۱۳ آبان؛ روز بلوغ سیاسی ملت ایران
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، 13 آبان 1358 روز بلوغ سیاسی مردم ایران بود. آبان ماه آن سال ها آبستن حوادثی بود که مردم ایران خصوصاً نوجوانان را برای رسیدن به پیروزی بزرگ و رهایی از دست ظالمان و استکبار جهانی آماده می کرد.
13 آبان یادمان مهم تاریخ انقلاب اسلامی و یادآور سه رخداد بزرگ و سرنوشت ساز برای انقلاب و مردم ایران اسلامی است، مردم و جامعه ای که روزگاری حق آب خوردن بدون اجازه آمریکا را نداشتند و نان شب خود را باید از مزدوران و دزدان جهانی گدایی می کردند.
سه رویداد بزرگ سیزده آبان چنان، کودکانی را در عرض یک دهه به بلوغ فکری رسانید که همچون انباری از باروت که منتظر یک جرقه باشد، به انفجار رسانید و از دل این شور و هیجان انفجار، انقلاب نور پدید آمد، انقلابی که با خون شهدا وضو ساخت و در قنوت نمازش « وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ» را می خواند و امروز دیگر دشمن در خیال خود هم رویارویی مستقیم با این مردم آماده و هوشیار را نمی پروراند.
13ه آبان 1343 تبعید امام خمینی(ره) به ترکیه و عراق، سیزده آبان 1358 کشتار دانش آموزان و دانشجویان در دانشگاه تهران و سیزده آبان 1358 تسخیر لانه به دست دانشجویان پیرو خط امام، آبان ماه های ویژه و سرنوشت ساز برای ملت رقم زدند که هر کدام مکمل سیزده دیگری برای این انقلاب به حساب می آید.
واکنش و موضع گیری امام خمینی(ره) به کاپیتولاسیون در سال 1343 موجب شد تا تبعید وی را در برداشته باشد. حسنعلی منصور نخست وزیر وقت در آن سال به کمک مجلس ملی و سنا و در سکوت خبری قصد داشت که لایحه کاپیتولاسیون یا مصونیت مستشاران آمریکایی را به تصویب برساند که با تلاش مهدی عراقی تصویر لایحه به دست امام و با بررسی آن، امام خمینی فرمودند این لایحه خطری برای اسلام و کشور است.
نهایتاً شاه پهلوی که دیگر تحمل اعتراضات علماء از جمله حاج آقا روح الله را نداشت در سکوت و به دور از جار و جنجال های خبری در سیزده آبان 1343، آیت الله خمینی را به ترکیه تبعید می کند، اما تبعید به معنای کنار گذاشتن فعالیت های سیاسی امام خمینی نبود بلکه او در دوران تبعید خود نیز از خارج حوادث کشور را زیرنظر و بررسی می کرد و سرباز های خود را کودکان در گهواره می دانست، کودکانی که پس از یک دهه توانستند انقلاب تاریخی را رقم بزنند.
همزمان با اوج گیری اعتراضات مردمی در سال 1357 هجری شمسی و پس از واقعه هفده شهریور موسوم به جمعه سیاه و البته آزادی برخی از چهره های سیاسی، دانشجویان و دانشجویان از نهم آبان تا سیزدهم آبان ماه 1357 دست به اعتراضات و سردادن شعار زده بودند اما نیروهای شاه اجازه خروج به دانشجویان از دانشگاه را نمی دادند و در نهایت با حمله مسلحانه به آن ها تعداد زیادی را قتل عام کردند که با واکنش از طرف امام و به تبع آن روحانیون و طیفی از علماء شد و امام در آن سال خواست اصلی نهضت مردمی را برکناری حکومت پهلوی بیان کرد اما نتیجه این کشتار و اعتراضات برکناری شریف امامی و روی کارآمدن ازهاری شد.
از سیزده 1343 تا 1357 گهواره نشینان بر روی پاهای خود ایستاده و نوجوانان آن روز محصلین دانشگاه شده بودند و سخن امام کاملاً درست بود سربازان گهواره ای امروز در مقابل حکومت مستکبر پهلوی ایستاده و با همت و بینش آگاهانه پا در مسیر تاریخ ساز برای کشور ایران زده بودند.
