۰۲ دی ۱۳۹۱ - ۱۷:۲۲
کد خبر: ۱۵۰۷۳۴
به بهانه دسامبر 2012 :

برداشت های کاذب از پایان جهان

خبرگزاری رسا ـ دنیای عقل گرا، روشنفکر و جدید در لایه های پنهان خویش به تفکر "دانستن زمان پایان جهان" دامن زده و ترسیمی بر مبنای توهم و تخیل و نه بر مبنای واقعیت های عینی ارائه داده است.
دسامبر 2012

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، با توجه به برنامه ریزی های سه سال گذشته غرب برای معرفی سال 2012 به عنوان پایان جهان و دامن زدن به این پیشگویی، بسیاری از مردم کشورهای جهان با این دغدغه در انتظار 21 دسامبر سال 2012 شدند و این درحالی است که با نزدیک شدن به این روز بسیاری از آداب و سنت ها و آمادگی دفاعی و نظامی بسیاری از دولت ها نیز به این شایعه دامن زد و در این ایام شاهد ساخت فیلم های هالیودی بسیاری با این موضوع بودیم. اما آنچه که دراین میان سؤال برانگیز شده است این است که در چه بستر و فضایی موضوع پایان جهان از سوی بسیاری از افکار عمومی پذیرفته شد؟ دلیل پذیرش این جریان غیر عقلی، غیر دینی و بدون شهود و منطق چیست؟ یکی از زمینه های فراهم شدن این شایعه تقویم قوم مایا است. این قوم در آمریکای مرکزی قبل از میلاد مسیح ساکن بودند. طبق برداشت هایی که بر مبنای تقویم مایایی برای تاریخ پایان جهان وجود دارد، در سال 2012 این دنیا تمام می شود و خورشید به خاموشی می گراید.

فیلم های هالیودی درباره آخر الزمان

درباره آخرالزمان سه سال پیش فیلمی با عنوان 2012 ساخته شد که در آن، زمان و تاریخ پایان جهان، مشخص شد. این درحالی است که فضای پرداختن به موضوع پایان جهان چیزی بیشتر از عرصه سینما و هنر است. دامنه این بحث بسیار گسترده و وسیع است؛ چرا که از یک جهت این موضوع امری فطری است که انسان همیشه درباره پایان دنیا فکر می کند و باور دارد که روزی آرزوی حکیمان، عالمان و دانشمندان محقق شده و عدل، خرد و منطق بر جهان حاکم می گردد و از طرفی ظلم، جور، فساد و جنایت از جهان برچیده می شود. این حقیقت فطری انسان است که به دنبال پایان این جهان و شروع و آغاز جهانی برتر است. به همین دلیل زمانی که این تفکر بر حق نباشد، آمیخته با اوهام، توهمات و تخیلات می شود و هنر هم به این جریان دامنه می زند تا مخاطب را متوجه فضای فیلم سازی کند.

توقیت جایز نیست

موضوع پایان جهان در بعضی متون مذهبی و متن های وحیانی نیز دیده شده و فقط این موضوع به هالیود خاتمه نمی یابد. اما زمانی که این جریان به اولیا و پیامبران الهی و وحی اتصال نمی یابد، در واقع این پدیده فطری نیز، منحرف می شود. این در حالی است که توقیت به معنای وقت معین کردن برای اتفاقات الهی مقدور نیست و هیچ کس نمی تواند برای مقدرات الهی وقت مشخص کند. چرا که از حیطه اراده انسان خارج است و اگر این جریان درست هدایت شود و برداشت ها نیز صحیح باشد، می تواند به درستی به تصویر در آید. اما وقتی که دین کمتر به صحنه بیاید، این نیاز را کاهن دروغگوی فرانسوی با جادوگری پر می کند.

نسخه غربی مفاهیم آخرالزمانی

شاید به جرأت بتوان گفت که این طرح غلط و توهم گونه پایان جهان در سال 2012، از سوی غربیان نیز توطئه و دسیسه ای است که آخرالزمان در ادیان توحیدی را خرافه جلوه دهند. با تفکر جدید غرب از قرن 15 و 16 میلادی بر این مبنا که انسان دیگر خودش همه چیزدان است و نیازی به پیامبران ندارد، یک تمایل و رویکردی به سمت خرافه پیدا می شود و انسان به چیزی که مبنای الهی و واقعی ندارد معتقد می شود. اما قدر مسلم اساس کهانت دروغ است؛ چرا که کهانت نیز نوعی جادوگری است.

و از طرفی در قرن بیستم این تفکر که اگر بخواهیم با خدا ارتباط داشته باشیم باید اسرائیل و یهود در فلسطین ایجاد شود، نیز تفکری صهیونیستی برای تثبیت اسرائیل در منطقه است که به نوعی با تفکر آخرالزمانی به دروغ گره زده می شود. چرا که دنیای عقل گرا، روشنفکر و جدید در لایه های پنهان خودش به این تفکر دامن زده و ترسیمی بر مبنای توهم و تخیل دارد، نه بر مبنای واقعیت های عینی.

دیدگاه اسلام و شیعه در مورد آخرالزمان

در احادیث و روایات مختلف آمده است که وقتی از رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) در مورد زمان خروج حضرت قائم(عج) می پرسیدند، آن بزرگواران با قاطعیت و با صراحت تمام علم به زمان ظهور را هم چون علم به قیامت، منحصر به خداوند متعال دانسته و از خودشان نفی می کردند.

کمیت از امام باقر(ع) در مورد همین قضیه پرسید، امام(ع) فرمود: «لقد سئل رسول الله(ص) عن ذلک فقال انما مثله کمثل الساعة ... لاتأتیکم الا بغتة؛ از پیامبر(ص) در همین مورد سؤال شد، ایشان فرمودند: مثل ظهور مهدی(عج) هم چون بر پایی قیامت است کسی جز خدا از وقت آن آگاه نیست».

در روایت دیگری هم داریم: «و اما وقت خروجه(ع) فلیس بمعلوم لنا علی وجه التفصیل، بل هو مغیب الی ان یأذن الله بالفرج و اما زمان ظهور مهدی(عج)؛ به روشنی برای ما مشخص نیست بلکه او تا زمانی که خداوند اذن خروج دهد، غائب است».

باز روایت دیگری می فرماید: «و اما ظهور الفرج فانه الی الله؛ اما وقت ظهور فقط در نزد خداوند معلوم است». و روایات بسیار زیاد دیگری که همگی دلالت بر انحصار علم به وقت ظهور در خداوند تبارک و تعالی کرده اند. روایات دیگری هم داریم که از توقیت و تعیین وقت نهی کرده و امر فرموده اند بر تکذیب کسانی که وقت بر آن معین می کنند.

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: خداوند از بنده مؤمن اش قول گرفته که سختی ها را در دنیا به جان بخرد، آن گونه که نان آوران خانه از زیر دستان خود پیمان می گیرند که در غیبت او، چهار چوبهای مورد نظر را محترم دارند. هر چه به زمان ظهور نزدیکتر می شوید به افکار و اعمالتان پوشش تقیه بیشتری دهید.

 

704/934/ر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع :‌ کتاب بحارالانوار جلد 67
ارسال نظرات