجرا می‌شود کارآمدتر شود. ما ۱۰ دوره مجلس را پشت سر گذاشتیم اما امروز اگر از همین جمع سؤال کنیم دقیق نمی‌دانند مجلس چقدر در زندگی‌شان نقش دارد و می‌گویند حالا اگر این مجلس نبود چه اتفاقی می‌افتاد ۲۰۰ ،۳۰۰ نفری می‌نشینند یک دگمه موافق و مخالف فشار می‌دهند خوب آخرش چه می‌شود، اثر مستقیمش در زندگی ما چیست.
بذرپاش تصریح کرد: امروز یک ادراکی در جامعه به وجود آمده به عنوان کارآمدی مجلس، کارآمدی در هر بخش یک معنایی دارد، اما در اصل مجلسی کارآمد است که هم قانون مناسب وضع کرده و هم پیگیری کند بر حسن اجرای آن و هم نظارت کند بر حسن اجرای آن، خوب این سؤال پیش می‌آید نظارت کند یعنی خصم دولت و خصم‌الدوله باشد یا مجلس در راستای دولت و وکیل‌الوله باشد، مجلس نه باید خصم‌الوله باشد و نه وکیل‌الدوله، مجلس باید به معنای دقیق کلمه در رأس امور باشد.
این فعال سیاسی با طرح این سؤال که حالا بعد از ۴۱ سال می‌توانیم ادعا کنیم که این مجلس در رأس امور است؟، اضافه کرد: این رأس امور بودن یعنی چه، یعنی قوه قضائیه یا مجریه بالاتر از مجلس نیست، یعنی اینکه مجلس وسط همه مسائل اصلی کشور باید باشد، یکی از شاخص‌هایی که می‌توانیم بگوئیم مجلس در رأس امور است یا نیست این است که مجلس چقدر در وسط مسائل روز کشور قرار دارد. یعنی نباید در کشور تصمیم بزرگی که زندگی مردم را در ابعاد اقتصادی، سیاسی، بین‌المللی، فرهنگی و اجتماعی می‌تواند تحت‌الشعاع قرار دهد اتفاق بیفتد اما مجلس یا خبر نداشته و یا تأثیری در آن نداشته باشد.
بذرپاش همچنین عنوان کرد: در نظر بگیرید نماینده‌ای که از حوزه‌ای انتخاب شده برای برآورده کردن نیازها و حل مشکلات مردمی که به او مراجعه کرده‌اند به سراغ معاون وزیر، مدیرعامل بانک یا افرادی در دولت رفته تا مشکل آنها را حل کند حالا وزیر آن حوزه مربوطه را می‌خواهند در مجلس استیضاح کنند این نماینده مردد می‌شود که باید چه کار کند، باید جواب مردم را بدهد یا بر وظیفه قانونی خودش پافشاری کند، یک تناقض آشکار، خوب این یعنی این سیستم و ساختار از پایه ایراد دارد و ربطی به اصلاح‌طلب و اصولگرا هم ندارد.
وی با اشاره به اینکه هر کسی بیاید فردای انتخابش به عنوان نماینده مواجه می‌شود با هزاران درخواست مشروع، گفت: خوب این یک تناقضش است، تناقض‌های دیگر را بگویم، خیلی از نماینده‌ها مرتب از حوزه انتخابیه تماس تلفنی دارند، اگر جواب ندهد می‌گویند رأی را گرفتی رفتی، جواب بدهد که اصلا وقت نمی‌کند فکر کند، خیلی نماینده‌ها شب می‌روند خانه در تلویزیون می‌بینند به چه چیز رأی مثبت دادند، آن قدر حجم تماس‌ها بالاست که نماینده نمی‌تواند مسائل مجلس را دنبال کند، ایراد ساختاری داریم دیگر، هم مطالبات مردم به جاست و باید پاسخ دهد، هم دقت کردن در موضوعات ملی و غیر ملی که در مجلس مطرح می‌شود.
عضو هیئت رئیسه مجلس نهم در پاسخ به این سؤال که «شما می‌گوئید با این سازوکار مردم از مجلس آینده هم انتظاری نداشته باشند، چون اتفاقی نمی‌افتد؟» یادآور شد: نه، اینطور هم نیست بالاخره کشور ۴۱ سال است که جلو می‌آید این ماحصل ساختارهایی است که امام عزیزمان رقم زد و تا اینجا هم آمدیم، صفر و صدی نگاه نمی‌کنیم ولی ما باید هر سال‌مان از سال قبل بهتر باشد، هر مجلسی از مجلس قبل بهتر بوده و یک سیر تکاملی را طی کنیم.
معاون اسبق رئیس‌جمهور در پاسخ به این مطلب که وظیفه نماینده پرداختن به موضوعات کلان است نه مسائل خرد حوزه انتخابیه» اظهار کرد: اگر این طور باشد که مجلس فقط باید قانون‌های ملی را وضع کند، سؤال من این است اصلا چرا نماینده‌ها را از حوزه‌های انتخابیه انتخاب می‌کنند، خوب یک فهرست ملی اعلام کنند و همه به آن رأی دهند، این که می‌گویم نماینده یک شغلی را برای بی‌بضاعتی فراهم می‌کند این کارچاق‌کنی نیست. اینکه هر کدام از یک حوزه می‌آیند یعنی اینکه نمایندگی کنند مسائل آن بخش را در کشور، اصلا یکی از مسائلی که با استانی شدن نماینده‌ها مخالفت شد این بود که شاید باعث شود نمایندگان مسائل منطقه‌شان را کمتر پیگیری کنند که این منجر به کاهش مشارکت هم می‌شود.
وی با اشاره به اینکه مسئله یک منطقه که فقط ملی نیست، بیان کرد: مسئله آن منطقه هم موضوعیت دارد، آب، کشاورزی، راه، بیکاری، اتفاقا ما گاهی سر این چیزها گیر می‌کنیم به یک نیازمند که همه زندگی‌اش داشتن یک شغل حداقلی برای بچه‌اش است، نمی‌توانی بگویی به من ربطی ندارد، او تو را نماینده حکومت می‌بیند، کجا برود، بعد نماینده بگوید نه ما داریم قوانین کلان را وضع می‌کنیم سمت ما نیا، نسخه‌ای که شما مطرح می‌کنید بیشتر به مجلس سنا می‌خورد، نه مجلس نمایندگان.
این استاد دانشگاه در پایان تصریح کرد: ما اگر دو مجلسی شدیم می‌گوئیم مجلس سنا مسائل کلان‌‌تر را بررسی کند و مجلس نمایندگان مسائل خردتر را، ما مجلس نمایندگان و سنای‌مان در یک مجلس متبلور شده که هم کارهای خرد را پیگیری می‌کند، هم رأی به کابینه می‌دهد، هم استیضاح می‌کند، هم طرح‌های ملی را تصویب می‌کند، همه را یک مجلس انجام می‌دهد، بعضی جاها تناقض پیدا می‌کند اما نمی‌توانی وظایف را کنار بگذاری و بگویی نه این‌ها به من ربطی ندارد من مسائل ملی یا مسائل خرد را پیگری می‌کنم و این یکی از همان چیزهایی است که مجلس را ناکارآمد می‌کند.
ارسال نظرات