چرا «نخبگانِ خارج از دولت»؟

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، این روزها فضای سیاسی کشور با روی کار آمدن دولت جدید شاهد تحول و تغییرات شگرفی است؛ از انتخابات گرفته تا مراسم تنفیذ و تحلیف و تا رأی آوری وزرای پیشنهادی آیت الله رئیسی.

اما در میان همه عزل و نصب‌ها، دیدار هیأت دولت جدید با رهبر انقلاب دربردارنده نقشه‌ی راه و پیام‌های آشکار و مهمی برای تیم آیت الله رئیسی است. این که وزرای تازه نفس چه مقدار می‌خواهند از آن سخنان و اوامر در سطح شعار یا عمل بهره بگیرند بی‌تردید نیازمند فرصت بیشتری است؛ اما حرکت‌های آغازین وزرا نیز نشان می‌دهد در فضای کدام خط و ربط‌ها سیر می‌کنند و نسبت به همه‌ی گروه‌های سیاسی چه دیدگاه و کنشی دارند؛ اینجاست که سعه صدر و کلان‌نگری‌های مدیریتی، کارکرد خود را برای تغییرات عمقی‌ و اندیشمندانه‌تر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بروز می‌دهد.

رهبر انقلاب در جمع هیأت دولت سیزدهم بر دو محور اساسی «عقلانیت» و «بهره‌گیری از نخبگانِ خارج از دولت» تأکید کردند و فرمودند: «یک نقطه‌ی مهم در باب تحوّل، استفاده‌ی از خِرد جمعی است و تکیه‌ی بر عقلانیّت که استفاده بشود. از نخبگان خارج از دولت استفاده کنید؛ هر جایی که میتوان از نظر یک نخبه‌ای [استفاده کرد] -بحث جناحهای سیاسی و امثال اینها را بکل در این قضیّه کنار بگذارید- از نظر نخبه‌ها هر چه میتوانید استفاده کنید، و نگاه نکنید به اینکه حالا او وابسته‌ی به یک جناحی است که شما قبول دارید یا ندارید...»

حال، چرا رهبر انقلاب به صراحت از «نخبگانِ خارج از دولت» نام بردند؟ و چرا با قیدِ «به کل»، دولت جدید را از اتخاذ سمت‌و‌سوهای جناحی در مواجهه با نخبگان برحذر داشتند؟ در این باره باید گفت؛ «نخبگان» از آن رو که بین مسائل جامعه، حاکمیت و نهاد دانش در تردد هستند، منبع وثیقی از داده‌ها و دلسوزی‌ها و فرصتی برای دولتمردان به شمار می‌آید؛ بنابراین اقدام عملی توصیه‌های رهبر انقلاب و تصمیم‌های نخبگان‌محور، دولت رئیسی را روی ریل «خردجمعی» و «عقلانیت» نگاه می‌دارد.

علی اسفندیار