مهربان‌تر از مادر؛ چه کنیم که حضرت مهدی دعایمان کند؟

به گزارش خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، مؤسسه انتشارات جمکران وابسته به مسجد مقدس جمکران کتاب «مهربان‌تر از مادر، چه کنیم که حضرت مهدی(عج) دعایمان کند؟» نوشته حسن محمودی را روانه بازار نشر کرد.

ساختار کتاب

کتاب از پنج داستان دنباله‌دار، تشکیل‌شده است و ماجرای دو دوست نوجوان با آن شیطنت‌های این دوران است که در یک سفر زیارتی که به قم آمده بودند در زیارت مسجد جمکران با امام زمان خویش بیشتر آشنا می‌شوند.

در آخر هم نویسنده خواننده را با بعضی از وظایف منتظران آشنا می‌کند.

برشی از کتاب

آشنایی با وظایف منتظران در زمان غیبت

 بسم اللَّه الرحمن الرحیم؛ خُب دوستان عزیز! حالا که با مطالعه ماجرای سیامک و محمدرضا تا حدودی با امام علیه‌السلام بیشتر آشنا شدید و به فکر افتادید که شما هم یه رابطه معنوی با امام زمان علیه‌السلام داشته باشید و از یاد و ذکر ایشان لذّت ببرید، ما هم سعی می‌کنیم برای آشنایی شما با وظایفی که در این زمان، یعنی زمان غیبت حضرت صاحب‌الزمان علیه‌السلام داریم، قدمی برداریم تا راه برای شما هموارتر بشه. ان شاء اللَّه.

این رو هم بگیم که مطمئن باشید امام زمان علیه‌السلام همه ماها رو دوست دارن، ولی اگر کسی به این وظایف عمل کنه، امام زمان علیه‌السلام اون رو خیلی بیشتر از بقیه دوست داره.

1- وظیفه اول ما آینه که وقتی اسم مبارک ایشون رو می‌شنویم بلندشیم و بایستیم و دست هامون رو بذاریم روی سرمون.

حتماً می گید چرا؟

علتش آینه که اولاً امام رضا علیه‌السلام این‌گونه رفتار می‌کردن.

امّا این‌که چه طور هنوز امام زمان علیه‌السلام به دنیا نیومده بود، امام رضا علیه‌السلام این کار رو کردن؟

ببینید بچه‌های خوب! پیغمبر ما که درود خدا بر ایشون و اهل بیتشون باشه، قبل از اینکه امام‌ها علیهم‌السلام به دنیا پا بذارن، اسامی دوازده امام رو فرمودند، آدمای با سواد هم اسم‌های دوازده امام رو نوشتند. شاعر خوبی به اسم دِعبل برای دوازده امام، یک شعر قشنگ گفت، بعد رفت

پیش امام رضا علیه‌السلام و شعرش رو خوند. موقع خوندن شعر وقتی به اسم امام مهدی علیه‌السلام رسید، یه دفعه امام رضا علیه‌السلام از جا بلند شدن و دستشون رو روی سرشون گذاشتن.

علتش رو هم گفتن. و اون آینه که وقتی اسم ویژه امام زمان علیه‌السلام برده می شه، امام به اون شخصی که اسم او رو برده، یا اسم آن حضرت پیش اون برده شده، توجه می‌کنن و درست نیست امام زمان علیه‌السلام به ما توجه کنن و ما همین‌طوری بی‌خیال، نشسته یا خوابیده باشیم.

و این‌که دست رو روی سر می‌ذاریم، نشانه تسلیم بودن ما، در مقابل امام زمام علیه‌السلام است.

2- وظیفه دوّم ما آینه که برای سلامتی امام علیه‌السلام خیلی صدقه بدیم. ما برای سلامتی مسافرامون، و یا خودمون صدقه می دیم. بعضی مادرها هستن که برای سلامتی بچه‌های گل شون هر روز صدقه می دن. می دونید چرا؟ چون بچه شون رو دوست دارن، پس هر کسی، هر کی رو دوست داره، خوبه که براش صدقه بده.

ما که میگیم امام زمان رو از همه بیشتر دوستشون داریم پس باید برای سلامتی ایشون صدقه بدیم.

مثلاً روزی 10 تومان به نیت سلامتی امام زمان علیه‌السلام بندازیم توی صندوق صدقات. با این کار، هر روز یه عرض ارادتی هم خدمت مولامون امام زمان علیه‌السلام داریم و باعث خوشحالی ایشون می شیم.

3- وظیفه سوم آینه که در فکر یاری امام زمان علیه‌السلام باشیم، یعنی بچه خوبی بشیم و کاری کنیم که اگر گفتن که امام زمان علیه‌السلام ظهور کردن، ما بتونیم بریم یاری ایشون. البته الان هم که غایب هستن، می شه ایشون رو یاری کرد و یاری کردن امام در این زمان، به گناه نکردن و کارهای خوب انجام دادن است.

4- وظیفه چهارم هم آینه که به کسانی که با حضرت نسبت دارن، احترام بذاریم؛ مثل سیّدها که با امام زمان علیه‌السلام نسبت دارن و از خانواده پیامبر صلی‌الله علیه و آله هستن، یا مثل علمای دین که نایبان امام زمان علیه‌السلام و مبلغین دین جد بزرگوار ایشون می باشن.

5- وظیفه پنجم آینه که در هر روز به یاد امام زمان علیه‌السلام باشیم. هر کی می خواد قلبش نورانی بشه راهش آینه که در روز، چند مرتبه به یاد امام زمان علیه‌السلام باشه و با ایشون درد دل کنه و آگه هم خواست می‌تونه برای دوری از ایشون گریه کنه، می شه چند تا شعر هم در مورد امام زمان علیه‌السلام حفظ کنه و بعضی وقت‌ها با خودش زمزمه کنه.