مدیر حوزه های علمیه خواهران:
خواهران طلبه با ورود مجاهدانه به میدان پژوهش، تمدن‌ساز و تاریخ‌ساز باشند
مدیر حوزه های علمیه خواهران گفت: اگر طلاب خواهر مجاهدانه وارد میدان فعالیت‌های پژوهشی شوند و حقیقتاً خود را به خدا بسپارند، دور نیست که تمدن‌ساز و تاریخ‌ساز شوند.
به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت پور پیامی به مراسم اختتامیه سومین دوره جشنواره استانی علامه حلی حوزه های علمیه استان ایلام ارسال کرد که متن پیام به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و ادب دارم خدمت عزیزانم در استان ایلام، برادران و خواهران طلبه، اساتید محترم و مدیران و برنامه‌ریزان حوزه‌های علمیه خواهران و برادران در آن استان سرافراز.
خوشحال هستم که از این طریق می‌توانم محضر شما عرض ادب و احترام داشته باشم و به جمع پژوهشگران آن خطه وارد شوم.
ابتدا به فرزندان عزیزمان و خواهران و برادرانم که حائز رتبه‌های پژوهشی شده‌اند، تبریک عرض می‌کنم؛ آرزو می‌کنم که این پیروزی و این معرفی و چهره شدن شما در استان، فرصتی را برای توجه هر چه بیشتر شما به استعدادها و ظرفیت‌هایتان فراهم کند.
خیلی از ما گاه از داشته‌ها و توانایی‌های خود مطلع نیستیم؛ این المپیادها و این جشنواره‌ها فرصتی را فراهم می‌کند تا بدانیم که خدای متعال چه ظرفیتی را در ما ایجاد کرده است؛ قدر آن را بدانیم و از آن بهره ببریم.
آنچنان که به اطلاع حقیر رساندند، در آن استان عزیز و در جشنواره این دوره که سومین برنامه اختتامیه آن در حال اجرا است، مجموع هشت نفر از برادران عزیزم حائز رتبه پژوهشی استانی شدند و 9 نفر از خواهران محترم ما، حائز رتبه‌های استانی اعم از مقام‌های اول تا سوم و شایسته تقدیر.
خوشحال هستم که ظرفیت مناسبی از آن استان از بین طلبه‌ها به امر پژوهش پرداخته‌اند؛ 128 فرزند طلبه ما، سعی کرده‌اند که در این مسابقه خود را نشان دهند، همچنان که 75 نفر از دخترانمان تلاش کردند که در این هماوردی استانی توانایی‌های خودشان را در معرض داوری داوران قرار بدهند.
جمعی نزدیک به دویست نفر از خواهران و برادران در استان محرومی مانند ایلام نشان از این دارد که بحمدالله استعدادهای ارزشمندی در آن استان آمادگی دارند تا حلال مشکلات فکری و حلال مشکلات فرهنگی، حلال مشکلات دینی مردمشان بشوند.
فرزندان من، دختران من، خواهران و برادران، اساتید محترم به این نکته توجه داشته باشید که رشد هر کس زمانی اتفاق می‌افتد که در برابر مسئله قرار بگیرد و تلاش کند تا آن مسائل را حل کند؛ سرعت رشد افراد، سرعت رشد گروه‌ها، سرعت رشد مدارس، سرعت رشد استان‌ها هنگامی است که خود را در برابر مسائلی که در پیرامونشان می‌گذرد و به آن‌ها مربوط می‌شود مسئول بدانند؛ دست به اندیشه و تفکر بزنند، ابعاد سؤال را به خوبی بررسی کنند، برای رفع ابهام‌ها و معضلاتی که پیش آمده است چاره اندیشی کنند.
کسانی که وقت خود را صرف این امور کنند به طور طبیعی در نقطه بلوغ و در نقطه رشد سریعتر خود را خواهند دید و اما کسانی که صرفاً منتظر باشند که دیگران مسائل را حل کنند و آن‌ها این مسائل را بازخوانی و بازگویی کنند، سرعت رشد این‌ها بسیار اندک است و هیچ گاه شهد شیرین فقاهت و شهد شیرین اجتهاد را نخواهند چشید.
