عزاداری ریایی موجب دوری از اهل بیت می‌شود

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین سید احمد حسینی خراسانی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در سلسله جلسات درس اخلاق به اهمیت اخلاص در عزاداری های حسینی پرداخت.

وی عبادات را بر اساس شرط نیت بر دو قسم شمرد و گفت: هر عملی که انجام می گیرد از دو حال خارج نیست: یا عبادی است یا توصلی. عمل عبادی (عبادت) مانند نماز، روزه، حج و .... که متقوّم به قصد امر است، باید مضاف به الله تعالی بوده و توأم با نیّت اخلاص باشد و بدون نیّت امر خدا باطل و بی اثر است. اما عمل توصلی (معاملی) مانند ازدواج، طاهرکردن بدن و لباس، ذبح گوسفند و یا نحر شتر با شرایطی که در طهارت و حلیت آنها مؤثر است؛ هر چند ممکن است واجب و رعایت آن شرایط لازم باشد، امّا صحت و درستی آن عمل متوقف بر نیت و قصد اخلاص و قربت نیست؛ گرچه نیت و قصد قربت در انجام آنها اجر و ثواب در پی دارد.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ریا را انجام عمل برای غیر خدا و برای خودنمایی وخوشایندی دیگران خواند و افزود: ریا عبادت را باطل می کند و حتی موجب گناه و فسق شخص می گردد و باید توبه و استغفار کند. بنابراین نماز و روزه و حج ریایی باطل است و باید اعاده گردند و آن شخص هم باید بابت عبادت ریاکارانه استغفار نماید. پس هر عمل ریایی ـ عبادت باشد یا غیر عبادت ـ حداقل فاقد ثواب است.

وی به اهمیت نیت در برپایی مراسم عزای سید و سالار شهیدان اشاره و اظهار کرد: بر پایی مراسمات عزارداری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، هزینه کردن مال، وقت گذاشتن و صرف عمر، تلاش برای اداره مجالس، خدمت به عزاداران و شرکت کنندگان، نوحه خوانی، مرثیه سرایی، سینه زنی، گریستن، گریاندن، حالت گریه داشتن و نیز زیارت قبر مطهر آن عزیز خود یک عبادت و از اعظم قربات و افضل طاعات است، باید برای خدا و به قصد قربت باشد و اگر خدایی ناکرده ریایی باشد، نه تنها هیچ ثوابی ندارد، که موجب دوری از اهل بیت علیهم السلام می‌گردد./1370/پ202/ف