جمشید جعفرپور، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با اشاره به فعالیت ستاد اجرای قانون ساماندهی مد و لباس گفت: در قانون ساماندهی مد و لباس یک گروه اجرایی مد و لباس پیش بینی و در معاونت وزارت ارشاد دکتر شاه‌آبادی ایجاد شد و از آن زمان تا به حال کار خود را انجام می‌دهد و تاکنون چند فعالیت در کارنامه خود به ثبت رسانده است.
وی افزود: این گروه با ایجاد مشوق‌هایی، از طراحان لباس، برای ارائه لباس‌هایی که منطبق با فرهنگ این کشور باشد، دعوت به عمل آورد و تا اکنون چندین بار این فراخوان و ارزیابی مدل‌ها را انجام داده که نمونه آن در سال 1391دو بار در ابتدا و میانه سال انجام شد.
تآثیر برگزاری نمایشگاه‌های فرهنگی
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: در این فراخوان‌ها با ارائه جوایز به مدل‌های برتر و کارشناسی‌هایی که انجام شد، تعدادی به عنوان مدل های مطلوب و برگزیده شناخته شدند که این مدل‌ها به صورت رایگان در اختیار تولیدی‌ها قرار گرفته و بر اساس این مدل‌ها شروع به تولید انبوه لباس شد.
وی تصریح کرد: دست‌اندرکاران سعی کردند از زمان مجلس هفتم، با این کار‌گروه‌ها از طریق برگزاری رقابت بین مد‌های برگزیده و منتخب در مراکز استان، به این کار توسعه بیشتری دهند.
جعفر پور تأکید کرد: تمام ترویج مد و لباس نباید بر عهده یک کارگروه باشد، چون عوامل مختلفی در این زمینه تأثیرگذار هستند و این گروه تنها می‌تواند مدلهایی که از نظر تنوع رنگ و عدم تبرج و پوشیدگی قابل قبول است را معرفی و تلاش‌هایی برای گسترش آن‌ها انجام دهد.
تقدیر از فعالیت‌های کارگروه مد و لباس
وی در پاسخ به پرسش که«به نظر شما تا کنون این کارگروه موفق بوده است؟»گفت: ترویج مد و لباس ایرانی موفق نبوده است ولی اقدام کار گروه قابل تقدیر است ولی در حقیقت برای نهادینه کردن این الگوها در جامعه، باید چند کار به صورت موازی انجام شود، همچنین باید عمل کارگروه را ارزیابی کنیم، که شاید بهتر از این می‌توانست عمل کند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: همه تقصیرها نباید به دوش این کارگروه باشد، الان در جامعه با لباس‌های بسیار نامناسب رو به رو می‌شویم و تمام علت این وضعیت که به عهده کار گروه نیست، چون مدلی برتر انتخاب شد و مرحله بعد ترویج آن است که به عهده دستگاه‌های دیگر است.
وی اظهار داشت: دستگاه‌هایی مانند صدا و سیما و رسانه‌های ملی می‌توانند نقش مؤثری در ترویج و جا انداختن این نوع الگوها داشته باشند، افزون بر آن، نظارت بر ارائه پوشش‌های نامناسب در فروشگاه‌ها از طریق مراجع نظارتی و اماکن و صنوف باید مورد توجه قرار گیرد، در نتیجه این دستگاه‌ها در بخشی از این ناهنجاری، مسؤول هستند.
راهکار برون رفت از وضعیت فعلی جامعه
جعفر پور، راهکار برون رفت از وضعیت فعلی جامعه به لحاظ پوشش را امری زمان‌بر دانست و گفت: برای حل این معضل راه کوتاه مدتی را نمی‌شناسم، زیرا راهی وجود ندارد که در مدت شش ماه یا یک سال نوع پوشش را عوض کنیم و به وضع و پوشش مطلوب و بازگردانیم در این زمینه چند راهکار اساسی وجود دارد.
