پیام آیتالله مظاهری به همایش بزرگداشت آیت الله شفتی

به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله حسین مظاهری، رییس حوزه علمیه اصفهان به همایش بزرگداشت آیتالله شفتی پیام صادر کرد.
متن پیام به شرح ذیل است:
بسمالله الرّحمن الرّحیم
همایش بزرگداشت و تجلیل از مقام والای علّامه عالیمقام و حجتالاسلام علیالاطلاق مرحوم آیتالله العظمی سید محمّدباقر شفتی«قدّسالله نفسهالزّکیه» که در یکصد و هفتاد و چهارمین سال ارتحال آن فقیه عظیمالقدر و در مسقطالرأس ایشان به اهتمام امام جمعه محترم و مسوولان گرامی شهرستان طارم برپا گردیده است، اقدامی قابل تحسین و مصداق «تعظیم شعائر الهی» که نشأت گرفته از «تقوای قلوب» است، است.
عالم بیهمتایی چون سیّد حجتالاسلام، نه تنها متعلّق به طارم و روستای چَرَزه که مسقطالرأس اوست و یا شفت که محلّ بالیدن و رشد نوجوانی ایشان است و یا اصفهان که دیار مرجعیّتِ تامّه و مدفن و مزار آن بزرگوار است، بلکه متعلّق به عالم تشیّع و بلکه جهان اسلام است و عظمت علمی و عملی چنین کسانی هیچگاه محدود در یک منطقه و دیار نخواهد شد.
آنچه در زندگی سراسر درخشان ایشان، مایه اعجاب و عبرت و درسآموزی است، نخست تلاش و مجاهدت والای علمی آن بزرگوار در دوران طولانی تحصیل است که با هجرت به اعتاب مقدّسه و از کربلای معلّی آغاز و سپس در نجف اشرف و کاظمین و بعد از آن در قم و کاشان ادامه مییابد.
در این دوران، درک محضر فقاهتی و مدرسه علمی و عملی اعلام و اساطینِ عالم اسلام که هر یک به تنهایی خورشید تابناک فقاهت و فضیلت بودهاند، از سیّد حجتالاسلام، شخصیّتی در درجه اعلای علمی و تربیتی میسازد.
عالمان بینظیری مانند علّامه طباطبایی صاحب ریاضالمسائل و حضرت وحید بهبهانی و سیّد الطائفه بحرالعلوم و علّامه شیخ جعفر کاشفالغطاء و علّامه سید محسن اعرجی و میرزای قمی صاحب قوانین و ملّا مهدی نراقی صاحب جامعالسّعادات، شخصیّتهای نادر عالم تشیّعند که سیّدِ حجتالاسلام محضر علمی و عملی آنان را به خوبی درک نموده است و البتّه چنین افتخاراتی، در تاریخ بشریّت، به کمتر کسانی عنایت شده است: «ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ».
گویی اراده بالغه خداوند تعالی بر این تعلّق گرفته بود که با تربیت چنین شخصیّت با عظمتی، حوزه علمیّه کهن و با سابقه اصفهان تجدید حیات و احیاء گردد، حوزهای که پس از دوران صفویّه در طی یک قرن، بر اثر استیلای مخالفان و معاندان مذهب حقّه تشیّع، از آن رونق بینظیر افتاده بود و دوره سخت و طاقتفرسای فترت را پشت سر گذارده بود، به دست سیّد حجتالاسلام و یار همراه و صدیقِ قرین او یعنی مرحوم آیتالله العظمی علّامه حاج محمّد ابراهیم کلباسی«قدسسرّه» که او نیز آیتی از آیات باهره حقتعالی بود، حیات و رونق دوباره خود را بازیافت و بدین سبب باید به حق، این دو بزرگوار را در سلسله مجدّدان حوزه علمیّه با عظمت اصفهان که سابقه طولانی آن به بیش از یکهزار سال و بلکه به دوران امامت و عصمت میرسد، دانست و این نیز بیشک، افتخاری دیگر در کارنامه درخشان سیّد حجتالاسلام به شمار میآید.
در این دوران، مجلس درس و بحث علمی ایشان، شاگردان بزرگی نظیر صاحب روضاتالجنّات و صاحب قصصالعلماء و علّامه حاج محمّد جعفر آبادهای«قدسسرّهم» را پرورش داد و موسوعه بزرگ فقاهتی آن فقیه بزرگوار یعنی «مطالعالانوار فی شرح شرایعالاسلام» که از افتخارات کارنامه فقه شیعه به شمار میرود گوشههایی از رونق دوباره حوزه علمیّه اصفهان در دوره چهل ساله حضور سیّد در این دیار است.
و از دیگر سجایای بیبدیل سیّد حجتالاسلام، اهتمام والای ایشان در اقامه حق و امر بر معروف و نهی از منکر و مبارزه با فساد و بدعتهای اجتماعی و مقابله با زورگویان و ستمگران و بازستاندن حقوق مظلومان وتحقیر ظالمان و حاکمان مستبد و شاهان زورگو و مبارزه با تسلّط بیگانگان و رسیدگی بیحد و اندازه به مستمندان و محرومان ودستگیری از آنان و سایر خدمات عظیم اجتماعی است که ازبدو ورود به اصفهان تا دوره ریاست تامّه و مرجعیّت ایشان استمرار داشته و بیهیچ ملاحظه و محافظهکاری و علیرغم مخالفتها و کارشکنیهای شاهان و حاکمان جور، انجام میپذیرفت.
در این راه، آن بزرگوار ملامتِ ملامتگران و حاسدان و مخالفان را به جان میخرید و به مصداق «یُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَت لائِمٍ» به وظیفه شرعی و اجتهادی خود، قیام و اقدام مینمود و از این حیث، این فقیه پاک نهاد، از زمره استثنائات تاریخ فقهاء شیعه است که با آگاهی از اختیارات و مسؤولیّتها و ولایت فقیه جامعالشرائط، به اصلاح اجتماع و مقابله با بیگانگان پرداخت و به خوبی نشان داد که در جایگاه فقاهت و مرجعیّت، هرگز مصالح اجتماع و ملّت اسلامی را نادیده نمیانگارد و از این حیث باید سیّد حجتالاسلام را یکی از مصادق روشن فقیهان شجاع و بصیری دانست که تا حدّی که برای او ممکن گردیده نظریّه ولایتفقیه، را عملاً اجراء نموده است و با تمام قدرت، رسالت فقاهتی خود را به انجام رسانیده است و طبعاً چنین شخصیّتی از گزند بیمهریهای تاریخنویسان نیز در امان نخواهد بود، چنانکه درباره این فقیه والاقدر نیز در برخی از منابع تاریخی و کتب تراجم، قضاوتهای سطحی و توأم با بیانصافی و شتابزدگی ملاحظه میشود، که امیدواریم با تلاش مشکوری که در این همایش و نظایر آن صورت میپذیرد، اینگونه بیمهریهای تاریخی تا حدّی برطرف گردد و غبار شبهه و اشتباه از صورت و سیرتِ خدمتگزاران واقعی دین مبین و رهبران معنوی متدیّنان زدوده شود.
اگر همایش حاضر، قدمی در این راه خطیر بردارد و به تجلیل صِرف از شخصیّت عدیمالنظیر آیتالله العظمی سیّد محمّدباقر شفتی«قدّسسرّهالقدوسی» بسنده ننماید و برخی از تیرگیهای تاریخی در زندگانی درخشان این حجّت حقیقی اسلام را روشن گرداند، بیتردید خدمتی بزرگ به آستان فقاهت و روحانیّت کرده است و در اینصورت، به هدف اصلی خود دستیافته است.
امید است با لطف خداوند تعالی و توجّه و دقّت پژوهشگران و سخنرانان محترم چنین گردد، انشاءالله؛ از همه مسئولان و برگزارکنندگان این همایش و شما شرکتکنندگان محترم تقدیر و تشکّر مینمایم و توفیقات همگان را از خدای متعال خواستارم.
والسّلامعلیکم و رحمتالله و برکاته
حسین المظاهری
21 / ربیعالثّانی / 1434
14/اسفند/1391
/993/د102/ج