میراث تلخ تعرفه‌های هیتلری

در اوایل سال ۱۹۳۳ آدولف هیتلر آلمان را با وضع تعرفه‌های سنگین بر کالا‌های خارجی به سمت یک جنگ تجاری تهاجمی سوق داد. تنها چند روز پس از به قدرت رسیدن به عنوان صدراعظم، دولت او تعرفه‌ها را تا ۵۰۰ درصد افزایش داد، عمدتاً بر مواد غذایی و منسوجات از کشور‌های همسایه مانند دانمارک، سوئد و هلند.

هدف اصلی این اقدام، خودکفایی اقتصادی بود آنچه هیتلر از آن به عنوان «رهایی» از تجارت جهانی یاد می‌کرد. اما نتیجه فاجعه‌بار بود. قیمت کالا‌های اساسی به شدت افزایش یافت تنها قیمت تخم‌مرغ ۶۰۰ درصد افزایش پیدا کرد. صادرات آلمان به شدت کاهش یافت و دولت‌های خارجی تهدید به اقدام متقابل کردند.

رهبران تجاری هشدار دادند که این اقدام میلیون‌ها شغل را از بین خواهد برد، به‌ویژه در بخش صنعتی که به صادرات متکی بود.

در مقابل، ایالات متحده در دوران معاصر از تعرفه‌ها به شکلی استراتژیک‌تر استفاده کرده است، اغلب با هدف‌گیری بخش‌های خاصی مانند فولاد، آلومینیوم یا کالا‌های فناوری چینی برای حمایت از صنایع داخلی یا اعمال فشار بر شرکای تجاری.

اگرچه تعرفه‌های آمریکا می‌تواند موجب تنش و افزایش قیمت‌ها شود، اما معمولاً بخشی از مذاکرات گسترده‌تر هستند و به ندرت جنگ‌های تجاری تمام‌عیار ایجاد می‌کنند.