وی گفت: راه نخست این است که افرادی را که از این پوشش‌ها استفاده می‌کنند متوجه ارزش‌های خودشان کنیم یعنی این مطلب را بفهمانیم که این پوشش مناسب ارزش‌های انسانی و اسلامی کشور ما نیست.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: اگر ما به سمتی برویم که فرد بداند ارزشش در تبرج و خودنمایی نیست، می‌توانیم مطمئن باشیم که وضعیت پوشش به وضع قابل قبولی برمی‌گردد در ضمن باید به تبلیغات ترویجی غربی توجه ویژه داشت، چون بسیار تاثیرگذار هستند.
وی در پایان افزود: در مقابل اقدامات دشمنان باید به فعالیت‌هایی که سبب مصون‌سازی جامعه و جوانان کشور می‌شوند بپردازیم و بهتر است این اقدامات از آموزش و پرورش و دانشگاه‌های کشور آغاز شود و ارزش‌های انسانی و راه‌های ابراز آن‌ها را به جوان‌ها و نوجوانان کشور بشناساند.
شایان ذکر است، مقام معظم رهبری در دیدار جوانان خراسان شمالی به ارائه فهرستی از آسیب‌های سبک زندگی پرداختند و بیست پرسش مطرح کردند، پرسش‌های زیر بخش از پرسش‌های مطرح شده از سوی مقام معظم رهبری است:چرا فرهنگ کار جمعی در جامعه ما ضعیف است؟
علت کار گریزی چیست؟
چرا در روابط همسایگی‌مان رعایت‌های لازم را نمی‌کنیم؟
چرا در زمینه فرهنگ رانندگی، مردمان منضبطی به طور کامل نیستیم؟
حد زادوولد در جامعه ما چیست؟
الگوی تفریح سالم چیست؟
نوع معماری در جامعه ما چگونه است؟ چقدر متناسب با نیازهای ماست؟
در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟
چرا در برخی از بخش‌های کشورمان طلاق زیاد است؟
علت پرخاشگری و بی‌صبری در میان بعضی از ماها چیست؟
چقدر به قانون احترام می‌کنیم؟ علت قانون گریزی در برخی از مردم چیست؟
انضباط اجتماعی در جامعه چقدر وجود دارد؟
وجدان کاری در جامعه چقدر وجود دارد؟
چرا برخی از حرف‌های خوب، ایده‌های خوب، در حد رؤیا و حرف باقی می‌ماند؟
چه کنیم که ریشهٔ ربا در جامعه قطع شود؟
آپارتمان‌نشینی چقدر برای ما ضروری است؟
تجمل‌گرایی چیست؟ بد است؟ خوب است؟ چقدرش بد است؟ چقدرش خوب است؟
چرا در بین بسیاری از مردم ما مصرف‌گرایی رواج دارد؟
چرا پشت سر یکدیگر حرف می‌زنیم؟
چرا در برخی از بخش‌های کشورمان روی آوردن جوان‌ها به مواد مخدر زیاد است؟
چرا صلهٔ رحم در بین ما ضعیف است؟
آپارتمان‌نشینی چقدر برای ما ضروری است؟ چقدر درست است؟
طراحی لباسمان چقدر متناسب با نیازهای ما و عقلانی و منطقی است؟
آرایش در بین مردان و زنان چقدر درست است؟
آیا ما در معاشرت‌های روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگوییم؟
بعضی‌ها با داشتن توان کار، از کار می‌گریزند؛ علت کار گریزی چیست؟
علت پرخاشگری و بی‌صبری و نا بردباری در میان بعضی از ماها چیست؟
حقوق افراد را چقدر در رسانه‌ها ، در اینترنت و... مراعات می‌کنیم؟
تولید کیفی در بخش‌های مختلف، چقدر مورد توجه و اهتمام است؟
چرا به ما میگویند که ساعات مفید کار در دستگاه‌های اداری ما کم است؟
چرا در بعضی از شهرهای بزرگ، خانه‌های مجردی وجود دارد؟ این بیماری غربی چگونه در جامعه ما نفوذ کرده است؟
چه کنیم که طلاق و فروپاشی خانواده، آنچنان که در غرب رایج است، در بین ما رواج پیدا نکند؟
چه کنیم که زن در جامعه ما، هم کرامت و عزتش حفظ شود، هم وظائف اجتماعی‌اش را انجام دهد و هم حقوق اجتماعی و خانوادگی‌اش محفوظ بماند؟/979/ت302/ی