لحظه‌ای که جنایت تشویق می‌شود

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، صحنه‌ تشویق سربازان رژیم صهیونیستی که به تجاوز جنسی علیه اسیر فلسطینی اعتراف کرده‌اند، یکی از شرم‌آورترین و سیاه‌ترین لحظه‌های تاریخ این رژیم جعلی و بی‌ریشه است. وقتی جنایت، مایه‌ی افتخار و نماد «قهرمانی» در میان بخشی از مردم و رسانه‌های صهیونیستی می‌شود، دیگر سخن از انحراف یا خطای فردی نیست؛ بلکه سخن از سقوط یک سیستم کامل از اخلاق، وجدان و انسانیت است.

در برابر دادگاه، گروهی از هواداران این رژیم منحط، با فریاد و تشویق از متهمان تجاوز استقبال کردند؛ گویی نه در برابر بزهکار، بلکه در برابر کسانی ایستاده‌اند که «خدمتی» به نظام اشغالگر خود کرده‌اند. این رفتار نه تنها توهینی آشکار به وجدان بشریت است، بلکه شاهدی است بر اینکه رژیم صهیونیستی دیگر تنها یک نظام سیاسی-نظامی نیست؛ بلکه به ماشین تولید نفرت، خشونت و بی‌شرمی بدل شده است.

رژیمی که دهه‌هاست بر پیکر ملت فلسطین با اشغال، قتل، شکنجه و تحقیر سایه افکنده، اکنون از درون خود نیز از هم پاشیده است. آنچه دیروز در سدی‌تیمان رخ داد، نشان داد که در جامعه‌ای که معصوم‌ترین انسان‌ها به اسارت گرفته می‌شوند، وجدان نیز به بند کشیده شده است. این تشویق‌های شرم‌آور پیام واضحی دارند و آن پیام این است که در فرهنگ سیاسی صهیونیسم، تجاوز به انسان، نه گناه؛ بلکه ابزار تحقیر و سلطه است.

رخداد اخیر، نقاب از چهره‌ی دروغین دموکراسی صهیونیستی برداشت. چگونه می‌توان از «حکومت قانون» سخن گفت، وقتی قاتلان و متجاوزان با پرچم این رژیم و آوای تشویق بدرقه می‌شوند؟ این، تجسم یک سیستم در حال فروپاشی است؛ سیستمی که بر پایه‌ی نژادپرستی، نفرت و اشغال بنا شده و امروز در باتلاق رفتارهای حیوانی خود غرق شده است.

رژیم صهیونیستی امروز، نه تنها مشروعیت بین‌المللی؛ بلکه حیثیت انسانیِ خود را نیز از دست داده است. جهانیان دیگر نمی‌توانند از کنار چنین وقاحتی بی‌تفاوت بگذرند. وجدان آزاد جهان می‌داند که در فلسطین، قربانیان تنها کشته نمی‌شوند؛ در این سرزمین، شرافت انسانی در زیر چکمه‌های بی‌اخلاقی و تجاوز لگدمال می‌گردد.

هیچ قدرت نظامی، هیچ تبلیغات رسانه‌ای و هیچ توجیه ایدئولوژیکی نمی‌تواند این لکه ننگ را از پیشانی رژیم صهیونیستی بزداید. سقوط اخلاقی، آرام و تدریجی نیست؛ ناگهانی است و آنچه در سدی‌تیمان رخ داد، همان لحظه‌ی سقوط بود؛ لحظه‌ای که جنایت، تشویق شد و انسانیت، خاموش.

نویسنده: سعید چراغی