انسان با دستگیری از نیازمندان می تواند یدالله باشد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله کاظم صدیقی تولیت مدرسه علمیه امام خمینی(ره)، امروز در جلسه شرح دعای 44 صحیفه سجادیه که به‌صورت مجازی برگزار شد، گفت: وجود مبارک امام زین‌العابدین(ع) در فرازی از این دعای شریف به باطن روزه اشاره می‌کنند.

وی تحصیل تقوا را باطن روزه ماه مبارک رمضان بیان کرد و ادامه داد: انسان با گرفتن روزه صاحب یک انرژی و حقیقتی در باطن خود می‌شود و می‌تواند اعضا و جوارح خود را از آلوده‌شدن به گناه حفظ کند.

آیت‌الله صدیقی با اشاره به اینکه خداوند متعال گوش را برای فراگیری حکمت و علم و شنیدن تسبیح الهی و نیایش قرار داده است، اظهار داشت: انسان به‌وسیله گوش تجارب گذشتگان را می‌شنود و به معلوماتش افزوده می‌شود.

تولیت مدرسه علمیه امام خمینی(ره) ادامه داد: گوش از طرق قلب بوده و واردات قلب از طریق گوش بسیار است. برای همین اهل مراقبه به مجلسی که در آن گناه باشد وارد نمی‌شوند. بنابراین انسان نباید گوش خود را در معرض غیبت، غنا، لهو و لعب قرار دهد.

وی افزود: انسان در ماه مبارک رمضان تمرین می‌کند از گوش دادن به امور حرام اجتناب داشته باشد و این تمرین الهی و محبتی است که خداوند متعال به مهمانان ضیافت الله رمضانیه عطا فرموده است.

آیت‌الله صدیقی درباره قبح غیبت، گفت: امام علی(ع) فرمودند: غیبت گناه کبیره است و در میان گناهان کبیره از اکبرِ کبائر محسوب می‌شود؛ خدای متعال در قرآن کریم به کسی که خود را به عمل ناشایست آلوده کند وعده‌ جهنم داده است، اما گناه غیبت از انجام عمل نامشروع نیز بالاتر است، آن‌هم انسان را به جهنم می‌برد اما درکاتی که اهلِ غیبت در آن درکات جهنم قرار می‌گیرند با درکاتی که بی‌عفت‌ها در آنجا مستقر می‌شوند متفاوت است.

تولیت مدرسه علمیه امام خمینی(ره) با اشاره به اینکه غیبت سراسر خباثت است و هیچ لذتی در آن نیست، اظهار داشت: گناه شنونده غیبت همانند معصیتی است که غیبت کننده انجام می‌دهد لذا بزرگان بسیار به غیبت حساس هستند.

وی با تأکید بر اینکه انسان باید مراقب چشم خود باشد تا هر چیزی را نبیند، عنوان کرد: انسان به‌واسطه چشم اگر فریب مظاهر، زینت‌ها و جاذبه‌های دنیا را بخورد از خدا بازمی‌ماند و از رفتن به‌سوی بهشت معطل می‌شود لذا انسان باید کنترل چشم داشته باشد.

آیت‌الله صدیقی بابیان اینکه انسان باید دست خود را بال کند تا بتوانند به پرواز دربیاید گفت: اینکه انسان با دست خود حرامی را نگیرد و حرامی را ندهد توفیق الهی است، در روایت دارد دو درهم رشوه در حد کفر است، نه فسق! و انسان در حد کافر از چشم خدا می‌افتد. بنابراین گرفتنِ مال حرام آتش است. دست نقش مهمی در ارتقای درجه انسان دارد و می‌تواند با دستگیری از نیازمندان و مستضعفان دست خدا باشد./813/پ202/ب1