یک سال بعد در سالگرد کشتار دانش آموزان و دانشجویان و با صدور پیام امام خمینی(ره) به مناسبت این کشتار وحشیانه حکومت پهلوی و در آن دورانی که محمدرضا شاه به آمریکا گریخته بود، جوش و خروجی در بین دانشجویان به و جود آمد که در نهایت یک اتفاق بی نظیر را در تاریخ جهان رقم زد، کاری که شاید تا آن روز هیچکس فکرش را نمی کرد و در مخیله کسی نمی گنجید عده ای جوان به سفارت آمریکا حمله کنند و آن ها را از کشور خودت با ذلت و خواری خارج کنند، آن هم نیروهایی که روزی به دنبال این بودند که با تصویت لایحه کاپیتولاسین همه کاره این ملت باشند و کسی جرأت نمی کرد به آن ها بگوید بالای چشمتان ابروست، اما حالا سخنان و رهنمودهای آیت الله خمینی آنقدر به آن ها جسارت داده است که نیروهای کدخدا را با ذلت و با دستان و چشمان بسته از سفارت خود خارج می کنند و از آن پس بساط آن ها را برای همیشه از کشور جمهوری اسلامی برمی بندند.
سیزده آبان 1358 و تسخیر لانه جاسوسی بازتاب جهانی داشت، شورای امنیت و شورای داوری لاهه در پی شکایت دولت آمریکا، تسخیر سفارت را محکوم کردنداما چون نتیجه ای را در برنداشت، دست به اقداماتی برای آزادسازی گروگان های خود افتادند که از آن جمله دانشجویان ایرانی از آمریکا اخراج کردند و دارایی های ایران در بانک های آمریکا توقیف شد و خرید نفت از ایران نیز متوقف کردند و نهایتاً قطعنامه 457 شورای امنیت در راستای آزادسازی گروگان ها صادر شد که ایران نیز آن را رد کرد. آمریکایی ها که از رد مسالمت آمیز کارکنان سفارت خود ناامید شده بودند در 19 آبان 1359 در عملیاتی نظامی موسوم به دلتا برای آزادسازی اقدام کردند اما آنجا نیز شن های طبس مامور خدا بودند و افتضاح دیگری برای دولتمردان این کشور به بار آمد و دست از پا دراز تر برگشتند.
این حوادث پشت سرهم به همه مستکبران و زورگویان عالم فهمانده بود که ملت ایران از همیشه هوشیار تر و در سایه ولایت فقیه از تمام حقوق ملت و کشور خود دفاع خواهند کرد و دیگر زیربار زور نخواهند رفت، پس از مدت ها کش و قوس سیاسی با پادرمیانی الجزایر و موافقت امام توافقنامه الجزایر و با گذاشتن شرط و شروط هایی از طرف ایران در 30 دی 1359 پس از 444 روز اسارت 52 گروگان آمریکایی آزاد شدند و این لکه ننگ و دردآور برای همیشه بر روی آمریکا نشست و ماند و البته مردم ایران نیز به شکرانه این پیروزی هر سال سیزده آبان را به نام تسخیر لانه جاسوسی نامگذاری کرده و با راهپیمایی میلیونی و سراسری در کل کشور به آمریکا این واقعه تاریخی و جهانی را یادآوری کرده و به مستکبران یادآوری می کنند که ما ملت بیدار ایرانیم که حتی اگر همه شما دور هم جمع شوید و هشت سال با ما بجنگید یک وجب از خاک کشورمان را به کسی نخواهیم داد.
آری این سه سیزده آبان بلوغ سیاسی دانش آموزان و دانشجویان و ملت ایرانی بود که توانست دست اجانب را از کشور خود کوتاه کنند و با عزت و سربلندی در دنیا قد علم کنند و با افتخار بگویند ما سربازان خمینی هستیم که با توکل به خدا و براساس رهنمودهای ثقلین در مقابل هر کشور زورگویی ایستاده و این ایستادگی خود را به تمام ملل صادر خواهیم کرد./ی703/
حمیدرضا شاکر