آن‌هایی که متفکرانه با مسائل حوزه زندگی ارتباط برقرار می‌کنند، امید داشته باشند که جزو اول افرادی باشند که در مستوای فقاهت، در مستوای اجتهاد، در هر یک از شئون و علوم اسلامی قرار بگیرند و این مسئله با عظمتی است.
اعتلا و بزرگی استان‌ها، اعتلا و بزرگی تمدن‌ها، مرهون اندیشورانی است که نشستند و در قطعه‌ای زمان، در نقطه‌ای از مکان مسائل پیرامون خود را به خوبی شناختند و برای حل آن تلاش کردند.
تصور نفرمایید که برای اینکه بتوانید نقش بایسته‌ای را در تمدن اسلامی ایفا کنید، حتماً باید از محیط خودتان خارج شوید؛ خدای متعال پیامبر عزیز ما را در نقطه‌ای انتخاب کرد که به تعبیر حضرت علی (ع) «و انتم یا معاشر العرب، علی شر دینٍ و علی شر دار، خداوند پیامبر را در بین شما فرستاد و شما ای گروه عرب، بدترین زندگی و بدترین آیین را داشتید».
خود قرآن درباره مردم پیرامون پیامبر از تعبیر مردم بی‌سواد، ناخوانا و نانویس و از مردمی که و فی ضلال مبین، کاملاً در گمراهی بودند یاد می‌کند.
پیغمبر را بین مناطق دارای تمدنی مانند مصر، یمن، ایران، روم نفرستاد؛ پیامبر در نقطه‌ای کار را شروع کرد که به ظاهر هیچ امیدی برای رشد و ارتقاء و سرعت‌گیری بر دیگر تمدن‌ها نبود.
پیغمبر از آنجا شروع کرد؛ دغدغه‌مند مردمش بود؛ نگران مسائل مردمش بود و برای حل آن‌ها لایق شد که افاضات الهی را دریافت کند، وحی الهی را دریافت کند؛ خود توانست جریان گسترده فرهنگی و علمی را برپا کند؛ خیمه تعلیم و تربیت را به پا کند و لذا شد عربستان و آن منطقه حجاز آنچه که شد و چیزی نگذشت که منطقه حجاز توانست چهار تمدن دیگر را در استخدام خودش قرار دهد؛ تمدن ایران، تمدن رم، تمدن مصر، تمدن یمن، همه این‌ها زیر چتر تمدن حجاز قرار گرفت.
نکته مهم این بود که این تمدن‌ها سر سفره تمدنی نشستند که از قرآن وام گرفت و امروز قرآن دست شما است؛ امروز سنت دست شما است؛ امروز تجربه دیرینه چندین قرنه، تلاش‌های اسلامی دست شما است.
پس باز هم می‌توان تمدنی بزرگ در همان منطقه محروم را به مدد تلاش شما مشاهده کرد و انتظار داشت؛ بنده معتقد هستم که در راه فعالیت‌های پژوهش که الان فرصت نیست از تجارب اندک خودم در این باره با شما سخن بگویم، اگر شما مجاهدانه وارد میدان شوید و حقیقتاً خود را به خدا بسپارید، دور نیست که شما تمدن‌ساز باشید، دور نیست که شما تاریخ‌ساز باشید.
فقط خواهشم از شما این است که:
همت بلند دار که مردان روزگار
از همت بلند به جایی رسیده‌اند
همت‌ها را بلند بدارید، عزمتان را قوی کنید و از خدا یاری بخواهید که «من جاهد فینا لنهدینهم سبلنا و ان الله لمع المحسنین»، نیکوکار باشید و نیکوکاری شما این است که چیزی را که دارید، با شرافت تمام، با اخلاص تمام برای دین و برای خدا خرج کنید و از خدا بخواهید که شما را یاری کند؛ سرتان را به خدا بسپارید و دلتان را به خدا بسپارید، دلتان را به این راه بسپارید و منتظر باشید که عنایات الهی شامل حالتان شود.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
ارسال نظرات