یادداشت؛
پروژه بی‌تقصیر جلوه دادن مدیران فوتبال با ترفند تحریم!
اعمال تحریم‌های ظالمانه علیه کشورمان همچنان از سوی دشمنان پیگیری می‌شود و مخالفان و معاندان نیز از تداوم این شرایط خشنود هستند. اگرچه اعمال این تحریم‌ها، کشور را با دشواری‌هایی روبه‌رو کرده، اما این دلیل نمی‌شود که مسئولان اهمال در مدیریت خود را با مستمسک قرار دادن بحث تحریم لاپوشانی کنند!
به گزارش خبرگزاري رسا، در روز‌های تعطیلی ورزش برخی از مدیران فرصت را مغتنم دانستند تا با اظهارنظر‌های عجیب و غیرقابل باور واقعیت را کتمان کنند. دیگر کسی نیست نداند که پرسپولیس و استقلال از جمله مقروض‌ترین باشگاه‌های فوتبال جهان محسوب می‌شوند. این دو تیم آنقدر در فیفا پرونده و شاکی دارند که دیگر همه کارمندان این نهاد فوتبالی در سوئیس، سرخابی‌ها را به خوبی می‌شناسند. رقم بدهی‌های‌شان هم به قدری هنگفت است که خصوصی‌سازی آن‌ها به رؤیایی می‌ماند که هرگز رنگ واقعیت نخواهد دید.
خیلی سخت است در اوضاع و احوال کنونی کشور که هم کرونا بلای جانمان شده و هم کسب و کار از رونق افتاده، واکنشی به مصاحبه معاون وزیر ورزش نشان ندهیم: «اکثر محکومیت‌های پرسپولیس و استقلال به دلیل تحریم‌های ظالمانه ابرقدرت‌هاست که امکان پرداخت ارزی به مربیان و بازیکنان خارجی وجود ندارد!» با وجود همه فشار‌های خارجی در این سال‌ها فعالیت‌های اقتصادی و تجاری کشور از حرکت نایستاده و از طرق مختلف برای خرید، فروش و انتقال ارز تلاش شده است. در چنین شرایطی این سؤال پیش می‌آید که آیا واقعاً تحریم‌ها مسبب این بدهی‌های نجومی شده‌اند؟
تا جایی که خاطرمان است مدیران سرخابی‌ها بعد از صدور رأی برای هر پرونده خارجی گریه و زاری می‌کنند و دم از بی‌پولی می‌زنند، حتی برای جریحه‌دار کردن احساسات عمومی، پای منافع ملی و آینده تیم را نیز وسط می‌کشند و با دادن شماره‌حساب از هواداران طلب کمک می‌کنند. اگر به گفته شما مشکل اصلی انتقال ارز است پس دیگر چرا دست به دامن وزارت، دولت و هواداران می‌شوید، مگر کلید حل مشکل تحریم‌ها به دست وزارت یا هواداران است؟
فی‌الواقع ریشه مشکلات مالی فوتبال ایران و به ویژه بدهی سنگین دو باشگاه دولتی را باید در سوءمدیریت نهادینه شده در فوتبال کشورمان یافت. عرصه‌ای که تعداد مدیران فوتبالی و حتی ورزشی‌اش بسیار کمتر از حد استاندارد است و در عوض با حجم زیادی از افراد پرمدعا و مثلاً متخصص مواجه است. نتیجه این بلبشو چیزی نیست جز افسارگسیختگی فوتبال، به خدمت گرفتن بازیکنان و مربیان درجه چندم و بی‌کیفیت و بالا رفتن بی‌رویه ارقام قرارداد بازیکنان و مربیان داخلی. البته بند‌های عجیب و غریب درج شده در قرارداد خارجی‌ها را نیز نباید فراموش کرد. خارجی‌هایی که تا حالا اسم‌شان را نشنیده‌اید با تکیه بر همین بند‌های من‌درآوردی هر زمان که اراده کنند با فسخ یک‌طرفه قراردادشان به فیفا شکایت و تا ریال آخر دستمزد خود را دریافت می‌کنند. تا اینجا که پای هیچ اجنبی در میان نبوده و فقط مدیران وطنی هستند که با تلاش دلالان پای قرارداد‌هایی را امضا می‌کنند که نه تنها فایده‌ای برای فوتبال ما ندارند، بلکه به نوعی اعتبار و آبروی کشور را هم زیر سؤال می‌برند.
اگر به جای انداختن تقصیر‌ها به گردن تحریم‌های خارجی در داخل با مدیران متخلف و مقصر برخورد شود، قطعاً زودتر به نتیجه خواهیم رسید. سوءمدیریت سال‌هاست مستطیل سبزمان را به باتلاقی کشنده تبدیل کرده که هر کسی به آن ورود می‌کند خیلی زود گرفتار می‌شود.ای کاش فکری به حال مدیریت این دو باشگاه کنید تا سکان مدیریتی سرخابی‌ها دست اهلش بیفتد. قطعاً انتخاب دوستان و آشنایان سیاسی و اقتصادی به عنوان مدیرعامل یا اعضای هیئت‌مدیره دردی از پرسپولیس و استقلال دوا نمی‌کند، حتی اگر همه تحریم‌ها نیز برداشته شوند. در ضمن نظارت بر دستمزد‌های ذکر شده در قرارداد‌ها و تأیید صلاحیت فنی بازیکنان خارجی دو حلقه مفقوده در فوتبال کشورمان است.
انداختن توپ در زمین خارجی‌ها و پیش کشیدن موضوع تحریم‌ها همان ترفندی است که دولت برای کم‌کاری‌هایش بار‌ها به آن متوسل شده است. کاش وزارت ورزش حداقل در این یک مورد به شیوه دولتی‌ها عمل نکند و چاره‌ای برای جیب خالی سرخابی‌ها و شاکیان داخلی و خارجی‌اش بیابد./1360/
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات