چگونگی برخورد مجامع بین المللی با حکم اعدام در کشورهای مختلف

اشاره: جاسوسان و مزدوران غربی و عربی او را به کف خیابان می‌آورند، تشویقش می‌کنند مردم و نیروهای امنیتی را با چاقو به فجیع‌ترین شکل ممکن به قتل برساند و فیلم آن را بگیرد و منتشر کند. اصلاً هم تا این جای کار حقوق بشر پشیزی ارزش ندارد؛ اما وقتی دستگیر شد نان در این است که سناریوی ادای حقوق بشر را اجرا کنند. اصلاً هم برای آن‌ها هیچ اهمیتی ندارد فلان آشوب‌گر چند ساعت مردم را تهدید کرده، چه تعداد نیروی امنیتی را با شقاوت زخمی و یا شهید کرده است و اصلاً هیچ اهمیتی ندارد که چند نفر به یک نفر بوده‌اند. تنها چیزی که مهم است روایتی دروغین از شخص است تا او را مظلوم کل عالم نشان بدهند و جای جلاد و شهید را عوض کنند. رسانه‌هایی که مزدور این کشور و آن کشورند. کشورهایی که فقط خودشان را آدم می‌دانند و هر کس غیر خودشان را برده و مطیع خود می‌خواهند. امروز نیز وقتی حکم اعدام اغتشاشگران در کشور صادر و اجرا می شود برخی در داخل همسو با دشمن و رسانه های بیگانه دادشان در می آید که اعدام نکنید و با انواع دروغ ها و به اصطلاح استنباط های فقهی و حقوقی جای جلاد و شهید را عوض می کنند.

از این رو خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا به سراغ دکتر سیدرضا صدرالحسینی، کارشناس ارشد مسائل منطقه و بین الملل رفت تا درباره ابعاد بین المللی حکم محاربین در جمهوری اسلامی ایران با وی گفت‌وگو کند.

رسا ـ حکم اعدام در کشورهای جهان چگونه است و بازتاب اعدام یکی از اراذل و اوباش که به‌عنوان محارب محاکمه و مجازات شد در کشورهای جهان چطور بود؟

برخی از کشورها نزدیک به سه دهه است که مسأله‌ای به نام اعدام را از قوانین خودشان برداشته‌اند. اگر کسی در آن کشورها جرمی مرتکب شود، اعدام به‌عنوان مجازات برای آن فرد وجود ندارد. البته اعدام در بسیاری از کشورها هم وجود دارد. کشورهایی که دیگر حکم اعدام ندارند، زندان‌های طویل المدت بالای پنجاه سال را جایگزین آن کردند. البته این زندان طویل المدت نیز نوعی مرگ طبیعی به شمار می‌رود.

برخی از کشورها موضوع صندلی الکترونیکی یا بحث سم را به گونه‌ای دارند. بحث سم یا با استفاده از طریق تزریق یا توسط کسی که محاکمه شده و به جرم خود اقرار کرده و نیز ادله لازم نیز بر جرم او وجود داشته، اینکه خود او سم را بنوشد که به سرعت عمل می‌کند، وجود دارد. هنوز این مسأله در برخی از کشورها مشاهده می‌شود. باید این را بدانیم که مسأله قوانین جنایی در کشورهای مختلف با همدیگر تفاوت دارند.

البته باید توجه داشته باشیم که ما به عنوان جمهوری اسلامی، مانند بسیاری از کشورهای اسلامی مسأله مجازات جرائمی که برای انواع و اقسام خلاف‌ها، جرم و جنایات حکم صادر می‌شود، با کشورهای دیگر تفاوت دارد. بنابراین باید این را توجه داشته باشیم که مقایسه احکام قضایی در کشورهای مختلف، کار را به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رساند. اگر کسی بخواهد بگوید که در فلان کشور حکم اعدام وجود ندارد و در فلان کشور وجود دارد، هیچ مزیتی را ثابت نمی‌کند. بنابراین همه مجازات‌ها بر اساس احکام و قوانین قضایی است که بر کشورها حاکم است.

رسا ـ آیا اعدام کسانی که به امنیت ملی کشورها آسیب می‌زنند از نظر مجامع بین المللی پذیرفته شده است؟

بالأخره اگر برای آن‌ها نیز ثابت شود هر کشوری بر اساس قوانین همان کشور عوامل مخل امنیت ملی را مجازات می‌کنند و تفاوتی نمی‌کند. اگر حکم اعدام وجود نداشته باشد، هر کسی به امنیت ملی آن کشور هم آسیب برساند، اعدام نمی‌شود و اگر حکم اعدام باشد بر اساس ادله و مدارک موجود ممکن است که در دادگاه به اعدام محکوم شود.

مجامع بین المللی نیز به دلیل وجود همین تفاوت‌ها نسبت به حکم اعدام در کشورهای مختلف در حقیقت موضع خاص و ویژه و منفی را ندارند؛ اما در کمیسیون‌ها و جلسات حقوق بشری به گونه‌ای صحبت می‌کنند و تبلیغ می‌کنند که مسأله قوانین در همه کشورها یک دست شوند و حکم اعدام را بردارند؛ اما هیچ اجبار و اکراهی برای این موضوع وجود نداشته و هیچ جریمه‌ای نیز برای کشورهایی که حکم اعدام در قوانین آن‌هاست، وجود ندارد.

