روزه داری، میدان تمرین پاکسازی جسم از امراض و تزکیه روان از مفاسد اخلاقی

حجت الاسلام والمسلمین محمود ابوترابی، مدیر حوزه علمیه مازندران در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مازندران، یکی از اساسی‌ترین اهداف تشریع حکم روزه را پرورش روحیه تقواپیشگی مردم جامعه دانست و گفت: تقوا با عنایت به معنای لغوی ریشه آن، سپر به دست گرفتن و در مواجهه با دشمنان، هوشیارانه به مبارزه و دفاع برخاستن است.

وی با بیان این که از منظر قرآن اهل تقوا کسانی هستند که با بصیرت الهی همواره در حال آماده باش و بیداری قرار دارند، افزود: انسان با تقوا دشمن تسویل‌گر درون و تزیین‌گر قسم خورده بیرون را خوب شناخته‌ که لحظه‌ای خواب نداشته و از فریب و حمله در این جهاد اکبر آرام و تعطیلی ندارند.

استاد حوزه علمیه مازندران ادامه داد: در سایه تقوا، حالت خود کنترلی و مراقبه درونی تقویت شده، بر قوای ادراکی و تحریکی، بینشی و گرایشی نظارت پیوسته‌ای جاری می‌شود؛ بدین سبب از زبان و چشم و گوش آنان اعمال سعادت بخش و «بهشت ساز» صادر شده و از هر آن چه موجب خسارت و شقاوت و «جهنم آفرین» باشد؛ گریزانند.

حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی در ادامه سخنان خود به تأثیر گذاری روزه داری بر معنویت و روحیه طهارت گرا اشاره کرد و گفت: در فرهنگ قرآنی یاد قیامت یکی از مبانی اعتقادی بسیار تأثیرگذار در ابعاد مختلف از جمله در تعاملات اجتماعی و اقتصادی و اخلاقی است.

وی با اشاره به این که روزه حتی در حدّ گرسنگی و تشنگی جسمانی، نه تنها اصل یاد قیامت را بلکه برخی ویژگی‌های آن را در دل و جان زنده کرده و بر رفتار این جهانی افراد جامعه تأثیر می‌نهد، بیان داشت: این رمز تحول آفرینی روزه از مَعبَر یاد قیامت است.

استاد حوزه علمیه مازندران با بیان این که یکی از مسایلی که بسیار بر روزه داران تأکید می شود، کمک و همدردی به فقرا در ایام ماه رمضان است، گفت: یکی از اصلی ترین اثرات این ماه فهم فقرا و نیازمندان عنوان شده است.

وی با بیان این که از نتایج بارز روزه برانگیختن حس همدردی نسبت به مستمندان و همنوعان تنگدست است، بیان داشت: آنان که زندگی آسوده ای دارند و رنج فقیر و طعم گرسنگی را نچشیده اند، ممکن است از حال مستمندان غافل بمانند و روزه وسیله ای است که آنان را از غفلت می رهاند و رنج مستمندان را با یاد آنان می آورد تا به دستگیری فقیران همت گمارند و به درد دل آنان برسند.

حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی با اشاره به این که به احسان، اطعام و انفاق به مستمندان در ماه مبارک رمضان بسیار سفارش شده است، گفت: از سویی دیگر گرسنگی و تشنگی روزه موجب درک رنج مستمند می گردد و بدین ترتیب ثروتمند به فقیر نزدیک می شود و احساس ها رقت می یابد و احسان و انفاق فزونی می گیرد و جامعه کمک به همنوع را می آموزد.

استاد حوزه علمیه مازندران ادامه داد: رمضان به همین جهت ماه مواسات نامگذاری شده تا مسلمانان به احسان نسبت به هم بپردازند و با تمرین بر این صفت ارزنده انسانی جامعه را از حقد و کینه برهانند و برادروار در کنار هم از نعمت های الهی بهره بگیرند.

وی با بیان این که روزه عمل ساده ای نبوده و تنها گرسنگی و تشنگی مایه بوجود آمدن حقیقت روزه نیست، ادامه داد: بلکه روزه بزرگترین میدان تمرین برای پاکسازی جسم از امراض گوناگون و تزکیه روان از مفاسد اخلاقی و منور کردن دل به نور خدا است.

حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی ادامه داد: با چنین روزه ای روزی فراوان می گردد، و اجتماع سالم گشته و آدمی در پیشگاه حق کسب آبرو می کند و در جهان بعد از بهشت بهره مند شده و از عذاب جهنم دور خواهد ماند.

استاد حوزه علمیه مازندران با بیان این که بسیاری از کدورت ها و ناهنجاری های اجتماعی، به ویژه در ارتباطات ناسالم با دیگران، ریشه در خودپرستی و خودشیفتگی دارد، گفت: با روزه داری، فرد روزه دار از پیله خودپرستی خارج شده و پروانه وار گرد دیگر دوستان نیز خواهد گشت و زمینه های پدیدآیی ارتباطات سالم و سودمند را فراهم می سازد./950/