به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان؛
ویژه نامه اینترنتی «ماه وصال» منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژهنامه اینترنتی «ماه وصال » به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان در پایگاه اطلاعرسانی راسخون منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژهنامه اینترنتی «ماه وصال» شامل بانک احادیث، پرسش و پاسخ، گالری تصاویر، معرفی پایگاهها، کارت پستال، معرفی نرمافزار و سایر مقالات در پایگاه اینترنتی راسخون منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژهنامه میتوان به نور رمضان، آمادگی برای ورود به میهمان سرای الهی، دعای امام سجاد(ع) هنگام حلول ماه رمضان، آداب ماه ضیافت الهی، به ماه روزه مهمان خداییم، اثربخشی ماه رمضان بر روح و روان آدمی، توصیههای مقام معظم رهبری در ماه رمضان، سیره علمی علما در ماه رمضان، ویژگیها و آداب ماه رمضان، رمضان نسیم رحمت، رمضان و جاذبهها و دافعههای اجتماعی و سیاسی، رمضان فصل آمرزش و سیره عملی امام خمینی(ره) در ماه رمضان اشاره کرد.
آداب ماه ضیافت الهی
در مقالهای از این ویژهنامه میخوانیم: ماه خیر و برکت، ماه نزول رحمت، ماه میهمانی و ضیافت الهی، بار دیگر ما را به یک فضای معنوی غیرقابل وصفی میکشاند، فضایی آکنده از عشق به خدا و دنیایی از صفا و صمیمیت که یک ماه به طول میانجامد، اینجاست که بر همه لازم است که قدر این ضیافت را بدانند و پیشاپیش خود را برای ورود به این میهمانی آماده کنند، خداپرستان میدانند که این ضیافت با دیگر میهمانیها فرق دارد، در این جا میزبان خالق یکتا است و انبیای الهی پذیرایی کنندگان و فرشتگان، خدمتگزاران این خوان هستند، در این میهمانی فرشتگان پیوسته بر موحدان سلام گفته و با کشیدن بالهای خود بر روزه داران، گناه میهمانان را از بین می برند و پاک می کنند.
برای این میهمانی در آتش و خشم خداوندی بسته، در بهشت و رحمت پروردگار باز و دست شیاطین و خناسان و وسوسهگران غل و زنجیر شده است.
این ضیافت در نگاه پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم آنقدر مهم است که در آخرین جمعه شعبان مردم را به آمادگی های لازم برای ورود به ماه خدا فرا میخواند.
پیامبر در عظمت و حرمت این ماه عزیز در جمع حاظران نماز جمعه چنین فرمود: «ولا یکونن شهر رمضان عندکم کفیره من الشهور فان له عندالله حرمه و فضلاً علی سایر الشهور؛ نباید در نظر شما، ماه رمضان و دیگر ماه ها یکسان باشد، چون این ماه نزد خدا حرمت و فضیلت والاتری نسبت به دیگر ماهها دارد».
در این ماه باید تمام اعضا و جوارح ما روزهدار باشد و با ادب خاص خود وارد این میهمانی بیمانند بشویم، نه دست خطا کند و نه پا و نه چشم و گوش، در این ضیافت فقط و فقط از پروردگار پیروی خواهد شد نه از شیطان یا هوای نفس همه چیز باید تغییر یابد، تا با فضای رمضان، رمضانی شویم.
پیامبر و معصومین برای بهره جستن از این فیض بزرگ سخنان و رهنمون های بسیارارزشمند، زیبا و دلنشینی برای ما به یادگار گذاشته اند که به بررسی بخشی از آنها می پردازیم.
شاید برخی چنین فکر کنند که میهمانی خدا فقط در این خلاصه میشود که یک روزه دار همراه دیگر روزه داران در وقت سحر به امساک پرداخته و در پایان روز به افطار بپردازد و همین مسأله همه ساله تکرار میشود، اما این به تنهایی هرگز کافی نیست چرا که هدف این نبوده که مسلمانان فقط چند ساعتی از روز و چند روزی از سال از خوردن و آشامیدن خودداری کنند بلکه در این یک ماه باید جهاد کنند، جهادی پیگیر و تلاشی مستمر در راستای تهذیب نفس و اصلاح خویش، این یک ماه کلاس آموزش و تمرین آموختهها است، کلاسی برای آزمودن فضائل اخلاقی و تلاش برای ترک رذائل شیطانی و ضداخلاقی.
کنترل زبان
زبان نشانه عقل یا جهل انسان است و مایه عزت یا ذلت اوست.
از اینرو در روایات و احادیث اسلامی درباره کنترل این موجود کوچک اما بسیار خطرناک هشدارهای فراوانی داده شده است و از پیامبر(ص) روایات متعددی رسیده که فرمودهاند: «سلامتی و راحتی انسان در حبس و نگهداری زبان اوست» و یا این که فرمودهاند «تمام گرفتاری های انسان از زبان خودش است»، و یا اینکه امام رضا علیهالسلام فرموده: «سکوت و کنترل زبان نشانه دانایی است»، عبدالله ثقفی گوید: به پیامبر عرض کردم که بیشترین چیزی که بر من میترسی چیست، پیامبرصلّی الله علیه و آله و سلّم زبانش را به دست گرفته و فرمود: «از این».
همچنین امیر مؤمنان علیه السلام در وصیتی که به فرزند خود محمد بن حنفیه داشت فرمود: «زبان همانند سگ هار است، اگر آن را آزاد بگذاری تو را گاز خواهد گرفت، بسا بر اثر کلمهای که انسان بر زبان جاری میسازد، نعمتی را از دست میدهد، پس بر تو باد زبانت را که همانند طلا و نقره است حفظ و پنهان کن، از این روست که پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم با مهم شمردن این امر، در خطبه شعبانیه معروف خود در مدینه که در آخر ماه شعبان ایراد فرمود، اینچنین توصیه کرد: یعنی ای گروهی که خود را آماده ضیافت الهی کردهاید، زبانتان را در این ماه کاملاً کنترل کنید تا در محضر پروردگار خطایی از او سر نزند».
کنترل چشم
دومین موردی که میهمان باید در این ضیافت الهی درنظر گرفته و رعایت کند، کنترل چشم است.
پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم درباره رعایت این نکته میفرماید: «و چشم خود را فرو پوشانید از آنچه که نگاه شما به آن روا نیست».
آری خداوند به بندگان چشم داده تا ببینند، اما نه این که بهر چیز و بهر کس نظر کنند، چشم داده است تا راه خود را بیابند، به غذای فکری و بدنی خویش خوب نظر بیفکنند و این دستور اوست که میفرماید: «فلینظر الانسان الی طعامه».
با این بیان میتوان گفت یک نگاه واجب داریم و این همانست که گفته شد، دوم نگاه مستحب است که در روایات به آن اشاره شده است، چنانچه فرمودهاند: نگاه کردن به صورت علی بن ابی طالب، پدر، مادر، عالم، برادر دینی، امام عادل، قرآن و کعبه عبادت است و همچنین نگاه کردن به آب و طبیعت، و سبزه و گل و گیاه سبب زدوده شدن غم و غصه از انسان می شود.
نگاه سوم آن که از نظر شرع مقدس جایز نیست و آن نگاه به نامحرمان است و کنترل چشم دربرابر آنها یکی از آداب و شرایط این میهمانی بزرگ است و قرآن مجید نیز در آیاتی تمام مسلمانان را به این امر الهی فراخوانده و مرد و زن را از نگاههای حرام و غیرشرعی به یکدیگر برحذر داشته است.
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم میفرمایند: «روز قیامت تمام چشمها گریان است مگر سه چشم، چشمی که از ترس خدا گریه کند، چشمی که از نگاه به نامحرم فرو پوشانده شود، چشمی که شب زنده دار باشد.
کنترل شنوایی
همانگونه که دربین انسانها یک نظام حقوقی نسبت به یکدیگر حاکم است، بین اعضای یک انسان نیز حقوقی هست که میباید به آن حقوق حتما توجه بشود.
امام زین العابدین علیه السّلام در رساله حقوق، ضمن پنجاه حقی که بر یک فرد مطرح میفرماید «برای نفس و زبان و شنوایی و بینایی و دست و پا و شکم و غیر آن حقوقی را بیان کرده است».
حضرت درباره حقی که شنوایی بر انسان دارد چنین فرموده: «و حق السمع تنزیهه عن سماع الغیبه و اما حق شنوایی این است که آن را از شنیدن غیبت و شنیدن هرآنچه که شنیدنش بر او حلال نیست، پاک و منزه و دور گردانی».
بدون شک آن میزبانی که غیبت و آواز و صداهای محرک و مهیج قوای حیوانی انسان را تحریم کرده و به هیچ وجه حاضر نیست کسی را به حضور پذیرد که از این محرمات پرهیز نکند و یا در ماه رمضان بخواهد خود را به این مسائل مشغول کند.
پیامبر بزرگوار اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم ضمن خطبه شعبانیه خود به سومین ادب از آداب این ضیافت الهی اشاره کرده می فرماید: «خود را از آنچه که شنیدنش بر شما حلال و جایز نیست دور بدارید».
