تقویت نقش شرکتهای خلاق و دانشبنیان بهعنوان پیشرانهای تحول
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجتالاسلام والمسلمین محمد قطبی، دبیر ستاد راهبری کار و اشتغال حوزههای علمیه کشور، در یادداشتی با تأکید بر ضرورت گذار از زیست مصرفی به زیست تولیدی در فضای دیجیتال، نقش شرکتهای خلاق و دانشبنیان را بهعنوان پیشرانهای اصلی تحول در اقتصاد دیجیتال کشور تبیین کرد.
وی با اشاره به آمارهای موجود درباره الگوی استفاده از اینترنت، تصریح کرد: با وجود گسترش دسترسی عمومی به اینترنت، تنها بخش محدودی از کاربران از این فضا برای فعالیتهای شغلی و درآمدزا بهره میبرند و سهم فروش مستقیم کالا و خدمات در بستر اینترنت همچنان ناچیز است؛ موضوعی که نشاندهنده غلبه کارکرد مصرفی بر زیست دیجیتال جامعه است.
حجت الاسلام قطبی با بیان اینکه، تمرکز فعالیتهای اقتصادی در چند شبکه اجتماعی محدود، ساختار اقتصاد دیجیتال کشور را با شکنندگی و ناپایداری مواجه کرده و ضرورت حرکت بهسوی ایجاد زیرساختهای مستقل دیجیتال را دوچندان ساخته است.
وی با بیان اینکه شرکتهای خلاق و دانشبنیان از ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال پایدار، نوآوری و تولید ارزش برخوردارند، بر لزوم سیاستگذاری فعال و تسهیلگر حاکمیت در حمایت از این شرکتها تأکید کرد و افزود: توانمندسازی این بخش میتواند زمینهساز تقویت معیشت پایدار، ارتقای فرهنگ نوآوری و تبدیل اینترنت به زیرساختی مؤثر برای تولید، کارآفرینی و توسعه اقتصادی کشور باشد.
متن این یادداشت به شرح ذیل است:
بررسی دادههای مرتبط با الگوی استفاده از اینترنت و سهم فعالیتهای اقتصادی کاربران، تصویری روشن و در عین حال هشداردهنده از وضعیت زیست دیجیتال کشور ارائه میدهد. بر اساس آمار موجود، تنها حدود یکسوم کاربران در فعالیتهایی مشغولاند که شغل یا معیشت آنان به اینترنت وابسته است و از این میان، کمتر از هفت درصد بهصورت مستقیم از طریق اینترنت به فروش کالا یا خدمات میپردازند. این ارقام نشان میدهد که علیرغم گسترش فراگیر دسترسی به اینترنت، این فضا هنوز نتوانسته است بهطور کامل در نقش «زیرساخت تولید ارزش اقتصادی و فرهنگی» تثبیت شود و کارکرد غالب آن همچنان مصرفی، ارتباطی و تفریحی باقی مانده است.
از منظر فرهنگی، این وضعیت بیانگر ضعف در شکلگیری «زیست شغلی دیجیتال» بهعنوان یک مسیر معتبر، پایدار و هویتساز در ذهنیت عمومی جامعه است. بخش قابل توجهی از کاربران، بهویژه جوانان، اینترنت را عمدتاً عرصهای برای سرگرمی، شبکههای اجتماعی و ارتباطات فردی میدانند، نه بستری برای فعالیت حرفهای، خلق ارزش و نوآوری. این شکاف میان ظرفیتهای واقعی فناوری دیجیتال و تصویر ذهنی جامعه از کارکرد آن، یکی از موانع اصلی توسعه اقتصاد دیجیتال و مشارکت فعال نیروی انسانی جوان در این حوزه به شمار میرود.
از منظر اقتصادی نیز، تمرکز فعالیتهای درآمدزا در بستر چند شبکه اجتماعی و پلتفرم محدود، نشانهای از شکنندگی و کمعمقی ساختار اقتصاد دیجیتال کشور است. شبکههای اجتماعی اساساً با هدف تعاملات اجتماعی و مصرف محتوا طراحی شدهاند و نه بهعنوان زیرساختهای پایدار کسبوکار. وابستگی کسبوکارهای خرد و نوپا به این فضاها، آنها را در معرض ریسکهای جدی همچون تغییر قواعد پلتفرمها، محدودیتهای دسترسی، کاهش امنیت داده و ناپایداری درآمد قرار میدهد. در مقابل، تجربههای موفق جهانی نشان میدهد که شکلگیری کسبوکارهای دیجیتال پایدار، نیازمند برخورداری از «پایگاه مجازی مستقل» در قالب وبسایتها، اپلیکیشنها و پلتفرمهای اختصاصی است که امکان شکلدهی زنجیره ارزش، برند مستقل و مدل درآمدی قابل اتکا را فراهم میکند.
در این میان، شرکتهای خلاق و دانشبنیان بهعنوان توانمندترین و نوآورترین بخش خصوصی، نقشی کلیدی در عبور از وضعیت مصرفمحور کنونی و حرکت بهسوی اقتصاد دیجیتال مولد ایفا میکنند. این شرکتها با تکیه بر سرمایه انسانی متخصص، فناوریهای نرم، نوآوری در مدلهای کسبوکار و ظرفیت صادرات خدمات و محصولات دیجیتال، قادرند موتور پیشران تحول در زیستبوم اقتصاد دیجیتال کشور باشند و زمینه پیوند میان فرهنگ، فناوری و معیشت پایدار را فراهم آورند.
ازاینرو، سیاستگذاری ملی در حوزه اینترنت و اقتصاد دیجیتال باید بهصورت هدفمند بر توانمندسازی این دسته از شرکتها و ایجاد انگیزه برای ورود جوانان به عرصه کسبوکارهای دیجیتال متمرکز شود. نقش حاکمیت در این مسیر، نه صرفاً نظارتی، بلکه فعال و تسهیلگر است. دولت میتواند از طریق مجموعهای از اقدامات هماهنگ شامل اصلاح و تسهیل مقررات، ارائه مشوقهای مالیاتی و بیمهای، حمایت از ایجاد و توسعه زیرساختهای مستقل دیجیتال، سرمایهگذاری مشترک در پلتفرمهای بومی و تقویت شبکههای شناسایی، جذب و حفظ نخبگان جوان، بستر لازم برای افزایش سهم تولید در اقتصاد دیجیتال را فراهم سازد.
چنین رویکردی، افزون بر کاهش شکاف میان مصرف و تولید در فضای مجازی، به شکلگیری تدریجی فرهنگ نوآوری، تقویت هویت حرفهای دیجیتال و ارتقای جایگاه شرکتهای خلاق و دانشبنیان در اقتصاد ملی منجر خواهد شد. در نهایت، توسعه واقعی اقتصاد دیجیتال زمانی محقق میشود که اینترنت از یک فضای صرفاً مصرفی به زیرساختی برای تولید ارزش، اشتغالآفرینی و کارآفرینی خلاق بدل گردد؛ مسیری که در آن، شرکتهای خلاق و دانشبنیان با حمایت هوشمندانه و هدفمند حاکمیت، نقش پیشتاز و راهبر را بر عهده خواهند داشت.
محمد قطبی جشوقانی