فدایی اسلام

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، 27 دی ماه 1334 یادآور اتفاقی تلخ در تاریخ مبارزه برای حاکمیت اسلام در ایران است؛ در سحرگاه این روز یک روحانی جوان به همراه سه تن از یارانش توسط رژیم پهلوی به جوخه اعدام سپرده شدند.

این روحانی جوان سید مجتبی میرلوحی معروف به نواب صفوی بود، فرزند جنوب شهر تهران؛ همان کسی که وقتی فرمان آتش دشمن را شنید و خود را در آستانه شهادت دید، شروع به اذان گفتن کرد و با فریاد الله اکبر یکبار دیگر راه و مرام خود را یادآور شد و گلوله های رژیم پهلوی را به جان خرید.

سید مجتبی نواب صفوی رهبر جمعیت فدائیان اسلام، تنها سی سال در این دنیا نفس کشید؛ اما تأثیر نفس گرم او را در کلام شخصیت هایی همچون حضرت آیت الله سید علی خامنه ای می توان جست و جو کرد؛ رهبر انقلاب در این خصوص می فرماید: اولین جرقه‌های انگیزش انقلابی به وسیله نواب در من به وجود آمد؛ سلام بر آن پيشاهنگ جهاد و شهادت در زمان ما.

این روزها که غم از دست دادن عمار انقلاب علامه مصباح یزدی بر سینه دوستدارنش سنگینی می کند، سخن گفتن از مبارزه فرهنگی و سیاسی نواب صفوی دل نشین‌تر و ملموس‌تر است؛ شجاعت، بی پروایی و عدم ملاحظه اشخاص در بیان و عمل به حق ویژگی مشترک این دو مبارز خستگی ناپذیر بوده است.

نواب صفوی وقتی توهین و نظرات گمراه کننده احمد کسروی در خصوص تشیع را مشاهده کرد، نتوانست آرام بنشیند و مبارزه علمی خود را با کسروی آغاز کرد. از نجف به ایران آمد؛ سخنرانی ها عمومی در تهران و آبادان به پا کرد و حتی طی جلسات مستقیم به مناظره با کسروی پرداخت و از سوی او تهدید شد؛ اگرچه این تلاش ها در اصلاح افکار جوانان تأثیر فراوانی داشت اما در کسروی مؤثر نیفتاد و نهایتا نواب صفوی تصمیم به حذف فیزیکی او گرفت؛ تصمیمی که با پشتوانه ارتداد کسروی و با اجازه مراجع وقت همراه بود.

عملگرا بودن ویژگی شخصیتی مهمی است که نواب صفوی را از دیگر کنشگران و متفکران اسلامی جدا می کند؛ شخصیتی که در حال راه رفتن شعار می داد و منبر به پا می کرد؛ او با اجرایی ساختن تئوری هایش در حقیقت میزان عملی بودن راه حل خود را به دیگران اثبات می کرد. اجرای دستورات اسلام، امر به معروف و نهی از منکر، دفاع از اسلام در برابر هجوم دشمنان، اتحاد مسلمین، ایجاد رعب در دل دشمنان اسلام و برکناری و مجازات مسؤولان فاسد از جمله اصول اساسی اوست که در کتاب هایش جلوه گر شده است.

کتاب جامعه و حکومت اسلامی که در سال 1329 توسط سید مجتبی نواب صفوی نگاشته شده نشان می دهد که او در کنار شور و حرارت انقلابی، به دنبال یک حرکت ریشه ای برای ایجاد و تثبیت حکومت اسلامی بوده است؛ این کتاب ایدئولوژیک پاسخ شبهاتی است که حرکت شهید نواب صفوی را تروریستی معرفی می کنند.

شهید نواب صفوی خود را محصور در حصار ایران نمی دید و برای برقراری وحدت میان مذاهب اسلامی در طول عمر کوتاه ها خود سفرهای هدف‌مندی به مصر و اردن داشت؛ نواب در مصر با خیل عظیم اساتید دانشگاه، دانشجویان، دانش آموزان و اقشار مختلف مردم رو به رو شد و با حرارت خاصی از ضرورت وحدت میان مسلمانان بر علیه استکبار سخن گفت؛ به گونه ای جمعیت چند هزار نفری یک صدا شعار می دادند که «القرآن دستورنا، الرسول زعيمنا، الموت فى سبيل الله اسمى امانينا و نواب صفوى ضيفنا» قرآن قانون اساسى ما است، پيامبر رهبر ماست، مرگ در راه خدا، بهترين آرزوى ماست و نواب صفوى ميهمان ماست.

چنانچه دوست دارید بیشتر در مورد این فدایی اسلام بدانید؛ ما این هفت کتاب که همگی توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ شده است را به شما پیشنهاد می کنیم:

یک. سید مجتبی نواب صفوی؛ اندیشه ها مبارزات و شهادت او

دو. جوان ترین رهبر( زندگی داستانی شهید نواب صفوی)

سه. رهبری به نام نواب

چهار. نواب؛ اسطوره مهر

پنج. مجموعه مقالات همایش بزرگداشت پنجاهمین سالگرد شهادت نواب صفوی و فداییان اسلام

شش. یادواره شهید نواب صفوی

هفت. خاطرات نیره سادات احتشام رضوی (همسر شهید نواب صفوی)

/1350/ی704/ف