نمایش خانگی در کشور نوظهور است و فرصتی برای فرهنگ سازی

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از جام جم در آخرین نشست شورای پروانه تولید سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت‌‍و‌تصویر فراگیر (ساترا)، محمدرضاشفیعی، تهیه‌کننده برای تولید سریال «قمارباز» از ساترا مجوز گرفت. با این تهیه‌کننده که تا امروز ساخت آثار تلویزیونی و سینمایی متنوعی را در کارنامه دارد درباره تسهیل‌گیری ساترا به گفتگو نشسته‌ایم که می‌خوانید.

محمدرضا شفیعی در پاسخ به این سؤال که به‌تازگی مجوز ساخت سریال‌تان از سوی ساترا صادر شده، درباره تسهیل‌گیری ساترا برای سریال قمارباز برایمان بگویید که در این مسیر با چه مسائلی روبه‌رو بودید به «جام‌جم» گفت: درخواست پروانه ساخت سریال قمارباز مربوط به دی‌ماه سال گذشته است که درخواست پروانه دادیم مدت زیادی زمان برد تا کسانی که در حوزه محتوا مسئولیت داشتند موقعی این کار را خواندند و نکاتی را به ما گفتند. دی‌ماه سال گذشته تا اوایل مرداد امسال قصه ما در سیستم قبل چرخ می‌خورد و واقعا متوجه نبودیم از کجا باید پیگیری جدی کنیم و چندین‌بار از طریق سامانه الماس پیگیری کردیم، ولی کار خیلی جدی پیش نمی‌رفت.

وی ادامه داد: از اوایل مردادماه سیستم جدید ساترا شروع به کار کرد و طرح‌های از قبل مانده که بررسی جدی روی آن‌ها صورت نگرفته و برایشان تصمیم‌گیری نشده بود، آغاز شد. یکی دو جلسه با دوستان داشتیم که مدیران ساترا و مشاوران محتوایی حضور داشتند. نکته‌ای که وجود داشت این بود، بسیاری از کار‌هایی که می‌تواند در نمایش خانگی اثرگذار و جدی باشد، پشت ترافیک بررسی طرح‌ها می‌ماند و کار‌ها به نتیجه نمی‌رسید که یا سرمایه گذاران‌شان را از دست می‌دادند یا تهیه‌کننده و کارگردان پشیمان می‌شدند، زیرا زمان طولانی می‌شد. در سیستم جدید در یک پروسه دو سه هفته‌ای کار‌ها بررسی و چندین جلسه برگزار و نظرات رد و بدل می‌شود. در این سیستم جدید، پروانه کار ما هم صادر شد و درصدد هستیم امسال سریال قمارباز را برای نمایش‌خانگی تولید کنیم. نکته‌ای که در سیستم قبل وجود داشت این بود که کار‌ها بلاتکلیف می‌ماند؛ یعنی نه به کار‌ها بله گفته می‌شد و نه خیر و این خیلی بد بود.

این تهیه‌کننده در ادامه افزود: شاید یکی از سردرگمی‌هایی که در حوزه نمایش‌خانگی و محتوا‌ها وجود داشت این بود که گروه‌ها و دفاتر فیلمسازی برای این‌که بگویند محتوایی که به دنبالش هستند چقدر در سیاست‌های فرهنگی کشور موثر است سردرگم بودند. معتقدم جریان فرهنگی و فیلمسازی در کشور باید کمک‌حال سیاست‌های فرهنگی باشد و جریان کلی فرهنگی - هنری کشور محور اصلی است که به چارچوب‌های خانواده پایبند و به دنبال این است که آثار در جامعه اثرگذار باشد؛ ولی در این سردرگمی ممکن است یک فیلمساز فکر کند چیزی که به دنبالش است یک سوژه بسیار به‌روز و جذاب است و بعد که با مشاوران صحبت می‌کند ممکن است متوجه شود موضوعی است که شاید پیچ بخورد؛ یعنی محتوای فرهنگی که به دنبالش است معکوس خود عمل کند و در تولید محتوایی با عکس خودش مواجه شود. شفیعی توضیح داد: بار‌ها این اتفاق برایم افتاده که به‌دنبال یک قصه یا محتوا بودم و بعد متوجه شدم اگر موضوع را در جامعه باز کنم، ممکن است بازخورد‌های منفی‌تری در آن حوزه داشته باشد یا زمانش نرسیده است. ما فیلمساز هستیم و قصه برایمان جذاب است و انتخاب بازیگران را می‌فهمیم، ولی متخصص همه چیز نیستیم. اگر قرار باشد در حوزه پزشکی، سدسازی و... فیلم بسازیم حتما باید از مشاوران و متخصصان آن مشورت بگیریم و در این حوزه‌ها تحقیقات‌مان را کامل کنیم، لذا فیلمساز نباید تصورش این باشد که آنچه را فکر می‌کند، درست است. در دوره‌های قبل حداقل در نمایش خانگی این اتفاق‌ها نمی‌افتاد.