کنترل خشم
غضب و خشم یکی از حالات بسیار زشت انسانی است که سبب حرکت روح حیوانی او میشود، گاهی این دخالت به حدی به پیش میآید که قوه عاقله و فکر سالم انسان را میپوشاند، بدین جهت گفتهاند که غضب جنونی است که یک مرتبه عارض میشود و بسا که مرگ ناگهانی هم در پی داشته باشد، مرحوم نراقی در وصف خشم و غضب از حکما نقل کرده است که: کشتی که به گرداب افتاده و گرفتار موجهای عظیم و بادهای تند شده باشد، به نجات نزدیکتراست از کسی که شعله غضبش به التهاب آمده باشد.
البته ناگفته نماند که دو غضب داریم یکی ناپسند و مذموم و آن حالتی است که انسان را از حد اعتدال بیرون برد و اما آن غضبی که اختیار و مهارش در دست انسان است و یا آن خشم برای رضای خدا و یا برای دفاع از حق از او صادر شود نه تنها اشکالی ندارد بلکه خشمی پسندیده است، امیرمؤمنان علیه السّلام فرمود: هیچگاه پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم برای دنیا به خشم نمیآمد، اما هرگاه از برای حق به خشم میآمد، احدی را نمیشناخت و غضبش آرام نمیگرفت تا حق را یاری کند.
و اخبار و احادیث فراوانی در مذمت خشم ناپسند وارد شده و همه آنها دلالت بر این دارند که ایمان را فاسد میگرداند چنانکه سرکه عسل را فاسد میکند.
امام جعفر صادق علیه السّلام می فرماید: «غضب، دل مرد دانا را هلاک می کند و کسی که مالک قوه غضب خود نباشد مالک عقل خود نیز نیست».
پس در این ماهی که افتخار حضور و شرکت در میهمانی رب الأرباب را داریم باید علاوه بر کنترل چشم و گوش و زبان بر خشم خود نیز مسلط باشیم.
امام رضا علیه السلام در سخنی درباره فضیلت ماه رمضان چنین فرموده است، «هرکه در ماه رمضان خشم خود را فرونشاند خداوند خشم و غضب خود را دربارهاش در روز قیامت فرو مینشاند».
پرهیز از محرمات
بسیاری از گرفتاریهای مردم در اثر نداشتن تقوای الهی و ترس از خداوند در روز قیامت است، از این رو به دام بسیاری از گناهان از جمله روی آوردن به محرمات میافتند، بی پرده باید گفت که در حال حاضر کسی نیست که با حرامهای خداوند آشنایی نداشته باشد مگر آن جاهل بی خبری که این دسته هم بسیار اندک هستند، اما غالب مردم هم موارد حرام را میدانند و هم از تأثیر لقمه حرام در زندگی آگاهاند.
و هیچ عاملی به اندازه تقوا و پرهیزکاری نمیتواند انسان را از اقبال بر محرمات باز دارد و در ماه رمضان در ماه ضیافت الهی هرچه تقوای یک روزه دار بیشتر شد از محرمات فاصله خواهد گرفت.
در گفتوگویی که امام صادق با مفضل بن عمر داشت درست بر همین نکته تکیه کرده و به او چنین فرمود: «کم بودن عمل ولی همراه با تقوا بهتر از عمل بسیار ولی تهی از تقوا است»، گوید سؤال کردم: این چگونه ممکن است که عمل بسیار باشد اما تقوا در بین نباشد. حضرت در پاسخ فرمود: «آری نمونه اش همانند کسی است که همسایه را اطعام کرده و به آنها ارفاق میکند و دیگران را به خانهاش دعوت میکند، اما در کنار چنین کارهایی اگر دری از حرام بر او بازشد وارد آن می شود و این معنای عمل بدون تقوی است، و در مقابل کسی که عملی اندک دارد اما اگر دری از حرام به رویش بازشد، هرگز وارد آن نخواهد شد».
و ماه رمضان ماهی است که خدای میخواهد بندگانش با چشمی پاک و دلی پاک تر به سوی او روی آورند، موحدان و روزه داران با اجتناب از محرمات در این ماه پرفیض و رحمت برای همیشه از حرام فاصله بگیرند.
ابوسعید خدری از پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم نقل کرده که فرمود: «هر بنده ای که ماه رمضان را درک کند، پس اگر روزها را روزه بدارد و آزارش به دیگران نرسد و چشم خود را از نامحرمان پوشاند و از آنچه که خداوند بر او حرام کرده پرهیز کند، خداوند بهشت را بر او واجب می گرداند.ژ
به امید روزی که تمام بندگان خدا از این فضای معنوی بهره کاملی ببرند.
ویژهنامه اینترنتی «ماه وصال » به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان در پایگاه اطلاعرسانی راسخون منتشر شده است و علاقمندان به مشاهده و استفاده از این ویژهنامه میتوانند به نشانی اینترنتی www.rasekhoon.net مراجعه کنند./907/ت302/ی
ارسال نظرات