وحدت امت اسلامی مایه رشد و تعالی دنیای اسلام

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، حفظ و حفاظت از کیان جامعه اسلامی امری ضروری و غیرقابل انکار در سیره معصومین علیهم السلام است، تاریخ زندگانی پیامبر و امیرالمومنین گویاترین شاهد براین ماجرا است، امیرالمومنین (ع) به عنوان تربیت‌یافته مکتب نبوی، یکی از مصداق‌های کوشا در ایجاد انسجام اسلامی است؛ چراکه زندگی آن حضرت مملو از فداکاری‌ها و گذشت از حق خود به‌خاطر دستیابی به این اصل مهم است و مهم‌ترین عاملى که سبب شد حضرت پس از قضیه سقیفه از اقدام نظامى علیه خلفا امتناع ورزد مصلحت حفظ نظام اسلامى بود، تا در سایه آرامش سیاسى و پرهیز از تفرقه، ریشه نهال نوپاى حکومت اسلامى استوار گردد همچنین همکارهای مشورتی امام علی (ع) به خلفاء و سران حکومت اسلامی در خلال سکوت بیست و پنج ساله حضرت نمادی از وحدت جهان اسلام و مسلمین در راستای حفاظت از بدنه جهان مسلمین و پیشرفت و گسترش دین مبین اسلام است، امام (ع) در فرمایشات خود به دلایل سکوت خود اشاره کرده اند" سکوت من حساب شده بود، من از دو راه، آن را که به مصلحت اسلام نزدیک‌تر بود انتخاب کردم" همچنانکه در سیره پیامبر اعظم (ص) نیز وحدت و انسجام بخشی به چشم می خورد.

پس از هجرت پیامبر اکرم (ص) به شهر یثرب و تشکیل حکومت اسلامی، نبی مکرم اسلام به دنبال ایجاد پیمان نامه های صلح با یهودیان یثرب در راستای حفظ بنیان اسلام انجام شد.

پیغمبر خاتم (ص) در اوایل حکومت خویش در مدینه، سه پیمان را منعقد کرد که تأثیر بسزایى در تقویت پایه‏هاى حکومت حضرت داشت، پیمان اول با مردم مدینه اعم از مسلمان و غیر مسلمان، که یهودیان داخل شهر را نیز شامل مى‏شد، و پیمان دوم پیمان برادرى میان مسلمانان، اعم از مهاجرین و انصار، بود. در ماده اول پیمان عمومى ساکنان مدینه به آزادى اهل شهر در انتخاب مذهب تصریح گردیده و بر وحدت همه ساکنان مدینه، اعم از مسلمان و یهودى، در برابر دشمنان تأکید شده بود.

از همان صدر اسلام پیامبر و جانشین صالح ایشان امیرالمومنین با سختار شکنان وحدت مخالف بوده و برخورد می کردند، مثلا در عصر پیامبر پس از صلح حدیبیه پیامبر مسلمان فراری و پناهنده را به اهالی مکه پس فرستاد تا در سایه این حرکت وحدت به وجود آمده از میان نرود، همچنین امیرالمومنین نیز با وحدت شکنان  جاهل و خرافاتی همچون خوارج مخالفت می کردند، اتحاد و وحدت از ضروریات جامعه نوپای اسلام بود و تایج ثمربخشی همچون فتح مکه را در پی داشت.

رویه وحدت حتی  پس  از امام علی (ع) در عصر خلافت امام حسن بن علی (ع) نیز ادامه دار بود تا اینکه معاویه و بنی امیه برسرکار آمدند و به بهانه های واهی شیعیان که از برجستگان اسلام نیز بودند را شکنجه و یا به قتل می رساندند، امروزه نیز کشورهایی نظیر عربستان که راه بنی امیه را طی می کنند خلاف سیره پیامبر یعنی حفظ وحدت جهان اسلام قدم برمی دارند.

وحدت پیامبر و معصومین در راستای اعتلاء جهان اسلام بود چنانکه پس از قدرت گرفتن مسلمانان و عهد شکنی یهودیان یثرب و خیبر و فدک دیگر تفاهم نامه ای امضاء نگردید و اینکه حضرت آن ها را از دیار مسلمانان نیز اخراج کردند، متاسفانه عادی سازی روابط برخی دولت های عربی همچون دولت سعودی با اسرائیل نشانه ای از تفاهم نامه های پیامبر با یهودیان را ندارد، چرا که امروز اگر همۀ کشورهای مسلمانان فارغ از سنی و شیعه دست در دست هم گذاشته و به فرموده قرآن که وعتصموا بحبل الله گوش بسپارند، قدرت اسلام آنقدر عظیم و فراگیر خواهد شد که هیچ دشمنی قصد تجاوز به کوچکترین نقطه از مرز اسلامی را در سر نپروراند، اما صد حیف که مواضع احمقانه سیاسی دولت سعودی و همفکرانشان به جای وحدت مسلمین به فکر تفرقه در بین جهان اسلام و تفرقه اندازیث بین شیعه و سنی می باشند.