البته قطعاً برخوردهای دوگانه و نگاه‌های دوگانه و تناقض آمیز وجود دارد. ممکن است که این مسأله مورد انتقاد بسیاری از افراد نیز واقع شود که چرا در یک کشور، برای حفظ امنیت ملی خودشان مانند همین اتفاقاتی که اخیراً در آلمان افتاده و هنوز هیچ اقدامی صورت نگرفته، بازداشت می‌شوند و این را به عنوان یک اقدام شجاعانه تلقی می‌کنند؛ اما برای برخی از کشورهایی که براندازان در قالب اغتشاش به وسیله اسلحه در خیابان‌ها مأموران امنیتی و مردم عادی را به شهادت می‌رسانند و وقتی که حاکمیت با آن‌ها برخورد می‌کند، برخی کشورها با حاکمیت مخالفت می‌کنند و از اغتشاشگران حمایت می‌شود. تناقض‌ها و برخوردهای دوگانه‌ای را امروز در رفتارهای کشورهای غربی مشاهده می‌کنیم.

در هفتاد روز گذشته به خوبی شاهد این تناقض‌ها بودیم. کشورهای غربی و اروپایی با سگ‌های آموزش دیده، اسب‌های آموزش دیده، باتوم برقی، افشانه فلفل و ... به جان معترضین در اروپا می‌افتند و هنگامی که مأموران امنیت و حافظان نظم و انضباط در کشور ما در مواجهه با اغتشاشگران مجروح می‌شوند، سکوت می‌کنند. اما در مقابل اگر افرادی دستگیر و محاکمه شوند و به جرمی که مرتکب شده‌اند، حکمی در قالب مجازات تعیین شود، آن‌ها به شدت اعتراض می‌کنند.

رسا ـ شیوه اعدام در عربستان سعودی و کشورهای غربی چگونه است و چرا کشورهای غربی بدون محکوم کردن آنها فقط درباره شیوه رسیدگی قضایی به مجرمان در ایران اعتراض می‌کنند؟

برخورد دوگانه‌ای که گفتم در اینجا وجود دارد. عربستان در یک روز هشتاد نفر را به جرم مخالفت با نظام سیاسی و حمایت از مردم مظلوم یمن، گردن می‌زند و کشورهای غربی سکوت می‌کنند؛ ولی در ایران اگر طبق یک محاکمه‌ای با وجود ادله، فیلم و همه ابزارهای تروریستی به کار رفته توسط مجرم، فردی به اعدام یا به زندان محکوم شود، مقامات و رسانه‌های غربی به شدت نسبت به این مسأله اعتراض می‌کنند.

آن‌ها حتی تلاش می‌کنند با دخالت در امور قضایی در امنیت کشور خدشه وارد کنند. طبیعی است و دلیل آن نیز روشن است که عربستان سعودی با این کشورها همراهی می‌کند. او که امروز به پست و مقام گاوشیرده آمریکایی نائل شده و آن‌ها نیز نسبت به بسیاری از جنایت‌هایی که حاکمیت قبیله‌اش علیه مردم دارد که هیچ نوع دموکراسی در این کشور وجود ندارد، سکوت مطلق اختیار کرده‌اند و حتی حمایت‌ها نیز در برخی موارد از این جنایت‌ها انجام می‌شود.

بسیار جالب است همین عربستان که آقای خاشقچی را به عنوان یک فرد مخالف با دستگاه حاکمیت و به ویژه با محمد بن سلمان به آن شکل در سفارتخانه‌ای در خارج از عربستان و در کشور دیگری مانند ترکیه مثله می‌کند و بدن او را در اسید می‌اندازد، سکوت اختیار می‌شود، قراردادها بسته می‌شود و حمایت‌هایی صورت می‌پذیرد؛ نه در دوران ترامپ و حتی در دوران بایدن که بسیار شعار حقوق بشر می‌دانند. همین سفر چند ماه قبل بایدن را مشاهده کنید ضمن مخالفت‌هایی که عربستان نسبت به آمریکایی‌ها انجام داد؛ اما آن‌ها مسأله جمال خاشقچی را کاملاً فراموش شده دانستند و موضوع ارتباط امنیتی، نظامی و اقتصادی با عربستان را کاملاً تسریع کردند و گسترش دادند؛ اما همین آمریکایی‌ها در ارتباط با موضوعاتی که به نحوی با ملت و مردم ایران یا قوانین حاکم با ایران مربوط می‌شود، به شدت می‌تازند و در امور داخلی دخالت می‌کنند تا حدی که در همین امروز، متأسفانه جلسه‌ای برگزار می‌شود و در این باره اعلام می‌شود که نمایندگان کشورهای اروپایی برای فشار حقوق بشری که فقط بر روی بیانیه و کاغذ نیست و به صورت عملی می‌خواهند به ملت ایران بیش از گذشته فشار وارد کنند. آن‌ها در این رابطه به این دلیل که به بن بست و شکست رسیده‌اند در اغتشاشات اخیر، می‌خواهند انتقام خود را از ملت بگیرند که با اغتشاشگران و تروریست‌ها همراهی نکردند.

کاملاً این تناقض‌ها در مباحث متعدد هویدا است و نشان دهنده این است که آن‌ها با استقلال آزادی و پیشرفت ملت ایران کاملاً مخالف هستند و به همین دلیل بر روی همه قوانین ما سعی می‌کنند که علامت سؤال بگذارند و در رسانه‌های خودشان فشار مضاعفی را به مقامات و ملت ایران وارد کنند.