گاندو، روایت زیاده خواهی استعمار

تاریخ چند هزار ساله این سرزمین خوشی و ناخوشی های زیادی به خود دیده است؛ روزگاری تخت جمشیدش آتش گرفت و از آن روز افتخاری شد برای یونانیان و غربی ها هنوز به شکست پارسیان افتخار می کنند.

بیابانی در یونان محل یک نبرد باستانی است که ایرانیان در آن شکست خوردند و همان بیابان محل روایت این نبرد است.

قوم افغان که هیچگاه دولتی نداشتند و کشورشان را هم انگلستان برایشان ساخته به تصرف اصفهان در عهد صفوی افتخار می کنند و برای خود تاریخ ساختند.

ترکمنستان هم که تکه ای جدا شده از خراسان کهن است برای خود تاریخ ساخته که ترکمن در برپایی چند امپراطوری بزرگ تاریخ نقش اصلی را داشتند.

اما انگار ماهم فراموش کردیم پس از تصرف اصفهان توسط محمود افغان نادرشاه افشار ظهور یافت که هند را فتح کرد.

نابغه نظامی که مسیر حرکتش برای تصرف هند الگوی حرکت تهاجمی شد و دول غربی در قرون بعد از مسیر نادرشاه افشار برای لشکر کشی به هند الگو گرفتند.

یا وقتی تخت جمشید و هخامنشیان سقوط کردند اما اشکانیان مرزداران بزرگی شدند که هیچگاه اجازه لشکر کشی به غربی ها را ندادند.

یا وقتی خسرو پرویز همه غرب و کلیسا را تحقیر کرد و همه سرزمین هایی که آن دوران اسمش شرق بود را فتح کرد و به نزدیکی اروپا رسید.

قطعا ظلم پادشاهان گذشته و زیاده خواهی و کشورگشایی برای ما افتخار ندارد اما در این جنگ تمدنی که غرب همواره ایران و اعراب را رقیب تمدنی خود می داند مقاطعی که در تاریخ تحقیر شدند برای ما افتخار است.

بیش از دو قرن است که انگلستان هیچگاه بی خیال ایران نبوده. چه آن زمانی که هند را استعمار کرده بود و برای تشکیل سپر جغرافیایی ولایت هرات را از ایران جدا و با کابل یکی کرد و یک کشور به نام افغانستان تشکیل داد تا جلوی روس ها را بگیرد.

اعراب را چند تکه کرد تا با درگیری داخلی هیچگاه نتوانند خطری برای غرب داشته باشند.

همین بلا را هم با جدا کردن ایرانی ترین بخش ایران یعنی هرات بر سر ما آورد. بحرین را که قصه ای پرغصه دارد و همچنان فارسی زبان های زیادی در آنجا زندگی می کنند از کشور ما جدا کرد.

حال که انگلستان دیگر در تراز یک ابرقدرت نیست و به قول جک استراو "تنها کشوری که تصور می کند انگلستان همچنان ابرقدرت است ایران است" چون ما به خوبی از جنایات آن ها حداقل برای مردم خودمان روایت نکردیم.

هیچگاه نگفتیم که بوشهر را تصرف کردند و گروگان گرفتند تا شاه قاجار هرات را تسلیم کابل کند، و توافق پاریس بین ایران و انگلستان بسته شد نه شاه کابل.

هیچگاه نگفتیم اولین چاه نفتی که در ایران گشوده شد الان در خاک عراق است چون مرز این دو کشور را انگلستان تعیین کرد. مرزی که دعوا پیش بیاورد و به جنگ هشت ساله منتهی شد.

سریال گاندو تلاشی مغتنم برای روایت زیاده خواهی های روباه پیر است.

همیشه در تاریخ کسانی بودند که برای حفظ سرزمینشان جلوی اجنبی بایستند اما گاه رهبر و مدیری مقتدر نداشتند تا با اقتدا به او توان مقابله با دشمن را در خود ببینند.

سریال گاندو روایت همه کسانی است که جرأت ایستادگی را دارند و همین جرأت و جسارت است که برگ برنده آن ها است.

همینجا از همه کسانی که در واقعیت این سریال برای بازگرداندن عزت پایمال شده این سال ها و مبارزه با عناصر منفعت طلب داخلی از جان و دل مایه گذاشتند تشکر می کنیم و از داشتن نیروهایی هشیار و خستگی ناپذیر در پیشگاه الهی شکر و سپاس می گوییم.