تفاوت انسان در تمدن اسلامی و غربی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام احمد رهدار، رییس مؤسسه فتوح اندیشه، شب عاشورا در هیأت انصارالحسین(ع) مجموعه فرهنگی شهید آیت الله بهشتی اصفهان، با اشاره به سلطه الگوی تمدن غربی در جهان، گفت: ادارات ما و حتی فضای اجتماعی و غیر رسمی ما تا حد قابل تأملی متأثر از الگوی مدیریت تمدن غربی است.

وی در ادامه افزود: طبعا الگوی مدیریت قرآنی که بهترین جلوه و تبلور آن در تاریخ توسط صالحان و امامان معصوم(ع) و سالکان پیرو مکتب اهل بیت(ع) محقق شده متفاوت از چیزی است که اکنون شاهد آن هستیم و غرب توسعه دهنده آن است.

انسان در تمدن غربی محدود به عالم ماده است

حجت الاسلام رهدار تفاوت تمدن غرب با تمدن اسلامی و قرآنی را در نگاه آنها نسبت به اسلام دانست و اظهار کرد: در تمدن غرب انسان تک ساحتی اما در تمدن اسلامی انسان چند ساحتی است، این یعنی اینکه انسان غربی یک انسانی است که عالم او محدود به یک عالم و آن هم عالم دنیا است.

رییس مؤسسه فتوح اندیشه خاطرنشان کرد: ما دو نوع غیب داریم، یک غیب عالم داریم یک عالم غیب داریم، دنیای مادی غیب عالم را می‌تواند فهم کند اما عالم غیب را نمی‌فهمد، عالم غیب مربوط به ادیان توحیدی و قرآن و شریعت است، انسان قرآنی انسانی چند ساحتی است، حسب آنچه از قرآن برمی‌آید انسان یکی از پیچیده‌ترین مخلوقات خداوند است، بعد از خلقت آسمان و زمین پیچیده‌ترین خلقت مربوط به انسان است.

وی با اشاره به اینکه بنابر روایات خداوند 12 هزار عالم خلق کرده است و عالم دنیا یکی از کوچکترین عالم‌هایی است که خداوند خلق کرده است، تصریح کرد: انسان با همه این 12 هزار عالم ارتباط دارد، سعادت انسان در ارتباط با این 12 هزار عالم رقم می‌خورد.

مفهوم محوری در حیات انسان تمدن قرآنی، سعادت است

حجت الاسلام رهدار با بیان اینکه پیامبر اکرم(ص) رحمت للعالمین هستند، اظهار کرد: ایشان برای همه عوامل مایه رحمت هستند و دستوراتی که ایشان آورده است برای همه این عالم‌ها است، مدیریت انسان مربوط به 12 هزار عالم بسیار دشوارتر است از مدیریت یک انسانی که تنها با عالم ماده و ظاهر مرتبط است، چنین انسانی یک مدیریت ساده و تک خطی دارد در حالی که انسان قرآنی بسیار پیچیده است.

رییس مؤسسه فتوح اندیشه مفهوم محوری در حیات تمدنی انسان قرآنی را مفهوم سعادت و مفهوم محوری در حیات انسان تمدن غربی مفهوم سود و لذت عنوان کرد و گفت: میان این دو مفهوم تفاوت بسیار است، سعادت ممکن است از مجرای درد و ألم حاصل شود، نوعا هم به همین صورت است، انبیا الهی که مقرب‌ترین انسان‌ها در نظام هستی بودند بیشترین دردها و سختی‌ها را متحمل شدند.

وی ادامه داد: سعادت از مسیر ابتلا و بلا رقم می‌خورد، سود و لذت انسان های کوتوله پرورش می‌دهد، آدمهایی که بیش از حد در رفاع هستند آدمهای اندک با قابلیت‌های اندکی هستند که توقعات بسیار دارند، توانایی‌های بالقوه در این افراد معمولا بالفعل نمی‌شود، در حالی که بیشترین ثمر را تاریخ از انسان‌هایی دیده است که در بستر زندگی آب دیده شده و سختی کشیده‌اند.

حجت الاسلام رهدار با اشاره به نعمت و رحمت بودن بلا برای مؤمنان، تصریح کرد: این درحالی است که بلا برای کافران عذاب است، مؤمن با بلای الهی به رشد و کمال و سعادت می‌رسد، امام حسین(ع) دردانه تاریخ و قدسی خداوند است، بیشترین بلا آنهم در وجه جمعی آن هم در زمان فشرده بر ایشان آمده است، چرا که قرار است بیشترین نتیجه را خداوند از امام حسین(ع) بگیرد و به همین دلیل اعظم بلایا را خداوند به امام حسین(ع) اهل بیت ایشان و یاران ایشان هدیه داد.

مسیر سعادت از بستر ابتلا و بلا عبور می‌کند

رییس مؤسسه فتوح اندیشه یکی از منازل سالکین را بلا عنوان کرد و گفت: بنابر روایات مؤمن اگر در چهل روز مبتلا به بلا نشود باید به ایمان خود شک کند، خداوند اجازه نمی‌دهد مؤمن بدون بلا زندگی کند، خداوند برای مؤمن دائما بلا نازل می‌کند چون می‌خواهد رشد کند، سعادت از بستر ابتلا و بلا می‌گذرد.

وی ادامه داد: تمدنی که انسان غربی طراحی کرده است بر مبنای مدیریت سیگنال‌های سود و لذت است، انسان غربی تمدن تعریف کرده است که در مجرای سود است و مدیریت این تمدن در تلاش است تا سینوس لذت را در زندگی انسان مدیریت کند، لذا تمام ابزاری که خلق می‌کند، تمام ادبیاتی که دارد و تمام عالم‌های خردی که خلق می‌کند عالم تولید لذت است و این لذت‌ها به تعبیر امام علی(ع) بسیار کوتاه و بلا و امتحان و جوابی که انسان باید برای آنها بدهد بسیار طولانی است.

حجت الاسلام رهدار با بیان اینکه هزاران لذت را در زندگی تجربه کرده‌ایم، اظهار کرد: آنچه ما در زندگی داریم اتفاقا خروجی سختی‌ها است، خروجی این سختی‌ها برای ما مانا بوده است و آنچه که ما داریم معلول این سختی‌ها است، زحمت‌ها و سختی‌های ما برای ما ماندگاری دارد./1304/پ202/ب1