اشک تمساح کرباسچی برای معیشت مردم!
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، کیهان نوشت: آقای کرباسچی اینچنین ذکر کردند که؛ کمتر پیش میآید که آقای کروبی درباره مسائل سیاست داخلی صحبت کنند و بیشتر نگران مردم هستند. معمولا از طریق فضای مجازی، مطالعه روزنامهها و... در جریان مسائل کشور قرار میگیرند و همراه با مردم نگران وضعیت سوءمدیریتها میشوند. هر زمان که ایشان را ملاقات میکنیم، نگران مشکلات معیشتی و اقتصادی کشور هستند.»
در این مطلب همچنین به نقل از کرباسچی آورده شده: «سالها بود که این افراد و جریانها، مشکلات را به گردن دیگران میانداختند، اما امروز حاکمیت یکدست تشکیل شده و سکان هدایت به دست همین جریانها افتاده است. در این شرایط ناچار هستند برای ایجاد دوقطبی، حاشیهسازی کنند و بهانههایی بتراشند. این رفتارها با این هدف صورت میگیرد تا حواس مردم از دستهگلهای جدید همفکرانشان پرت شود. اصلا شما بگو کروبی آلزایمر دارد (که ندارد) موضوع گرانی دلار، نوسانات بازارها، شرایط وخیم ارزاق عمومی و گوشت 400-500 هزار تومانی و... چه میشود؟»
گفتنی است نگارنده مطلب فوق یعنی غلامحسین کرباسچی مبدع رسوخ فساد سازمانیافته به بدنه سیاسی کشور است؛ در سال 1377 کرباسچی به همراه عده دیگری از معاونانش و شهرداران مناطق تهران دستگیر و بازجویی شد. جلسات محاکمه کرباسچی هر شب به طور مستقیم از تلویزیون پخش میشد. رسیدگی به اتهامات غلامحسین کرباسچی به عنوان شهردار تهران و حدود 104 متهم دیگر پرونده اختلاس در شهرداری که همگی مدیران بالادستی و میانی شهرداری و پیمانکاران را تشکیل میدادند، در هشت جلسه به طول انجامید.
کرباسچی از سوی قوه قضائیه به اتهام جرایم مالی محاکمه و به 3 سال حبس و 10 سال محرومیت از مشاغل دولتی و جزای نقدی محکوم شد؛ وی از جمله متهم به استفاده از امکانات شهرداری تهران در جهت حمایت از کاندیدای خاص در انتخابات هفتم ریاست جمهوری بود که پیش از محاکمه به اتهام اختلاس مدتی را در بازداشت گذراند.
کرباسچی همچنین به جرم تبلیغ علیه نظام در یک سخنرانی انتخاباتی در ستاد روحانی محاکمه و روانه زندان شده بود.
همچنین در اسفند ۹۶ بود که موجی توئیتری با موضوع واگذاری کارخانه رشت الکتریک به همسران چهار نفر از فعالان سیاسی اصلاحطلب به راه افتاد. این کارخانه در اواخر دولت خاتمی و در سکوت خبری به این افراد واگذار شد.
در این موج اعتراضی توئیتری آمده بود: «کارخانه رشت الکتریک از سال ۸۲ به بهانه خصوصیسازی، فقط با یک چهلم قیمت در اختیار خیرالنساء عسگریان (همسر غلامحسین کرباسچی)، فاطمه صدیقیان (همسر عبدالله نوری)، گیتا شاهنواز (همسر غلامرضا قبه) و سوده جبلی (دختر باجناق کرباسچی) قرار گرفت. رانتهای قبل از تو همه سوءتفاهم بود!»
برخی کاربران توئیتر نوشته بودند که مشارکت خیرالنساء عسگریان در تخلفات اقتصادی غلامحسین کرباسچی، فقط محدود به کارخانه رشت الکتریک نمیشود و او در پروژه زمینخواری ملک ۱۰ هزارمتری نارنجستان دوم (حاشیه پاسداران) هم نقش دارد.
حال باید پرسید چنین فردی با چنین کارنامه سیاهی از فساد اقتصادی در دوران مسئولیتشان اساسا با چه رویی از معیشت مردم سخن میگویند و به مسئولان کشور انتقاد دارند؟