ادبیات بین اخلاق و سیاست آشتی برقرار می‌کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا درمشهد، محفل ادبی شوق یار با حضور حجت الاسلام نقویان 26 اردیبهشت با حضور مسؤولان و علاقه‌مندان به ادبیات و هنر برگزار شد.
حجت الاسلام ناصر نقویان،کارشناس و مبلغ حوزوی در این نشست با بیان این که رسالت اصلی هنر این است که دین را به شکل هنری برای معرفی به جهان تبلیغ کند، اظهار داشت: در واقع آنچه که امروز در جامعه ما مشهود است متاسفانه تمسک به ادبیات کمرنگ است و این درحالی است که قدرت ادبیات و نفوذ کلام این رشته بسیاری قوی است.
وی در ادامه به بیان تفاوت‌های ادبیات کلاسیک و قدیمی پرداخت و اظهار داشت: ادبیات مثل روغنی است که اگر لای چرخ‌دنده‌های دنیای مدرن ریخته نشود، فاجعه‌ای بزرگ رخ می‌دهد چرا که جهان امروز را با فیزیک و شیمی نمی توان عوض کرد بلکه عامل تعیین‌کننده که می‌تواند چشم‌ها را بشوید و طور دیگری از اندیشیدن را به ما ارائه دهد، نگاه و ظرفیت‌های علوم انسانی است.
بدون سیر در ادبیات در واقع خیلی ها مرده اند
حجت الاسلام نقویان در ادامه با بیان این که بدون سیر در ادبیات در واقع خیلی ها مرده اند و این درحالی است که متوجه هم نیستند، تصریح کرد: همه افراد جدا از این که در چه رشته ای در حال تحصیل هستند به ادبیات نیز به صورت فطری علاقه مند هستند و این در واقع خواسته و نیاز باطنی انسان به غوطه ورشدن در ادبیات و سخن وری است که نمی توان نسبت به آن بی توجه بود.
وی ادبیات فارسی را کارگاه زرگری دانست که طلای آیات و روایات دینی ما را به گردنبندی ظریف و زیبا تبدیل کرده است و اظهار داشت: در واقع آن چیزی که باعث تاثیرگذاری و نفوذ احکام دین اسلام بر روی مخاطب جوان و مدرن امروز می شود همین تغییر قالب مفاهیم دینی به صورت نثر و شعر است که خریداران بیشتری را نیز جذب خود کرده است اگر ما این طلاجات ادبی را از دست بدهیم دچار بدلیجات می‌شویم و ناچار به اکتفاکردن و استفاده از بدلیجاتی می شویم که به اندازه طلا قیمت و خریدار ندارد.
شاعر درجه ای پایین تر از پیامبری برای تربیت انسان ها
کارشناس و مبلغ حوزوی با اشاره به حدیثی از امام رضا(ع) خطاب به دعبل، ادامه داد: آن چه که بر دل و زبان تو در قالب شعر جاری می شود را روح القدس بر زبانت جاری ساخته است در حقیقت شاعری همان پیامبری است با یک درجه پایین‌تر در این مرتبه به تربیت انسان ها می پردازد.
حجت الاسلام نقویان در ادامه با اشاره به شخصیت های داستانی شاهنامه و اشعار حافظ و سعدی و مولانا تصریح کرد: خطاطان قدیم با وضو می نوشتند و هنر در نزد آنان قداست و عظمت خاصی داشت، هنرمند تا زمانی که خودش به تجربه نپردازد و دراین وادی سیر و سلوک نداشته باشد نمی تواند به درجه تاثیرگذاری بالایی دست یابد و شعری که هیچ کس آن را نفهمد قداست نیز ندارد.
وی با بیان این که مکاتبات عالمان دینی ما سرشار از مطالب ادبی بوده است، تصریح کرد: ادبیات بین اخلاق، سیاست و حقوق که مقوله های خشن و زمختی هستند آشتی برقرار می کند چرا که شاعر مظهر لطافت است و دل مخاطب را نرم و سپس تاثیر خود را نمایان می کند./934/پ202/س