وزیر کاهش جمعیت بعد از ابلاغ سیاست های کلی جمعیت کجاست؟

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علی گودرزی، دبیر سابق قرارگاه جمعیت و مدیر ستاد برنامه ملی جمعیت قرارگاه فرهنگی اجتماعی بقیه الله الاعظم (عج)، طی یادداشتی به آسیب شناسی فعالیت های فرهنگی حول موضوع افزایش جمعیت پرداخت.

امام خامنه ای دام عزه العالی:

مسئله‌ی جمعیّت یکی از خطراتی که وقتی انسان درست به عمق آن فکر می‌کند، تن او میلرزد ... مسئله‌ی جمعیّت را جدّی بگیرید؛ جمعیّت جوان کشور دارد کاهش پیدا می‌کند. یک جایی خواهیم رسید که دیگر قابل علاج نیست. یعنی مسئله‌ی جمعیّت از آن مسائلی نیست که بگوییم حالا ده سال دیگر فکر می‌کنیم؛ نه، اگر چند سال بگذرد، وقتی نسل‌ها پیر شدند، دیگر قابل علاج نیست.

سالروز ابلاغ سیاست های کلی جمعیت توسط امام خامنه ای بهانه ای برای نام گزاری این روز بنام روز ملی جمعیت شده است و به نظر می رسد، این روز بهترین فرصت برای انجام فعالیت های ویژه ذیل همان سیاست هاست.

علیرغم تمامی تلاش ها و مجاهدت های مخلصانه مع الاسف اشکالات و آسیب های قعالیت های فرهنگی ذیل سیاست های مربوطه باعث شده است که مدعیان این عرصه فرهنگی و اجتماعی نتوانند متناسب با نیازها و توقعات امام خامنه ای دام عزه العالی موثر باشند.در یادداشت پیش رو برخی آسیب هایی را خواهیم گفت که به نوعی باعث وضعیت موجود و عدم پیشروی متناسب با توقعات امام جامعه شده است که با رفع آنها میتوانیم گام های موثرتری در این زمینه برداریم:

1.اولین اشکالی که به نظر نگارنده می رسد این است که:همه عرصه ها و موضوعات فرهنگی، دچار نوعی سروصداهای گزارش محور هستند اما مسائل مهم، استراتژیک و راهبردی را باید از این آسیب ها دور نگه داشت و از لوگوبازی یا گدایی لوگو در برنامه های این بخش خودداری نمود و الا با توجه به مسیر سخت پیش رو و موانع موجود بر سر راه فرزندآوری خروجی این کارهای گزارشی بدون اثر را نمی توان در کف جامعه مشاهده نمود.

2.برگزاری جلسات متعدد اگر چه خوب و بسیار قابل تقدیر است اما استفاده از عناوین خاص منزجر کننده و غیر کارشناسی با مخاطب خاص و سروصداهای خبری، ولی بدون بیننده و شنونده لازم هم یکی از آسیب های بسیار مهم این عرصه شده است.لازم است فعالان این حوزه به دور از فضاسازی های غیر موثر(شبیه به آنچه در عرصه های سیاسی وجود دارد) به دنبال اثرگزاری روی مخاطب باشند تا گزارش های بی اثری که امام جامعه در جلسات خصوصی و عمومی از این جنس گزارشات بدون اثر واقعی ابراز نگرانی کرده اند.

3.تولید محتوا به نوعی در این عرصه متوقف شده است و محتواهای کنونی به نوعی تاریخ مصرف گذشته شده اند و یا کافی نیستند و لازم است مجموعه های علمی و دانشگاهی و حوزه به وظیفه خود در این عرصه عمل کنند.

4.یکی دیگر از آسیب های این عرصه حضور افراد غیر متخصص و غیر آکادمیک در رووس و میدان های پیش روی این موضوع است، به نوعی که برخی متولیان حوزه افزایش جمعیت به شدت با حوزه های علمی این بحث بیگانه اند و بعضا از تعاریف اولیه این بحث بی بهره و یا کم بهره اند.

5.یکی دیگر از مشکلات در این عرصه غیر عامل بودن متولیان این حوزه است و به نوعی برخی افرادی که سردمدار این مساله هستند الگوهای نامتناسبی برای فرزندآوری را در خانواده خود تجربه نمودند و مردم وقتی این فراخوان به افزایش را می بینند و نگاهی به خانواده های منادیان می کنند دچار تردید می شوند و توجیهاتی همچون ناباروری هم دیگر خریداری ندارد.البته در این میان معدود افرادی هم هستند که علاوه بر تبلیغ و مجاهدت در عرصه های فرهنگی این موضوع، الگوهای متناسبی برای جامعه محسوب می شوند و جا دارد از این افراد هم تقدیر نمود.

6.رقابت سیستم های حاکمیتی با مجموعه های مردمی و جوشش های مردمی یکی بدترین معضلات فرهنگی در تمامی موضوعات است که بعضا شاهد آن هستیم، یعنی نهادی حاکمیتی که باید حامی مجموعه های مردمی باشد خودش دنبال جلب حمایت از مجموعه های مردمی برای انجام یک فعل است و این یعنی فاجعه ...

7.اشکال هفتم اینکه: ابتدای شروع هر موضوعی غربت حاصل از شروع، مانع ورود انگیزه های غیرالهی است اما وقتی تنگه احد و غنیمت و قانون و ... پیش آمد باید مراقب بود انگیزه های غیرالهی و مادی را، دور کرد و الا به مانند مساله عفاف و حجاب که آسیب های اینگونه ای و غنیمت محور را داراست همین مساله هم دچار اشکالات عدیده ای خواهد شد.نباشد که عده ای بیکار، بی پول و بی هویت به طمع غنیمت و هویت وارد این موضوع شوند و این عرصه را هم آلوده به انگیزه های غیرالهی نمایند که اثرگزاری را به حداقل ممکن خواهند رساند.(این گزینه بیشتر به عنوان یک هشدار برای فعالان است و نه آسیب موجود)

8.یکی دیگر از آسیب های این عرصه عدم برخورد با مجموعه ها و افراد ضدجمعیتی است که متاسفانه با پول بیت المال و با برند های حاکمیتی مشغول به ایجاد زیرساخت های ضد جمعیتی هستند.لازم است نهادهای امنیتی این مجموعه ها را رصد و پیگیری کنند و در صورت نیاز به مجموعه های قضایی معرفی کنند و برخورد لازم با آنها صورت پذیرد.در تمامی کشورها مساله جمعیت جزو مسائل راهبردی و امنیتی آن کشور محسوب می شود و در ایران هم باید این مساله از مسایل مهم و راهبردی تلقی گردد و دائم توسط نهادهای مربوطه رصد و پیگیری صورت پذیرد.

9.عدم ورود پیشکسوت های کاهش در عرصه های افزایش به نوعی این تلقی را ایجاد می نماید که هنوز عده ای که پیگیر سیاست کاهش بودند بعد از ابلاغ سیاست های افزایش، پیگیر افزایش نیستند و این درصورتی است که توبه از مسیر گذشته توسط مسئولین این بخش نیاز به جبران عملی دارد که بدین وسیله فعالان حوزه جمعیت از جناب آقای دکتر مرندی (وزیر کاهش جمعیت)انتظار دارند که همانگونه که در مساله کاهش نقش آفرین بوده اند در مساله تشویق به افزایش جمعیت هم نقش آفرینی جدی نماید.