هالووین؛ بزرگداشت یا تجارت سود آور

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، هالوین به معنای عصر قدیسان و جشنی است که در ۳۱ اکتبر و در شامگاه مراسم عید مقدسان که یکی از آیین‌های مسیحیت غربی است برگزار می‌شود. فعالیت‌های مرسوم روز هالووین شامل قاشق‌زنی، شرکت در مهمانی‌های هالووین با لباس‌های ویژه این روز، تهیه کدوی هالووین، روشن‌کردن آتش، سیب‌بازی، بازی‌های فال‌بینی، شوخی دستی، بازدید از خانه‌های وحشت، تعریف‌کردن قصه‌های وحشت‌آور و تماشای فیلم‌های ترسناک است. در بسیاری از نقاط جهان مراسم‌های مسیحیِ روز همه قدیسان، مانند حاضر شدن در کلیسا یا روشن‌کردن شمع در کنار قبر مردگان، هنوز هم محبوب و رایج است.

امروزه جشن ترسناک هالوین کم کم داره وسط تقویم های شمسی هم سرک می کشه که بیشترها با کمی شکلات و کدو تنبل و سفید پوشیدن سر و تهش هم می آمد ولی حالا به قطع عضو و خون آشام و زامبی هم راضی نمی شود؛ هالوینی که امروزه زیاد در بوق و کَرنا می شود دو هزار سال عمر دارد که برگرفته از مراسم‌های فصل برداشت محصول در فرهنگ باستانی سلت‌ها، به خصوص جشن سوون، است؛ تقریبا مثل جشن مهرگان ما ایرانیان با این تفاوت که غربی ها برای دور کردن سرما و تاریکی خودشان را ترسناک می کردند و بیرون درب با گذاشتن خوراکی و آتش روشن کردن سعی می کردند تا لولوهای ساخت ذهنشان را بترسانند و دست از سر خود و زمین هایشان بردارند.

روایت قوی تر اما هالووین را یک جشن مذهبی می داند جشنی برای بزرگداشت یاد درگذشتگان، از جمله قدیسان، شهیدان مسیحی و دیگر مؤمنان درگذشته که مثل جشن های مذهبی آداب و رسوم خاص و مشخصی دارد که از جمله آن آداب، کلیسا رفتن، نماز و شب زنده داری کردن است.

حال سوالی که مطرح است این است که این جشن چه ربطی به دست های قطع شده و کلاههای جادوگری و هیولاهای من درآوردی دارد؟ سوالی که کلیسا جوابش را خوب می داند چراکه این روزها نه خبری از برداشتن محصول و فصل سرما است و نه روز شهدا و قدیسین.

گردش اقتصادی بالای هالووین همه این رسم و رسومات را جا گذاشته و به سرعت در حال گسترش و رسمیت بخشیدن به خود است کاری که هر ساله با نمادهایی عجیبتر، لباسهای ترسناکتر و گریم های حرفه ای تر صورت می پذیرد. برآورد هزینه های و خرجهای هالوینی تقریبا با خرج و معاش یک سال اهالی یک شهر برابری می کند چیزی شبیه به یک میلیارد دلار. حالا چه تعداد افراد از این جشن پولی به جیب می زنند و امرار معاش و درآمدی کسب می کنند بماند اما هزینه این بریز و بپاشها بیشتر از هرکسی سهم قصه پردازهایی است که به عنوان کشیش بین مردم چو انداختند که در چنین شبی دروازه های بین دو دنیا برداشته می شود و پای دیوها به دنیا باز می گردد.

در عصر خرافه این چنین قصه بافیهایی عجیب نبود اما وقتی کلیسا دید که بازار هالوین گرم  شده است و تنورش در عصر جدید نیز داغ است دیگر دلیلی ندید که در عصر ارتباطات و اطلاعات نیز حقیقت را به مردم بیان کند بلکه بالعکس هرچه در توان داشت در تبلیغ این جشن تلاش و کوشش نمود و تنورش را داغتر و داغتر می کند

اکنون از چند ماه قلبتر بازار پر می شود از لباسها، غذاها و زیور آلات عجیب و غریب و گاهی چندش آور بازاری که پرسود و صندوق پرکن است و منافع بسیاری را نصیبشان می کند؛ آنها با رسانه های تحت امرشان تبلیغ می کنند و  کارشناسانشان هم مشغول می شوند به توجیه مردم  و فرهنگی را به خورد مردم می دهند که سه روز پول خرج کنند و بترسانند و بترسند و با وحشت و وحشیگری با جیغ و هوار هواسشان از هالوین های واقعی دور شود

دست اندرکاران و مسئولین فرهنگی باید در این زمینه تدابیر لازم را اتخاذ نمایند و از فرهنگ سازی شدن این چنین جشنهایی که به ظاهر جشن است و در واقع باغ وحشی بیش نیست جلوگیری نمایند و با ترویج بازی ها و جشن های اصیل ایرانی اسلامی نیازهای مردم کشور اسلامی تامین نمایند./ی704/

سعید چراغی