۲۴ خرداد ۱۳۹۰ - ۱۷:۳۳
کد خبر: ۱۰۶۸۳۵
استاد حوزه و دانشگاه:

جاهلیت، جریانی ناشی از تربیت تهی از مبانی توحیدی است

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به نامه 52 نهج البلاغه گفت: تربیت جاهلی بود که طلحه و زبیر را از خط امام خارج کرد یعنی حتی در زمان حضور امام هم هر لحظه امکان دارد متن زندگی مردم ژست جاهلی به خود بگیرد چرا که طعم زندگی مؤمنانه را درک نمی کنند.
همايش/1
حشمت الله قنبری همدانی، استاد حوزه و دانشگاه و پژوهشگر علوم اسلامی، امروز در همایش «آیینه ولایت»، زندگی حضرت علی(ع) را سرشار از هدایت های پنهان و مغفول دانست و گفت: مراد از جاهلیتی که پیش از اسلام وجود داشت، جاهلیت طبق تعریف دین و قرآن است نه تعریف مورخان که مردم مکه را جدا از هرگونه قانون و شعور و... می دانند.

وی، جاهلیت یک جریان دانست و افزود: از نظر قرآن، جاهلیت مردم ناشی از تربیت تهی از مبانی توحیدی شان بود وگرنه به لحاظ مدنی و اجتماعی چنان پایبند قوانین بودند که برخی از آن ها به امضای اسلام رسیده است. چون تربیت آن ها منقطع از هدایت توحیدی بود حتی قانون گرایی‌شان نیز جاهلیت بود.

قنبری با تأکید بر این‌که مدل پیامبر(ص)، خط پایان همه مدل‌های حکومتی است، اظهار داشت: اینکه حاکمیتی نیرومند درخدمت عدل گستری در جامعه به عنوان یک ارزش الهی( نه یک استراتژی) باشد. اگر کشورگشایی‌های بازدارنده خلفا نبود امروز تمام عالم در سیطره اسلام بود چرا که مردم تربیت پیامبر(ص) را پذیرفته بودند.

وی با رد این ادعا که قرآن وسنت پیامبر برای هدایت بشر کافیست و نیازی به امام نیست یاداور شد: فهم سنت پیامبر(ص) ظرفیتی به حد پیامبر(ص) می طلبد و از هر فردی با هر ظرفیت روحی این کار ساخته نیست. این امامت و ولایت است که قدرت کنترل انحرافات در جامعه را دارد.

این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: در زمان حضرت علی(ع) شالوده برنامه های ضد توحید چنان عملیاتی شد که مردم باطل را باطل نمی دانستند یعنی اتفاقی که حتی در زمان بنی اسرائیل هم مشاهده نشد، مردم درد اسلام نداشتند و برای دنیای خود سراغ امیرالمومنین(ع) نیامدند، اگر امام قبول نمی کرد شمشیر می کشیدند زیرا تربیت مردم طوری شده بود که امام را برای خدمتگزاری خود می خواستند.

قنبری با بیان این‌که مردم دوران حضرت امیر مؤمنان(ع)، به دلیل دنیاپرستی و هوی و هوس خود بشریت را از مدل عملیاتی دقیق حکومتی محروم کردند، گفت: با این وجود مدل حکومتی حضرت جاودانه و به وجدان بشری تبدیل شد به گونه‌ای که هر کس در هر موضع درستی بخواهد حرف بزند میزانش علی(ع) است. متاسفانه امروز کشورهای غربی با اجرای شکل ناقصی از هدایت های حضرت علی(ع) به موفقیت هایی دست یافته اند در حالی که ما غافل هستیم.

وی، تعلق فکری و عملی به حضرت علی(ع) را موجب سعادت بشر دانست و ابراز داشت: خانه نشینی مولا، حکمت خدا نبود زیرا اراده خدا هرگز بر محرومیت تعلق ندارد بلکه به دلیل بی لیاقتی مردم بود، آنچه حضرت انجام داد، اصلاح و تربیت مردم و خواص آنان بود.

این نویسنده و پژوهشگر با اشاره به نامه 52 نهج البلاغه گفت: تربیت جاهلی بود که طلحه و زبیر را از خط امام خارج کرد یعنی حتی در زمان حضور امام هم هر لحظه امکان دارد متن زندگی مردم ژست جاهلی به خود بگیرد چرا که طعم زندگی مؤمنانه را درک نمی کنند.

قنبری با بیان اینکه «عبدالله» تماما در قبضه قدرت مالک خود است و از سوی او پرورش می یابد، اظهار داشت: اگر امروز عده‌ای معتقد به حکومت اسلامی نیستند حداقل باید ملتزم باشند، اینکه برخی تحمل سخنان ولی امر را ندارند به دلیل تربیت جاهلی است. نمی شود کسی در دایره دین باشد اما حرفش از حنجره دشمن خارج شود.

وی با تأکید بر ضرورت شناخت توأمان دشمن درونی و بیرونی، دشمن‌شناسی را مقدمه دشمن‌ستیزی دانست و گفت: حضرت علی(ع) در دوران غصب خلافت، سکوت نکردبلکه فریادشان از همیشه هم پر خروش تربود اما گوشی برای شنیدن وجود نداشت.

قنبری با بیان اینکه طهارت نسل فرق اسلامی مرهون مدارای امیرمومنان(ع) است ادامه داد: مدارای حضرت به دلیل مال اندیشی و دنیازدگی مردم بود نه به معنای رضایت ایشان به ظلم بلکه ایجاد فرصتی برای هدایت بود. در سکوت، بر سلب ها حکومت داشت، مدیریت آینده بشریت با علی(ع) است. حضرت، صموت یعنی سکوت هوشمندانه از سر دانایی داشت./930/پ202/س
ارسال نظرات