یادداشت؛
فوتبالی‌ها تا ریال آخرشان را می‌خواهند
خیلی وقت است منتظریم تا شاید آن خبری که هفته‌هاست انتظار شنیدنش را داریم منتشر شود، ولی با مواضعی که آقایان گرفته‌اند حسرت کاهش دستمزد‌ها در فوتبال ایران به دلمان خواهد ماند.
به گزارش خبرگزاري رسا، در دو ماهی که کرونا امان همه را بریده و تقریباً کل دنیا را درگیر کرده، روزی نبوده که خبر نوع‌دوستی ورزشکاران و به‌ویژه ستاره‌های فوتبال را نشنویم. یک نفر مبلغی را به بیمارستان‌ها می‌دهد، یکی دیگر اقلام بهداشتی تهیه می‌کند و چند باشگاه هم امکانات‌شان را در اختیار بهداشت و درمان قرار می‌دهند. خلاصه هر کسی با توجه به توانایی‌های خود گوشه‌ای از کار را گرفته و نقطه اشتراک همه آن‌ها نیز رضایت‌شان از کاهش دستمزدهاست.
این روز‌ها که کسب و کار‌ها خوابیده و آمار بیکاران در جهان رو به افزایش است، فیفا و حتی ای‌اف‌سی دستورالعمل کاهش دستمزد مربیان و فوتبالیست‌ها را صادر کرده‌اند تا از این طریق هم در هزینه باشگاه‌ها صرفه‌جویی شود و هم نیازی به تعدیل نیرو و اخراج کارکنان نباشد. این شرایط برای همه باشگاه یکسان است و آن‌ها این اجازه را دارند که با توجه به خسارت‌های اقتصادی خود و با توافق بازیکنان رقم کاهش دستمزد‌ها را تعیین کنند. بر همین اساس بسیاری از باشگاه‌های مطرح دنیا از جمله بارسلونا و بایرن‌مونیخ با نظر مساعد اعضای تیم از این قانون پیروی کردند و نکته جالب اینکه لیونل مسی و مانوئل نویر، کاپیتان‌های بارسا و بایرن از حامیان این قانون بودند و اجرای آن را راهی برای کمک به اقتصاد عنوان کردند.
اما این‌بار هم مستطیل سبز ما ساز ناکوک زد تا همچنان خبری از کاهش رقم دستمزد‌ها نباشد! جدا از اینکه زمان زیادی گذشته و نسبت به بقیه کشور‌ها تأخیر زیادی داشته‌ایم، از گوشه و کنار نیز شنیده می‌شود که فوتبالیست‌های وطنی به جد مخالف کاهش دستمزد‌های میلیاردی‌شان هستند، حتی یکی از نشریات ورزشی اعلام کرده پیشنهاد کاهش ۴۰ درصدی مطرح شده از سوی مسئولان فوتبال با موضع‌گیری شدید تیم‌ها مواجه شده است. البته زیاد هم نباید از این مخالفت تعجب کرد؛ آن‌ها همان بازیکنانی هستند که از بی‌دروپیکری فوتبال ایران به همه جا رسیده‌اند و یک شبه رقم قراردادشان چند میلیاردی شده است.
علاوه بر این مدیران این باشگاه‌های دولتی هم خود از مخالفان اجرای این طرح هستند و اخیراً نیز یکی از مدیران باشگاه‌های پرطرفدار در برنامه تلویزیونی به این مسئله اشاره داشته است. متأسفانه روحیه طلبکاری بسیاری از مدیران و فوتبالیست‌های ما به قدری بالا رفته که در این روز‌های سخت کرونایی حاضر نیستند بخشی از دستمزدهای‌شان را ببخشند. این در حالی است که بزرگ‌ترین باشگاه‌های خصوصی این مسیر را رفته‌اند، چراکه آن‌ها مثل تیم‌های ایرانی دست‌شان در جیب دولت نیست که هر زمان اراده کنند، بدهی‌های سرسام‌آورشان پرداخت شود. بارسا، بایرن و سایرین اگر نجومی خرج می‌کنند، نجومی هم درآمدزایی دارند و کاملاً خودکفا هستند. سکوت وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در قبال این موضوع به سود فوتبالی‌ها تمام خواهد شد.
اما حالا در شرایطی که بسیاری از هموطنانمان به خاطر شیوع کرونا دچار چالش‌های معیشتی شده‌اند، هیچ‌کدام از تیم‌های محبوب‌شان حاضر به کاهش دستمزد‌ها حداقل برای همدردی با مردم نیستند. جالب است بدانید که تیم الهلال عربستان با آن همه دلار‌های نفتی، دستمزد بازیکنانش را ۵۰ درصد کاهش داده و جالب‌تر اینکه اعضا و بازیکنان این تیم هم برای انجام مسئولیت اجتماعی خود این موضوع را پذیرفته و از آن حمایت کرده‌اند.
یک جای کار می‌لنگد؛ شاید ما بازیکنان فوتبالمان را در این سال‌ها بیش از حد بزرگ کرده‌ایم و بیش از اندازه به آن‌ها بها داده‌ایم. شاید فوتبالیست‌های ما خیال می‌کنند با زدن یک گل، انتشار یک پست جنجالی یا یک لایو اینستاگرامی دنیا را فتح کرده‌اند یا اینکه خوب می‌دانند بودجه تیم از کجا می‌آید و به هر شکل به دستمزدشان می‌رسند. از قدیم گفته‌اند انسان‌ها را باید در شرایط سخت شناخت؛ ما دیگر عادت کرده‌ایم به غیبت سلبریتی‌ها و فوتبالیست‌های پرمدعا در روز‌های سخت. کسی چه می‌داند شاید مسی، نویر و بقیه اشتباه می‌کنند و حق با ستاره‌های ماست. بالاخره فوتبال ایران تافته جدا بافته است و باید تفاوتش با دیگر کشور‌ها عیان باشد./1360/
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات