رنگ ایمان بر دیوار مدرسه گوریچی؛ جلوه‌ای از جهاد طلاب بشاگردی + فیلم
در دل محرومیت‌های بشاگرد، طلاب جهادی گروه «قله‌های مقاومت» با دستان خسته اما دل‌های روشن دیوارهای مدرسه‌ای در روستای گوریچی را رنگ‌آمیزی کردند؛ خدمتی مومنانه که نشان داد روحانیت همچنان در صف نخست جهاد فرهنگی و اجتماعی ایستاده است.
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، بشاگرد سرزمین قله‌های صبر و مقاومت سال‌هاست که میزبان جهادگرانی است که با کمترین امکانات بزرگ‌ترین مأموریت را بر دوش دارند. در این روزها گروه جهادی «قله‌های مقاومت» متشکل از جمعی از طلاب و روحانیان جوان حوزه علمیه شهرستان بشاگرد عزم خود را جزم کردند تا مدرسه‌ای در روستای گوریچی را رنگ‌آمیزی و بازسازی کنند؛ مدرسه‌ای که سال‌ها بر دیوارهایش گرد فراموشی نشسته بود.
ورود طلاب جهادی به گوریچی تنها آغاز یک کار عمرانی نبود؛ بلکه احیای امید در دل مردمی بود که باور دارند هنوز روحانیت کنار آنان ایستاده است. در چهره‌های آفتاب‌سوخته کودکان روستا برق امیدی می‌درخشید؛ امید به فردایی روشن‌تر به مدرسه‌ای زیباتر و به معلمانی که آمده‌اند تا ایمان را با عمل معنا کنند.
جهاد در سنگر رنگ و ایمان
در ظاهر کار ساده به نظر می‌رسد؛ چند قلم رنگ، چند سطل و چند جوان طلبه که آستین بالا زده‌اند. اما در حقیقت هر ضربه قلم‌مو یادآور رسالتی الهی است. طلاب جهادی این گروه جهاد را نه در خطابه‌های بلند بلکه در عمل صادقانه معنا کرده‌اند. آنان از خاک بوی ایمان می‌گیرند و از رنگ نشانه‌ای از حیات.
رنگ‌آمیزی مدرسه در نگاه آنان صرفاً زیبا کردن دیوارها نیست بلکه تجدید عهد با آرمان عدالت آموزشی و فرهنگی است. در قاموس طلبه جهادی مدرسه تنها محل آموزش حروف نیست بلکه سنگر تربیت انسان مؤمن است. از همین روست که در کنار کار عمرانی جلسات کوتاه اخلاقی، بازی‌های فرهنگی و گفت‌وگو با خانواده‌های دانش‌آموزان نیز بخشی از برنامه‌های اردوی آنان است.
روحانیت؛ در خط مقدم خدمت
حضور روحانیت در عرصه جهاد عمرانی امتداد همان روحیه‌ای است که در دفاع مقدس دیده شد. امروز نیز همان لباس خاکی همان نیت خالص و همان روحیه ایثار در قامت طلابی نمایان است که بی‌نام و نشان با کمترین امکانات در دورترین نقاط کشور خدمت می‌کنند.
در بشاگرد روحانی جهادگر نه تنها پیش‌نماز مسجد است بلکه بنّای مدرسه راهنمای خانواده‌ها و معلم اخلاق کودکان نیز هست. این حضور چندبعدی روحانیت در میدان عمل چهره‌ای عینی از «طلبه تمدن‌ساز» را ترسیم می‌کند؛ طلبه‌ای که از حجره بیرون آمده تا مفاهیم قرآنی را در زندگی مردم جاری سازد.
یکی از طلاب حاضر در اردو می‌گفت: وقتی قلم‌مو به دست می‌گیری و دیوار مدرسه‌ای را رنگ می‌زنی حس می‌کنی که داری ایمان را در چهره کودکی نقش می‌کنی که فردا معلم یا روحانی همین روستاست.
در فرهنگ جهاد زیبایی تنها در ظاهر نیست. رنگ‌آمیزی مدرسه در گوریچی با وجود امکانات محدود، چنان با ذوق و ایمان همراه بود که به گفته اهالی روستا «مدرسه جان تازه‌ای گرفت»
لبخند کودکان، پاداشی آسمانی
هنگامی که آخرین دیوار رنگ خورد و آخرین قلم‌مو کنار گذاشته شد کودکان روستا با دستان کوچک‌شان کف زدند و دور طلاب حلقه زدند. لبخند آنان،پاداشی بود که هیچ مبلغی با آن برابری نمی‌کند.
یکی از طلاب جوان گفت: «ما به اینجا نیامده‌ایم که فقط رنگ بزنیم آمده‌ایم که دل‌ها را رنگ کنیم. وقتی کودکی از من پرسید “آقا شما همیشه برمی‌گردید؟” فهمیدم که جهاد یعنی ماندن در دل مردم.»
اردوی جهادی بشاگرد تنها یک تجربه کوتاه نیست؛ نمادی است از حرکت مستمر روحانیت برای حضور در بطن جامعه. این حضور دیوار بی‌اعتمادی را میان مردم و نهادهای دینی فرو می‌ریزد و نشان می‌دهد که روحانیت همچنان تکیه‌گاه مردم است.
طلاب جهادی در گوریچی نه‌تنها مدرسه‌ای را رنگ کردند بلکه معنای خدمت را دوباره زنده کردند. آنان با عمل خود نشان دادند که جهاد محدود به میدان جنگ نیست؛ جهاد یعنی از خود گذشتن در هر جایی که نیاز هست، حتی اگر ابزارش قلم‌مو و رنگ باشد.
نگاهی از بالا؛ فلسفه جهاد طلاب
اگر از نگاه راهبردی بنگریم چنین اردوهایی بخشی از نظام تربیتی حوزه‌های علمیه است. طلاب در میدان عمل تمرین مردم‌داری، تواضع و کار جمعی می‌کنند. آن‌ها یاد می‌گیرند که تبلیغ دین تنها از منبر نیست بلکه از دل کوچه‌های خاکی و کلاس‌های ساده نیز می‌گذرد.
طلاب گروه «قله‌های مقاومت» در واقع وارثان همان روحیه‌ای هستند که امام خمینی(ره) از روحانیت انتظار داشت: روحانیت باید در میان مردم باشد با مردم زندگی کند و درد آنان را درد خود بداند. در چنین حرکتی جهاد عمرانی به جهاد فرهنگی گره می‌خورد و نتیجه آن تربیت نسلی از طلابی است که در کنار علم دین مهارت زندگی و مدیریت اجتماعی را نیز در خود پرورش می‌دهند.
پایان یک اردو، آغاز یک مسیر
اردوی گوریچی به پایان رسید اما مسیر جهاد ادامه دارد. طلاب گروه «قله‌های مقاومت» تصمیم گرفته‌اند مرحله بعدی فعالیت خود را به تجهیز کتابخانه مدرسه و برگزاری کلاس‌های تقویتی برای دانش‌آموزان اختصاص دهند. آنان می‌خواهند رنگ ایمان را در جان این روستا ماندگار کنند.
در پایان اردو یکی از طلاب گروه جهادی گفت: ما آمده‌ایم تا بمانیم؛ تا روزی که هیچ مدرسه‌ای در بشاگرد بدون رنگ و هیچ کودکی بدون لبخند نباشد.
این یادداشت تنها گزارشی از یک حرکت ساده نیست؛ روایتی است از تداوم همان جهاد مقدسی که از محراب و منبر تا میدان کار و خدمت امتداد یافته است. روحانیت با چنین حرکت‌هایی چهره‌ای نو و کارآمد از خود به نمایش می‌گذارد؛ چهره‌ای که در کنار مردم برای مردم و با مردم است.
در پایان شاید بتوان گفت که طلاب گروه «قله‌های مقاومت» با رنگ‌آمیزی یک مدرسه در حقیقت آینده‌ای را رنگ کردند که روشنی‌اش از ایمان و خدمت سرچشمه می‌گیرد.
ارسال نظرات