از طرف دیگر در میان برخی شیعیان نیز موضوعی به نام رفع القلم یا مراسم نهم ربیع الاول برگزار می شود که آن نیز بر ضد وحدت بوده و دست کمی از عملکرد وهابیت و دولت سعودی را ندارد چرا که؛ نتیجه آن منجر به از بین بردن وحدت جهان اسلام و شیعه کشی در کشورهای اسلامی می شود.

اگر با اینگونه افراد صحبت شود، سخن از تولی و تبری را به میان می آورند که باید با دشمنان اهل بیت مخالف و در دوستداران حضرت با محبت برخورد کرد، سال ها با همین طرز تفکر غلط بین مسلمانان تفرقه ایجاد می کنند، در حالیکه ائمه معصومین شیعه همیشه تاریخ زندگانی خود به اصحاب سفارش به بزرگواری و خوشرفتاری با عامه را داده اند تا آنجایی که سفارش شده در تشیع جنازه آنان شرکت کرده و به عیادت بیماران آنان بروید.

ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﮔﺴﺘﺮش اﻳﻦگونه ﻧﮕﺎها ﮔﻮﻧﻪ به واژه «تولی و تبری» موجب شده تا واژه تبری در فرهنگ عامه به معنای فحش و ناسزا گفتن شناخته شود.

بسیاری از اهل سنت ایران محب اهل بیت بوده و به زیارت امام رضا و کربلا و مشاهد مقدسه اهل بیت مشرف می شوند، اینگونه رفتارهای تعصب آمیز و وحدت شکنانه موجب بی حرمتی به مقدسات آن ها شده و نتیجه ای جز تفرقه را به وجو د نمی آورند و نهایتاً به ضرر جامعه اسلامی و استعمار جوامع اسلامی منجر می شود.

با وجود اینکه نهم ربیع الاول تاریخ به قتل رسیدن خلیفه اول مسلمین نمی باشد اما متاسفانه توسط برخی افراد جاهل و برخی انسان های سوء استفاده گر دستمایه ای برای اختلاف بین مسلمین مبدل شده است.

الگو برداری از پیامبر و ائمه سیره و سلک علماء طراز اول جهان تشیع نیز است و لذا باید همانند بزرگان دین قدم برداشت تا از دام شیاطین انسی و تفرقه اندازهای جهان اسلام گرفتار نشد.

مرحوم آیت الله بروجردی اهتمام ویژه ای به اتحاد و انسجام امت اسلامی داشتند و براین عقیده بودند که مسلمانان باید با کنار گذاشتن اختلافاتشان در امور فرعی و جزئی و با تکیه براصول مشترکی همچ.ن قرآن و سنت نبوی به حل مشکلات جهان اسلام بپردازند، آیت الله بروجردی رحمه الله علیه آنقدر نسبت به این مسئله جدیت به خرج می دادند که در اواخر عمرشریفشان پس از بهبودی از بی هوشی نسبتاً طولانی اولین سخنی که برزبان جاری کردند این بود که دوست داشتم در رابطه با اتحاد و همبستگی ملل مسلمان نامه به شیخ شلتوت ارسال کنم.

رهبرکبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) نیز در رابطه با حفظ وحدت امت اسلامی بیان کردند: امروزه اختلاف برای امت اسلامی سمی کشنده است و باید بدانند که ایجاد اختلاف در محیط حاضر، جزتبعیت از نفس اماره و شیطان درونی و خدمت به ابرقدرت ها خصوصاً آمریکای جهانخوار، نیست و از منکرات بزرگی است که شیطان به اسم اسلام بر زبان و قلم ها جاری می کند.

رهبر معظم انقلاب نیز همیشه بر وحدت جهان اسلام تاکید داشتند و در استفتائی که از ایشان شده است بیان فرمودند" هرگونه گفتار یا کردار یا رفتاری که در زمان حاضر سوژه و بهانه به دست دشمن بدهد و یا موجب اختلاف و تفرقه بین مسلمین شود شرعاً حرام أکید است.

وحدت موضوعی دو طرفه است که هم اهل سنت و هم شیعیان باید نسبت به یکدیگر رعایت کنند چنانکه رهبر انقلاب بیان کردند " انسجام یعنی عصبیت های بین المذاهبی مسلمانان نباید تحریک شود، شما نباید کاری کنید که عصبیت آن مسلمانانِ غیرشیعه علیه شما تحریک شود، او هم متقابلاً نباید کاری کند که غیرت و عصبیت شما علیه خودش را تحریک کند، قطعاً با توجه سیره رهبرانقلاب از برانگیختگی عصبیت یعنی توهین نکردن به مقدسات یکدیگر وگرنه برگزاری مجالس عزاداری و تبیین مباحث تاریخی و علمی از این محدوده خارج است.

خلاصه کلام وحدت از اوجب واجبات در زمان کنونی است و ایجاد وحدت بین مسلمانان از صدر اسلام به سفارش پیامبر و ائمه معصومین برای پیروان راستین مکتب اسلام به یادگار گذاشته شده است تا با ایجاد وحدت امت اسلامی، مرام و مسلک قرآن و ثقل آن یعنی اهل بیت روز به روز در جهان مایه رشد هدایت همگان باشد.